Derde Helft (369)

 De Olympische prijzen zijn verdeeld in Peking en dat zijn er voor Nederland aanmerkelijk minder geworden dan de heren Elmer Sterken en Fabian ten Kate van de Groninger Rijksuniversiteit hadden aangekondigd. Beide heren hebben van voorspellen hun eigen sport gemaakt, maar dit keer hebben ze hun reputatie toch ietwat te grabbel gegooid. Sterken en Ten Kate, de vader van oud-hardloper Marti ten Kate, hebben er - blijkt nu - een veel te optimistisch rekenmodel op losgelaten. Zij  voorzagen een nog nimmer vertoonde stortvloed aan winterse medailles voor de Oranjeklanten. Liefst 25 in totaal, waarmee het record van vier jaar geleden royaal zou worden verbroken. Toen, in het Koreaanse Pyeongchang, bleef de teller staan op 20 stuks. In Peking zijn dat er 'maar' 17 geworden. Ook qua gouden plakken kwam het er niet uit. Dat werden er acht, waar Sterken en Ten Kate op tien uitkwamen.  Ook bij het zilver (6) en brons (9) zaten beide econometristen er naast. In deze categorieën moesten' we' het doen met respectievelijk vijf en vier.

Kortom, volgende keer beter heren. Zet de rekenmodellen richting Parijs 1924 maar weer uit. 

Het waren vooral de vrouwen die met twaalf medailles (6x goud) Nederland naar een zesde plek op de medaillespiegel stuwden. Onze mannen veroverden er vijf. Waarmee nog maar eens weer is bewezen dat ons land wereldtop in de vrouwensport en dat heeft weer te maken dat we hier qua emancipatie toch een stuk verder zijn dan in de meeste andere landen. 

De Groninger schaatsstatisticus Taeke Plas stelt op Facebook dat de mannensectie in Peking twee gouden kansen heeft laten liggen op zowel de achtervolging als de massastart. In zijn optiek had Sven Kramer op deze onderdelen niets te zoeken. Plas: "De bond had deze grote kampioen tegen zijn eigen eerzucht moeten beschermen. Dat heb ik direct na de samenstelling van de ploeg al gezegd. Hier had niet Kramer, maar specialist Bart Hoolwerf moeten staan. (...) Iedereen heeft kunnen zien dat Kramer niet in staat was de race tot een goed einde te brengen. Dat had Bart Hoolwerf wél gekund. Jammer dat de KNSB heeft gezorgd voor de ontluistering van een groot kampioen."

Ook opmerkelijk dat Groningen en Drenthe geen sporters konden afvaardigen naar deze Winterspelen. Eén van de oorzaken is een een geleidelijk aan slechter wordend topsportklimaat in deze regio. In Drenthe, dat in het verleden met Jan Bols, Piet Kleine en Jan de Vries schaatsers van internationale allure heeft voortgebracht, heeft dat ongetwijfeld mede te maken met de sluiting van de kunstijsbaan in Assen. En nu het Hoogeveense alternatief van de baan is, lijkt een opleving van de schaatssport in Drenthe in de toekomst ver weg. In Groningen (dat in Marianne Timmer, Renate Groenewold en Gerard Kemkers scheuvelende visitekaartjes had) is wel kunstijs, maar desondanks ontbreekt het hier zo zoetjes aan ook aan een topsportcultuur. Oud-schaatser Yuri Solinger heeft het enkele jaren nog wel geprobeerd met een serieuze schaatsacademie, maar de man uit Wehe den Hoorn raakte verstrikt in zijn zakelijke tekortkomingen en dat was tevens de doodsteek voor zijn opleidingsinstituut. En een Tjaart Eisses hebben we hier ook niet meer. Wellicht dat de gebroeders Erwin en Martin ten Hove, trainers van de IKO-ploeg, zich eens gaan richten op de herontwikkeling van het noordelijke topschaatsen. Milaan (2026) roept ons, heren. 

Bij gebrek aan noordelijke Olympiërs wringen onze regionale media zich in de meest kromme bochten om een schaatser c.q. shorttracker een Groningse signatuur aan te meten. Zo word met name Marcel Bosker door RTV Noord - en iets mindere mate door het Dagblad van het Noorden - omarmd als Groninger. Die jongen is geboren en getogen in Zwitserland, heeft een blauwe maandag in Ten Boer onderdak gevonden en woont al jaren in Heerenveen. Maar ja, zijn vader Ronald is een Groninger (oet Loppersum) en dus is er een nogal vergezochte link. Gek genoeg maakt RTV Drenthe daar dan weer geen gebruik van, want de moeder van Bosker - geboren Henriët van der Meer - is een Drentse wier wieg stond aan de Smildervaart.

De nestor van de Groninger sportjournalistiek, Jan A. van der Veen,  kan er trouwens ook wat van. Hij vindt Suzanne Schulting, de vaderlandse shorttrackkoningin, een Gronings wicht is hoewel ze in het Friese dorp Tijnje woont. Jan A. legt dat als volgt uit: ''Suzanne heeft Groningse roots. Zij is in het UMCG ter wereld gekomen in de tijd dat haar vader Jan trainer was bij SC Veendam. Het gezin woonde toen in Hoogezand, waar Suzanne haar eerste levensjaren heeft doorgebracht."

Het is maar dat u het weet.

   

Derde Helft (368)

 De Groninger sportwereld is een nieuwe ridder rijker. Het is Roel Boomstra, de dammer die vorige maand voor de derde keer werd gekroond tot wereldkampioen. Reden voor een al veel langer gekroonde heer, ZKH Willem Alexander van Oranje, Boomstra op te nemen in zijn bestand van ridders. De koning liet het bijgaande decorum over aan Groningens burgemeester Koen Schuiling, die hiervoor de chique Coendersborg had uitgekozen. In Schuilings gevolg onder Inge Jongman, de sportwethouder van een stad die zich bepaald niet profileert als topsportminded. Maar als er wat te vieren valt, dan wil er door politiek Groningen nog wel een uurtje voor worden vrijgemaakt. Hoe dan ook, kersvers Stadjer Roel Boomstra was er maar wat blij mee. Tegenover de verslaggever van RTV Noord verwoordde hij zijn gevoelens zo: "'Dammen is natuurlijk niet Olympisch en ik weet dat alle Olympische gouden medaillewinnaars deze ook krijgen, dus het is een hele eer om met deze mensen in een rijtje te staan. Ik had dit totaal niet verwacht, het is een hele leuke en aangename verrassing."

Acht dagen eerder had dezelfde Koen Schuiling een brief ondertekend waarin de gemeente nogmaals de wens negeerde van een andere Groningse sportkampioen, Ranomi Kromowidjojo, die enkele jaren geleden via Twitter liet weten nog wel eens een wedstrijdje in De Papiermolen te willen zwemmen. Dat bericht werd opgepakt door Wim Mensen, voormalig directeur van de Provinciaal Groninger Sportraad. Onder zijn leiding kwam er een initiatiefgroep tot stand, waarin ook de oude zwemclub van Kromo, TriVia, zitting had genomen. Ze bedachten programma's die varieerden in prijs. Duurder als enkele aloude concurrenten van Ranomi, zoals de Zweedse Sarah Sjostrom, zouden worden ingevlogen en goedkopere als er een puur Gronings zwemfeestje van werd gemaakt. Blijkbaar is dat niet goed overgekomen op het departement van wethouder Jongman, want de club van Wim Mensen kreeg te horen dat het al met al veel te duur zou uitpakken. Vanuit de gemeente werd een bedrag van 80.000 euro vastgesteld. Dat konden Schuiling en co. niet trekken. Toen onlangs Ranomi bekendmaakte dat ze ging stoppen met topzwemmen, werd er nog maar eens een poging gewaagd door de heer Mensen, met steun van PVV-kopman Ton van Kesteren. Nu als een passende farewellparty. Het mocht niet baten. Nee was en bleef nee. Wim Mensen is vooral verontwaardigd over de beargumentering van de gemeente in deze: "Die zijn zo krom als een boerenmetworst van Hulst."

Gaan we over naar een andere Groninger wereldtopper, Arjen Robben. De voetballer laat zich, nu het voetballen voorbij is, de laatste jaren steeds meer gelden als een allroundsporter. Zo heeft hij zich al eens gewaagd aan de zwemmarathon Zoutkamp - Groningen. Robben deed dat als lid van een estafetteploeg die op die manier geld genereerde voor het Goede Doel, in dit geval het UMCG Kanker Research Fonds. Ook is hij een fervent beoefenaar van padel, de snel in populariteit stijgende afgeleide van tennis. Hij heeft er zelfs speciaal voor deze liefhebberij een baan achter zijn villa laten aanleggen. Maar Arjen Robben kan ook best aardig schaatsen. In jeugdige Bedumjaren bond hij zijn Noren onder voor tochten over het Botterdaip (Boterdiep), richting Fraamklap, het Bartlehiem van de Noorder Rondritten. Dat schaatsen in hem is inmiddels zodanig gaan kriebelen, dat hij zich in stilte voorbereidt op de Elfstedentocht. Mocht die ooit nog - binnen een halve eeuw - komen, dan is Arjen Robben van de partij in Friesland. Met dank aan Sven Kramer en Erben Wennemars, die hun sportvriend hebben voorgedragen voor het nodige lidmaatschap van de vereniging De Friesche Elfsteden. Robben vertelde het aan Dione de Graaff tijdens een uitzending van Studio Peking. Kijkt u dus niet vreemd op als u Arjen Robben straks op skeelers over de Hoornsedijk ziet flitsen.

Assen behoort tot de middelgrote steden waar al vele jaren geen geregelde topsport, in welke vorm dan ook, valt te beleven. Nou ja, 1x per jaar dan, de Dutch TT. Het is wel een paar keer geprobeerd, met name in het volleybal en ook eventjes in het basketbal, maar zowel Sudosa (volleybal) als NUVA Drenthe (basketbal) hebben het niet gered. Maar let op Asser sportliefhebbers, oude tijden gaan herleven in uw stad. Sudosa (inmiddels al jaren gekoppeld aan Desto) heeft weer ambities richting de top. Als het goed is, maakt het groen-witte vlaggenschip komend seizoen haar rentree in de eredivisie. Dat kan omdat de NeVoBo de toegangseisen voor het hoogste platform naar beneden heeft bijgesteld. Qua spelerspotentieel zijn er geen problemen, want dank zij de bij leven al legendarisch opleider Rita Buikema is Sudosa-Desto altijd een veel beviste vijver voor jeugdig talent geweest. Vooral wat de dames betreft. De club heeft in de loop der jaren flink wat internationals voortgebracht, zoals Els Mulder-Kruims, Carina Hiemink, Eline Wiltens-Braaksma, Jacqueline Huiszoon en Jolanda Elshof. Momenteel is er ook weer volop kwaliteit te zien op de nieuwe speelvloer in het Nassaucollege. Vandaar de doelstelling Assen weer eens topvolleybal voor te schotelen. 

Met de dreigende sluiting van de kazerne in Assen, verdwijnt er ook een hoofdstuk(je) militaire sporthistorie uit de Drentse hoofdstad. Want er werd door het 43ste pantserinfanterie bataljon, dat jarenlang aan de Vaart ZZ was gelegerd, ook veel aan sport gedaan. Onder aanvoering van de nogal fanatieke luitenant P.J. Rommelse en sergeant der eerste klasse Lou Claassens, de latere verzorger van de Veendammer voetbalprofs, werden er allerlei sportwedstrijden georganiseerd. Een voetbalwedstrijdje hier, een veld- dan bosloopje daar en na de opening van de kunstijsbaan in 1971 ook nog schaatstoernooien. Ik mocht het allemaal verslaan als beginnend verslaggever van het Nieuwsblad van het Noorden en heb zelfs, samen met Piet Fransen zaliger, een keertje als gastspeler van de garnizoensploeg mee mogen voetballen tegen de SV Halen. De uitslag staat me niet meer bij, wel dat Piet was tevreden over mijn spel. Zo'n herinnering blijft je altijd bij.

 

Derde Helft (367)

Het was opmerkelijk nieuws, dat de firma Courage Events afgelopen week naar buiten bracht. De Ronde van Groningen, de enige wielerklassieker van de provincie, wordt dit jaar ingekaderd als etappe in Olympia's Tour door Nederland, de oudste etappekoers van ons land. Anno 1909. Dat brengt wel een aantal wijzigingen met zich mee. Zo heeft waterontharder Amysof het commerciële patronaat over de Groningers koers op zich genomen en dat betekent dat het epicentrum van Uithuizen naar Leek wordt geplaatst. Daar is Amysoft gevestigd, vandaar. Het mes snijdt voor organisator Thijs Rondhuis aan twee kanten. Enerzijds heeft hij met Amysoft een dringend gewenste sponsor van de Ronde van Groningen kunnen vinden en met die Groninger etappe - de derde, op 19 maart - verlicht hij ook de zorgen om de deze internationale koers voor beloften (tot 23 jaar) in de benen te houden. Daarmee houdt Rondhuis een van oorsprong Amsterdams wielerinstituut overeind, want deze koers was jarenlang het vissitekaartje van Olympia, de oudste wielerclub van de hoofdstad. Voor Groningen is de bijvangst dat haar klassieker een mooie upgrading krijgt, want er komen nu ook sterke renners uit het buitenland aan het vertrek. 

Amysoft, een familiebedrijf van de van oorsprong Grootegaster zakendynastie Zuidema, mag zich zich onderhand wel een koningssponsor van de noordelijke sportwereld noemen. Deze specialist in waterontharding (goed voor uw koffieapparaten, verwarmingselementen en kranen) staat op de shirts van de basketbalclub Donar, de volleybalclub Lycurgus en de zaalvoetbalclub Leekster Eagles. Daarnaast is het ook nog eens de naamgevende sponsor van de traditionele wielermeerdaagse Noordenveld-Westerkwartier en is Amysoft lid van de businessclub van de VV Gorecht, de ambitieuze zaterdagclub in Haren. En nu dus ook nog eventjes van de Ronde van Groningen, ook al een pronkjuweel in de Groninger sportscene.   

Er is een bijzonder sportboek op de markt gebracht. Het heeft als titel Golazo en telt maar liefst 600 bladzijden. En dat over één onderwerp: Spaans voetbal. En dan moet u niet alleen denken aan Real Madrid, Barcelona, Valencia en Sevilla. Nee, de schrijver heeft niet minder 212 Spaanse voetbalclubs behandeld. Grote (uiteraard), maar ook kleine. De producent, Liam Borchers te Haren, is ook al een bijzonder iemand. Hij is nog maar 17 lentes jong en is ook niet eens een echt voetbaldier. Hij heeft wel een paar jaar gevoetbald bij Amicitia VMC, maar toen hij 15 werd, schakelde hij over op taekwondo wat betreft actief sporten. Het voetbal bleef hem echter wel anderszins boeien. Maar dan als analyticus. Liam: "Ik analyseerde van alles. Opstellingen, speelstijl en tactieken." En als student Europese Talen en Cultuur is hij zich op enig moment bovenmatig voor het Spaanse voetbal gaan interesseren. Via internet is hij bij 212 clubs langs wezen surfen. Wat hij er van opstak heeft hij dus in boekvorm gegoten en in beperkte vorm laten drukken. Eén ervan heeft hij naar Sierd de Vos verstuurd, de Grote Kenner van het Spaanse voetbal bij Ziggo Sport en - voor de ouderen - oud-speaker van Eurovoetbal. El Sierd was er behoorlijk van onder de indruk. Mede daarom heeft Liam het aangedurfd het boek voor 39.95 euro op de boekenmarkt te brengen. Het ligt onder meer bij de Bruna en is via Bolcom te bestellen.

Sjors Beukeboom uit Paterswolde is ook een jonkie die geen initiatief uit de weg gaat. De voormalige junior-verslaggever van het Dagblad van het Noorden heeft momenteel zijn draai gevonden in het professionele wielerpeloton. Niet als renner, maar als persvoorlichter. Hij doet dit werk in dienst van de worldtourploeg  Israel Start Up Nation, waar viervoudig Tourwinnaar Chris Froome - tot dusver vergeefs - op zoek is naar zijn vroegere topvorm. Veel tijd heeft hij niet meer, want de Brit is al 36 jaar. Beukeboom meldt dat de hoop op een grootse triomf nog niet is verdwenen bij Froome: "Hij gelooft er nog heilig in. Ik zie ook wel dat hij er ook heel hard voor werkt, maar of het hem gaat lukken is afwachten." Voor Sjors Beukeboom gaat het seizoen 13 februari los , als het startschot valt voor de Ronde van de Provence. 

Over twee jaar - in 2024 - bestaat het professionele voetbal in Nederland 70 jaar. Daar zal ongetwijfeld de nodige aandacht aan worden besteed. Ook door schrijver dezes, die druk doende is met het in de steigers zetten van een boek dat als titel krijgt: 70 jaar profvoetbal in Stad en Ommeland. De tragiek van het Groninger profvoetbal is dat alle Groninger clubs van het eerste uur dit avontuur in het betaalde voetbal - Be Quick, GVAV, Oosterparkers, Velocitas en Veendam - niet hebben overleefd. Daar is veel over te schrijven vanuit historisch perspectief. Wat ik nog wel zou willen raadplegen is een jubileumboek van Oosterparkers (85 jaar), uitgegeven in 2007. Een oproep via Twitter heeft (nog) niets opgeleverd. Daarom maar eens via deze weg geprobeerd. Wie heeft voor mij dat boek ter inzage?

Derde Helft (366)

Nog niet zo heel lang geleden afficheerde de Groninger Rijksuniversiteit, kortweg de RUG, zich als de sportvriendelijke universiteit. Daar merk je tegenwoordig niet veel meer van. Alleen als er Olympische Spelen in aantocht zijn, laat de RUG van zich horen. Dat gebeurt via de economen Fabian ten Kate (de vader van ex-topatleet Marti ten Kate) en Elmer Sterken, die zich dan wagen aan een voorspellingen van het aantal medailles dat Nederland gaat winnen. Nou, om met de deur in huis te vallen. Meer dan ooit bij de Winterpelen in Peking, 25 in getal maar liefst. Tien ervan zijn van goud. Met dit aantal wordt de oogst van vier jaar geleden in Pjongjang overtroffen. Toen waren het er 20, waarvan acht gouden stuks. Ten Kate en Sterken komen tot hun prognose via een zee aan data, zoals uitslagen van WK's in relatie met Olympische resultaten over een periode van 20 jaar. Ze hebben een reputatie hoog te houden met dit werk. Zo zaten ze er met hun voorspelling van Tokio afgelopen jaar weer eens dichtbij.

Het gaat goed met Courage Events, de firma van Aduarder Thijs Rondhuis die de laatste jaren meer en meer furore maakt met de organisatie van wielerkoersen op topniveau. Zo werden de laatste twee edities van de nationale titelstrijd voor vrouwen en mannen op de VAM-berg van het predikaart zeer geslaagd voorzien. Kersvers is de lof die Rondhuis en zijn vakkundige medewerkers kregen van de vrouwen van de The Cyclist Alliance, de internationale vakbond van rensters. Die beoordeelde de Healthy Adeing Tour, een driedaagse etappewedstrijd in het Noord-Nederland, als de best georganiseerde voorjaarskoers in 2021. De beoordeling was gebaseerd op onderdelen als tv-coverage, huisvesting, omgang met de weersomstandigheden en afgesloten parcoursen. De etappes werden achtereenvolgens afgewerkt op het TT-circuit, op het terrein van de Marnewaardkazerne bij Lauwersoog en op de VAM-berg. Courage Events was de beste van 22 beoordeelde koersen. Het bleef een monument als Gent-Wevelgem nipt voor. 

Na twee weken uitval, komt de FC Emmen-podcast van RTV Drenthe morgen weer op toeren. Niet met regisseur en spelverdeler René Posthuma op de bok, maar met een aanstormend talent van eigen kweek, Tom Meijers. Deze jongeling, de Mathijs de Ligt van Valthermond 1, neem voor onbepaalde tijd de plaats in van René, die onlangs is overvallen door een hersenbloeding. Gelukkig kan ik u melden dat onze René (ja, ik zit zelf ook in deze even befaamde als gevreesde podcast) voorspoedig herstelt. Hij loopt weer met zijn geliefde Binky aan de lijn door Emmen en hoopt zo spoedig mogelijk weer zijn werk op de sportredactie van RTV Drenthe te kunnen hervatten. Maar met Tom Meijers, die bij deze omroep al mooi werk heeft verricht met zijn programma Met Het Bord Op Schoot), kunnen we voorlopig weer aan de (verbale) bak. Houdt hij spraakwaterval Niels Dijkhuizen een beetje in toom?    

Ranomi Kromowidjojo stopt met zwemmen en dat leidde tot een ware publiciteitsgolf door Nederland. Geen medium dat daar, al of niet uitgebreid, geen melding van maakte. Want ja, de zwemdiva uit Sauwerd was een sportvrouw van wereldfaam. Drie Olympische titels en ook nog tal van wereld- en Europese titels staan er achter haar naam. En hoewel ze al weer vele jaren in Eindhoven resideert vanwege het zwembastion aldaar, heeft ze nog altijd een warme hart voor haar Groninger roots. Zo liet ze zich in 2019 via Twitter ontvallen dat ze nog wel eens een wedstrijdje in de Papiermolen wilde zwemmen. Daar werd gelijk op ingehaakt door de oud-directeur van de Provinciaal Groninger Sportraad, Wim Mensen. Hij zocht contact met de zwemclub TriVia, waar Ranomi zich ontwikkelde tot topper. Maar tot op de dag van vandaag is het er niet van gekomen, Ranomi eventjes terug in Papiermolen. De gemeente werkte, ondanks een door de raad aangenomen motie,  niet mee nadat men de kosten van die wens op 80.000 euro had begroot. Te gek voor woorden, reageerde Mensen toen hij deze gemeentelijke notitie onder ogen kreeg. Kan veel goedkoper, weet hij. Nu Kromo haar definitieve afscheid van de zwemsport heeft kenbaar gemaakt ziet Wim Mensen alsnog mogelijkheden voor een laatste duik in De Papiermolen. Internationale exposure verzekerd. Hij heeft zich inmiddels gewend tot de gerenoveerde Stadspartij 100%, waarin opgenomen de Sportpartij.  

Een mooie stap voor Wim Bakering, voetbaltrainer te Norg. De kroonprins van het noordelijke trainersgilde, die na een sabbatical per 1 januari heeft de draad weer heeft opgepakt als interim-trainer bij SV Marum, zal komend seizoen zijn debuut maken in de hoogste regionen van het amateurvoetbal, bij derde divisionist Harkemase Boys. De ambitieuze Friese club is er maar wat blij mee. "Wim is een complete trainer, eerlijk en rechtlijnig en kan spelers goed aanvoelen," zo staat in het persbericht. De 54-jarige Bakering (rechts op de foto) , die zijn laatste klus bij GOMOS afsloot met promotie naar de eerste klasse, is in 2019 voor zijn werk genomineerd voor de Rinus Michels Award, zegt klaar te zijn voor het grotere werk in de trainerswereld. "En waar kun je dan in het Noorden beter beginnen dan bij Harkemase Boys."

 

Derde Helft9 365)

 Ook Voetbal International is begaan met al die Groningers die lijden onder de door gaswinning veroorzaakte aardbevingen, in goed Groningens aardbeem's.  Marco Timmer, namens dit weekblad clubwatcher van PSV, werd tijdens de wedstrijd FC Groningen - PSV bevangen door de manier waarop de FC aandacht vroeg voor deze eindeloze ellende. Het deed hem denken aan een interview met  zaakwaarnemer Mino Raiola in zijn blad, die toen onthulde dat hij wel graag zaakwaarnemer van al die Groningers wilde worden. Dan zou hij die schadeclaims binnen de kortste keren afhandelen. Raiola: "Niet snel, maar morgen al. Het is gewoon schofterig hoe de mensen in Groningen worden behandeld." Marco Timmer zou Groningen daarom wel zo'n pitbull als Mino Raiola gunnen. Hij legt het als volgt uit: "Nou is er genoeg te zeggen en te schrijven over deze superzaakwaarnemer, maar hij is iemand die hard doorbijt en pas loslaat als zijn cliënten hebben gekregen waar ze recht op hebben."

Afgelopen week kwam er een opmerkelijk persbericht langs. Een fusie tussen Elske Dijkstra en Johan Wekema, twee organisatoren van succesvolle sportevenementen in Noord-Nederland. Elske was, als opvolger van wijlen Grietje Pasma, enkele jaren racedirector van de Vier Mijl van Groningen; Johan geeft al sinds de oprichting (mede)leiding aan onder meer de Slag om Norg, de eerste wielerkoers in Nederland over onverharde paden. Wekema deed dat in de stichting Bolane Events samen met oud-wielercoureur Marco Bos en Peter Groothuis, maar die twee zijn afgehaakt. De heren konden het niet eens worden over de koers richting toekomst. Bos en Groothuis zagen meer in een behoudende vaart, waar de ambitieuze Wekema naar nieuwe wegen (evenementen) zoekt. Zoals een grindrace op fietsen met dikke banden, momenteel nogal booming. Inmiddels staat de Peizenaar er dus niet meer alleen voor, want in Elske Dijkstra vond hij een partner die op dezelfde lijn zit. Dat belooft dus nog wel wat voor de noordelijke sport.   

De FC Emmen-podcast van RTV Drenthe moet het voor onbepaalde tijd doen zonder haar eminente en rust brengende spelverdeler, René Posthuma. Hij is geveld door een hersenbloeding en dat is een aderlating van jewelste voor Niels Dijkhuizen en schrijver dezes, de  twee andere leden van deze even gevreesde als geprezen podcast. Geluk bij een ongeluk is de positieve boodschap die René al na een paar dagen vanaf zijn ziekenhuisbed in Emmen verspreidde. Naar omstandigheden maakt hij het goed. "Ik loop al weer door de gang van het ziekenhuis en ben ook al een trap opgelopen. En mag snel weer naar huis, ik hoef niet naar het Beatrixoord in Haren om daar te revalideren. Ik ben een knokker en laat men niet snel uit het veld slaan." 

Roel Boomstra is, zoals u ongetwijfeld hebt meegekregen, voor de derde keer wereldkampioen dammen geworden. Daarmee is de Groninger naar de derde plaats gestegen op de lijst van wereldkampioenen aller tijden, anno 1885. Na 91 titelgevechten staat de Fries Harm Wiersma onbedreigd bovenaan, met zes titels. Piet Roozenburg, Neerlands eerste damlegende, heeft als nummer twee vier titels achter zijn naam staan. Boomstra heeft Ton Sijbrands, tweevoudig wereldkampioen, van de derde plaats gestoten. Gezien zijn leeftijd (28) lijkt Boomstra kansrijk om koppositie over te nemen van Wiersma. Ook al omdat zijn baan als natuurkundige eraan heeft gegeven voor het bestaan als professioneel dammer.  

En ja, een goed voorbeeld doet goed volgen. Want inmiddels heeft ook Boomstra's trouwe, maar vooral kundige secondant Wouter Sipma ook de profstatus aangenomen. Evenals Boomstra was hij als natuurkundige werkzaam bij de Rijksuniversiteit in Groningen. Voor dit jaar heeft Sipma ook al ambitieuze doelen gesteld, hoge ogen gooien in zowel het Nederlands als Europees kampioenschap. 

In de voorgaande aflevering van deze kroniek had ik flink wat regels gewijd aan het toenemende aantal sportmensen op de verkiezingslijsten voor de nakende gemeenteraadsverkiezingen. Toch kwam er via de social media ook een kritische noot en wel van John Franke, de nummer 3 op de lijst van Leefbaar Tynaarlo en altijd scherp als een scheermes. De ontstemming werd groter toen bleek dat van concurrent Gemeentebelangen wel een aantal 'sportnamen' deze revue passeerden. Franke, ooit een erkend prijzenpakker in de noordelijke rondjes om de kerk en ook nog schaatsbelofte, vroeg zich af of ik zijn sportieve staat van dienst vergeten was. En dat ook voetbaltrainer annex zwembadmanager Roelof Rutgers op die lijst stond, als nummer zes. Zo goed John?

Welke Groninger sporthelden worden komende donderdag - 27 januari - op passende wijze beloond met prijzen voor hun prestaties in 2021?  Dat gebeurt via een galavoorstelling in MartiniPlaza. Of er publiek bij mag, weten we dinsdag. Hoe dan ook, het is in elk wel te zien in een speciale video-uitzending. Als u naar www.sportgalagroningen.nl surft, krijgt u alle benodigde info.

Derde Helft (364)

Er was een tijd met de stelling dat sport en politiek toch vooral gescheiden moesten blijven. En nog altijd hoor je stemmen die dat zeggen. Maar de realiteit is dat de sport zich steeds meer gaat roeren in de politiek. Dat blijkt ook nu er gemeenteraadsverkiezingen in aantocht zijn. In  de stad Groningen heeft de Sportpartij, die vier jaar geleden geen zetel kon veroveren, nieuwe wegen gezocht voor een herkansing. Men kwam daarbij uit op aansluiting bij de door fusies opgefriste Stadspartij, die ook samenging met 100% Groningen, Gezond Verstand Haren en Algemeen Ten Boer. De Sportpartij heeft inmiddels twee vertegenwoordigers op bij de eerste tien van de kieslijst, te weten op 6 Niels Hilboesen, een fervent FC Groningen-fan, en op 9 Anjo Mekel, die een coachverleden heeft bij Groningens basketbaltrots Donar. Zij worden op de achtergrond onder meer gesteund door Glenn Pinas (ook basketbalcoach), voormalig directeur van het Huis voor de Sport Rob de Waard en Bauke van Stempvoort, ex-voorzitter van voetbalclub Gorecht. De nieuwe partij gaat als darkhorse voor tussen de 6 en 9 zetels. 

In Assen zijn ook mensen uit de sport opgetrommeld door de politiek en wel door de nieuwe partij Assen Centraal, opgericht door twee sportminnende heren die gebroken hebben met de PvdA. Dat zijn Luuk Rengers en Albert Smit. Zij hebben lijstduwers gevonden in darter Frank Posthumus,  de voorzitter van volksclub Asser Boys en de ex-preses van ACV, respectievelijk Jan Puper en Marco de Rijke. Ook deze partij staat er in sommige peilingen al aardig op.    

Gaan we over naar de gemeente Tynaarlo, waar schrijver dezes als lijstduwer bij Gemeentebelangen staat genoteerd. En waar voormalig wielerspeaker Harry Snuk en ijshockeygoeroe Jacob van Gelder (voorzitter van GIJS) elkaar hebben afgewisseld als partijvoorzitter. De kieslijst van de lokale VVD is samengesteld door een commissie waarin zitting hebben Roel Pranger, die in het verleden de Asser TT en andere races met een mobiele kliniek diende als circuitarts, en Rob Schuur, die op zijn CV onder meer een succesvolle bestuursperiode bij Donar heeft staan. 

En om even buiten onze regio te treden, vanuit Rotterdam kwam het nieuws dat 50plus twee voetbalcoryfeeën had aangetrokken als lijstduwers en oud-trainer Leo Beenhakker, die overigens zijn carrière als hoofdtrainer begon in Veendam, en Jorien van den Herik, ex-voorzitter van Feyenoord. Zij strijden voor behoud van de Kuip, en daar maakt 50plus zich al jaren sterk voor. Maar inmiddels is Don Leo afgehaakt. Hij vreesde te veel voorkeursstemmen, met alle gedoe dat daaruit voort zou kunnen vloeien.  

De tijd dat er met dammen geen droog brood is te verdienen en dat voormalig Nederlands kampioen Auke Scholma zich vanuit zijn woonstee in Baflo afficheerde als de armste profsporter van Nederland, is voorbij. Aanstaand wereldkampioen Roel Boomstra boert lekker aan de borden met de 100 witte en zwarte velden, aldus collega Jan A. van der Veen, inside-kenner van Boomstra en zijn gevolg. En dat geldt in mindere mate ook voor zijn trouwe secondant Wouter Sipma. Beiden bewonen een fraaie villa in de stad Groningen, Boomstra in de buurt van het Esserbergstadion en Sipma in de wijk De Held. En inmiddels staat op het paspoort van Boomstra, nu hij afgestudeerd is in de natuurkunde, inmiddels ook het beroep professioneel dammer. Beide dammers trekken ook anderszijds veel met elkaar op. Zo was Sipma Boomstra's studiegenoot en hebben de heren elkaar ook gevonden in het bestuur van de succesvolle damclub in Hijken, een vaste waarde in de hoogste damcompetitie. Sipma is er voorzitter, Boomstra penningmeester. Maar dat doen ze - voor de goede orde -  belangeloos. 

Adriaan Helmantel heeft geen aardje naar z'n vaartje. Is pa Henk  een begenadigd schilder in Westeremden, zoon Adriaan heeft zijn draai gevonden in een totaal andere wereld, die van het cyclisme. Hij kon zelf aardig fietsen, maar is nóg beter in het overdragen van die sport. Trainer-coach dus. Dat heeft gedaan bij de profploeg van Sunweb ten tijde van de gloriejaren van Tom Dumoulin. Momenteel is hij dienst van de KNWU, waar hij de beloften en junioren op de weg. In die functie heeft hij ook ruimte om één dag in de week voor vader Helmantel te werken, meldde RTV Noord afgelopen week.  Adriaan: "Niet om te schilderen, maar er zit achter de schilderkunst van mijn vader inmiddels een compleet bedrijf. Dat doet mijn moeder voor een heel groot gedeelte, maar zij is ook niet meer de jongste. Als mijn vader straks niet meer schildert, of als ze er niet meer zijn, blijft het museum bestaan. Er is ook al een conservator aangetrokken. Ik heb geen verstand van kunst, maar kan wel personeel en vrijwilligers aansturen en omgaan met de computer. Dat zijn zaken die mij veel minder tijd en moeite kosten dan mijn moeder."       

Het was een veelbelovend begin, de lancering van Voetbal Groningen vorig jaar maart. Een glossyachtig magazine met verhalen over Hans Nijland, de ex-directeur van FC Groningen, Velocitas' topschutter Quinn Mekel en mooie beschrijvingen - gelardeerd met fraai fotowerk - van amateurclubs als MOVV en Noordwolde. Geschreven door een nieuwe lichting voetbalschrijvers, zoals daar zijn Jelle Teitsma (oud-spits van ACV en Groen Geel), Koen Olde Monnikhof (Be Quick en Groen Geel), Merijn Slagter (RTV Noord) en Thijs de Jong (Dagblad van het Noorden). Ook oudgedienden, met  Piet van Dijken (the one and only), Jack Suiveer en boven getekende als columnisten, verleenden hun belangeloze medewerking. Maar dit voetbalplezier op papier, dat 10 keer per jaar zou worden verspreid in de Groninger regio,  verdween net zo snel als het was gekomen. Al maandenlang komt er maar geen nieuw nummer van de persen. Daarom maar even contact opgenomen met de roerganger van dit toch ambitieuze project, uitgever Jos Miedema. Zijn antwoord: "We zijn bezig om Voetbal Groningen en andere magazines anders in te delen voor 2022. Binnenkort volgt meer nieuws."

We houden het in de gaten, heer Miedema.

Ook deze week toch weer aandacht voor iemand die de noordelijke sportwereld is ontvallen en wel een prominent (ere)lid van de Koninklijke roeiverenging De Hunze, dr. Kees Migchelsen. Geboren in Leeuwarden meldde hij zich als nieuwbakken studenten bij Aegir, waar het recreatieve roeien (fuifroeien heet dat in die kringen) zijn voorkeur had. Na te zijn afgestudeerd stapte hij over naar De Hunze, waar een imposante lijst van verdiensten opbouwde. Vele jaren maakte hij deel uit van het bestuur van de Koninklijke. Ook op het technisch vlak was hij actief als opleider en coach. Niet alleen van valide roeiers, maar ook van roeiers en roeisters met een handicap. Ook was hij de organisator van tal van roeitochten en trok hij tot op hoge leeftijd aan de riemen. En als bonus trof Cees Migchelsen aan de boorden van het Verbindingskanaal ook nog eens in Ina Dijk de vrouw van zijn 85-jarige leven. Met haar mocht hij ook graag zeilen, met name bij zomerdag op de Oostzee. Boven zijn overlijdensbericht stond dan ook dit levensmotto: Hoe de wind waait in je leven kan je niet bepalen. Maar hoe je de zeilen zet, bepaal je zelf.      

  

Derde Helft (363)

Het is grotendeels onder de radar gebleven, maar FC Groningen heeft een mooie winterslag kunnen maken. Nee, niet op het veld maar op het kantoor in de Euroborg. Want niemand minder dan Koen Janssen is terug. De meeste volgers van de FC zal de naam Koen Janssen misschien niets zeggen, maar hij staat in de Groene Kathedraal aangeschreven als een commerciële duizendpoot. Tien jaar geleden hield de Assenaar het bij FC Groningen voor gezien en vond hij bij het strategisch en creatief reclamebureau Dizain een nieuwe uitdaging. Niet voor heel trouwens want in 2015 werd hij aangesteld als merkambassadeur bij de Abiant Uitzendgroep. Via deze sponsoren bleef de verbinding met FC Groningen bestaan en dat leidde er toe dat hij vorig jaar januari toetrad tot het bestuur van de FC Groningen Business Club. In die rol ging het groen-witte FC-bloed bij hem weer sneller stromen en dat leidde tot deze terugkeer als 'zakelijk spelverdeler'. Janssen: "Het betreft een commerciële functie met werkzaamheden op het snijvlak van verkoop, marketing en communicatie." Kevin Roossien, de aanvoerder van het commerciële team van FC Groningen, is blij met deze rentree. "Koen heeft het FC Groningen-DNA, is een verbinder en heeft veel ervaring. Met hem kunnen er stappen worden gezet."

De Nieuwjaarsboodschap van Donars voorzitter Jannes Stokroos stond dit keer vooral in het teken van betere tijden. Want ja, het loopt de laatste tijd niet echt lekker in MartiniPlaza. Voor de zoveelste keer bleek de Champions League een onhaalbare missie en komt de in 2017 al aangekondigde trainingshal in de tent van Willem de Kok ook maar niet van de grond. En dat terwijl toenmalig sportwethouder Paul de Rook op 22 september van dat jaar dit liet optekenen: "Het zou mooi zijn als er in het voorjaar voor de trainingshal van Donar iets tastbaars ligt." Dik vijf jaar later is er nog nul komma nul van die plannen gerealiseerd. Vandaar dat preses Stokroos nog maar eens aan deze - bijna versleten - bel trok. "In 2021 hebben we ons nieuwe visiedocument vastgesteld, het Merkmanifest van Donar. Eén van de speerpunten daarin willen we in 2022 zeker realiseren, en dat is het hebben van een eigen trainingsfaciliteit in MartiniPlaza. Bij deze doe ik dan ook een oproep aan de gemeente om samen met ons en MartiniPlaza deze investering op korte termijn mogelijk te maken."

Een tip derhalve voor de door vijf partijen gerevitaliseerde politieke partij 100% Groningen, waarin ook de Sportpartij een structureel aandeel heeft gekregen.  

Waar onze nationale topclubs Ajax, Feyenoord en PSV niet wisten hoe snel ze hun trainingskampen in Zuid-Europa moesten cancelen dan wel opbreken vanwege de alom aanwezige coronadreiging, gingen die van de Groninger amateurclubs Be Quick 1887 en SV Marum in respectievelijk Valencia en Fuerteventura 'rustig' door. De Marumers zijn zonder Johan Pitstra op het Canarische eiland neergestreken. De voormalige vedette van ACV kreeg voor de Kerst te horen dat zijn contract bij de geelzwarten niet zou worden verlengd. Hij reageerde met een onmiddellijk vertrek. Pistra's opvolger werd snel gevonden en wel in persoon van Wim Bakering, die met sabbatical was gegaan na een succesvolle periode bij GOMOS in Norg. 

Nog niet zo heel lang geleden meldde ik via deze weg dat twee Groninger sportcoryfeeën, zijnde GIJS-voorzitter Jacob van Gelder en oud-wielerspeaker Harry Snuk, elkaar hadden gevonden in een politieke coup in de gemeente Tynaarlo. Die was ontketend door Richard Aeilkema en hij gaf er zelfs zijn job als hoofdredacteur van het Eelder blad Dorpsklanken voor op. In Van Gelder en Snuk vond hij twee pionnen waarmee de ietwat in versukkeling geraakte partij Gemeentebelangen kon worden opgeschud, met als doel een klinkende zege bij de nakende gemeenteraadsverkiezingen. In dit scenario zou Van Gelder, toen voorzitter van die partij, hoog op de door Aeilkema aan te voeren kandidatenlijst komen. Plek drie of vier. Daarvoor moest hij dan wel afstand doen van de voorzittershamer. Snuk nam die - ad interim - over. Maar die strategie is in de soep gelopen. Voortschrijdend inzicht bij Aeilkema leidde gaandeweg deze 'fluwelen revolutie' tot een verwijdering met Van Gelder, die mede daardoor niet de beoogde derde plaats op de kieslijst kreeg toebedeeld. Hij werd, na een gesprek met de kersverse kieslijstcommissie, op plek 10 gedeponeerd. En toen waren de poppen aan het dansen. Een conflict was geboren. Van Gelder wist zich, met een goed Nederlands woord, verneukt. Hij eiste met onmiddellijke ingang de voorzittershamer weer op en heeft daar ook al een voorschot op genomen met het afvoeren van Aeilkema en Snuk van de ledenlijst van Gemeentebelangen. U raadt het al, die twee 'geroyeerden' willen van geen wijken weten. En zo is de partij die de weinig besluitvaardige raad van Tynaarlo met nieuw elan zou veroveren in een diepe crisis verzeild. Wordt vervolgd.

Nu  de boekwinkels vanwege de lock down zijn gesloten, leek het de vijf schrijvers van de pas van de persen gerolde Canon van het Nederlandse voetbal een goed idee via een landelijke tournee dit boekwerk persoonlijk aan de man/vrouw te brengen. Willem Vissers, de hooggeprezen voetbalverslaggever van de Volkskrant, nam de regio Noord voor zijn rekening. Ik was ook in de route opgenomen met een ruilactie. Ik kreeg een boek van hem, hij eentje van mij. Het bliksembezoek - Willem (links op de foto) had het er druk mee - werd met een fotomoment afgesloten en bracht mij op het idee om op die manier ook nog even mijn recente boek (100 jaar Topsport in Stad) aan te bieden. Woont u een beetje in de buurt van Vries en bent u geïnteresseerd in de canon van de Groninger topsport, dan kunt zich melden op dit adres: dickheuvelman@live.nl