Terwijl
Ron
Jans
zich afgelopen vrijdag ontspannend pratend aan een statafel opmaakte
voor een speciale podcast over het noordelijke amateurvoetbal van het
jubilerende VAKO
(90),
stonden er opeens drie noordelijke supporters supporters van FC
Twente
voor zijn neus. Ze waren niet met lege handen naar sportpark
Fiellietzaz
Goethart
gekomen. Wat
heet: met twee man sterk, vader en zoon Edmond enTijn Varwijk, kwamen ze met een krentenwegge van bijna
twee meter aan komen lopen, terwijl de delegatieleider, Bert
Westerink,
er ook nog een boek van eigen makelij - getiteld Onnodig
en onmeunig
- bij leverde. Een
welkomsgeschenk.
Bert
Westerink, zult u zeggen.......? Kennen wij die hier in deze regio
niet ergens van? Zeker wel, deze Bert Westerink is tien jaar lang
wethouder
van onder meer sportzaken geweest in de stad Groningen
en
later diende hij in deze functie ook havenstad Delfzijl
en Winsum.
In die tijd was hij regelmatig te vinden in eerst het Oosterpark en
later de Euroborg, maar zijn waren hart, bleek enkele karen geleden,
ligt toch bij FC
Twente.
Toen deze club in finacieel hoge nood raakre en als gevolg daarvan degradeerde naar de Keukenkampioendivisie,
sloot hij zich als geboren (1957) Enschedeër
weer aan bij het rode Tukkerslegioen. Westerink nam als zestigplusser niet
alleen een seizoenkaart, maar ging dat jaar van slechte tijden ook
mee naar alle uitwedstrijden van Twente. En de bevindingen van deze
supportersreizen (hij woont nog altijd
in
Groningen) heeft hij in een paperback opgeschreven. En Westerink, die
nu genomineerd is voor het wethouderschap in de gemeente
Smallingerland,
weet het zeker; met Ron Jans op de technische bok gaat zijn club weer
gloriëren.
In
deze podcast, waarin ook schrijver dezes en presentator/sterspeler
Patrick
Steenbergen
van de partij waren, pleitte RTV Drenthe's sportredacteur Niels
Dijkhuizen
voor weekendvoetbal die de scheiding tussen zaterdag-
en zondagvoetbal eindelijk eens moet slechten. De clubs kunnen dan in
zijn optiek in onderling overleg besluiten op wat voor dag er
gespeeld wordt: de zaterdag, de zondag of desnoods de vrijdagavond.
Hij kreeg in elk al geval steun van de leden van het forum.
De
superverloting
- met als hoofdprijs een bungalow
op Lauwersoog - die de Groninger en Drentse jeugdsport aantrekkelijke
financiele mogelijkheden kan bieden, wordt momenteel met nogal wat
vrijwilligers in de steigers gezet. Het plan is dat de verkoop van de
100.000
loten begin
augustus van stapel gaat lopen. Dat vergt een stevige organisatie en
om die in goede banen te lopen heeft de initiërende
stichting, de John
Schokker Foundation,
een opvallende statfunctionaris aangetrokken in de persoon van Bas
Kammenga.
Jawel, de man die onlangs door het in financiële
problemen verkerende FC Groningen werd ontslagen als
communicatiemedewerker. Kammenga, ook voorzitter van de
supportersvereniging van Donar,
staat bekend als een iemand die zaken goed kan aansturen en er een
nauwgezette werkethiek op na houdt.
Ook een andere bij FC Groningen
ontslagen werknemer, voormalig commercieel directeur Robbert
Klaver,
heeft inmiddels zijn medewerking aan dit ambitieuze project
toegezegd. Hij doet dit vanuit zijn nieuwe businessclubfunctie bij de
Asser zaterdagclub ACV.
Met
een spetterend bruilofsfeest is het huwelijk van Symen
Bosma,
sinds jaar en dag een gewaardeerd freelancejournalist bij onder meer
het Dagblad
van het Noorden,
en Irma
Beukema ingewijd.
De festiviteiten op het idyllische landgoed Lemferdinge
in Eelde-Paterswolde werden weliswaar door een zich God noemende
Pluvius
overgoten met grote hoeveelheden regendruppels, maar dat mocht de
pret niet drukken. De gasten werden op een gevarieerd programma
getracteerd, mede
dankzij
collega
William
Pomp
(ook Dagblad van het Noorden),
die ook als ceremoniemeester
naam
en faam heeft opgebouwd.
Het kersvere echtpaar Bosma-Beukema is overigens al enkele jaren een
liefdeskoppel. Dat resulteerde ruim twee
jaar geleden
in de geboorte van dochter Josephine.
We wensen hen nog vele mooie jaren in goede harmonie en vooral
gezondheid toe.
Helaas
moet ik weer eens besluiten met een triest bericht, het plotselinge
overlijden van Dré
Woest.
Zijn naam zal de jonge lezers niets zeggen, maar Drewe
Cornelis Woest,
zoals hij bij de burgelijke stand stond ingeschreven, was
in zijn jonge jaren een buitengewoon getalenteerde
voetballer. Hij werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw groot
bij GVAV,
dat toen nog betaald voetbal speelde.
Dré was - vooral qua techniek - zo goed dat hij werd
uitverkoren voor het (toen nog) enige Nederlands jeugdfelftal,
waarin talenten van 16 tot 18 jaar speelden. Ploeggenoten van hem
waren onder meer Daan
Schrijvers,
die via NAC en DWS het Grote Oranje bereikte, en ook keeperslegende
Tonny
van Leeuwen,
die toen nog
bij
Sparta in het doel stond, maar later bij GVAV A-international werd.
Ook Dré Woest leek voorbestemd voor dit internationale
werk,
maar daar is het
nooit
van gekomen. Toen het volgens vader Woest te lang duurde dat hij van
trainer Otto
Bonsema zijn kunsten mocht vertonen bij GVAV 1 in de eredivisie, bracht hij zijn
zoon naar Be
Quick,
destijds spelend in de eerste divisie.
Dat bleek een foute keuze.
Weliswaar speelde Woest op de Esserberg, samen met andere talenten
als Johan
Wieringa,
Herman
Mengerink
en Gerard
Oosterloo, best goede wedstrijden,
maar de verwachte progressie
bleef uit. Dré onthulde recentelijk via Facebookcontact met mij dat
hij gewoon op zijn kans had moeten wachten bij GVAV. "Maar ja,
mijn vader bemoeide zich nadrukkelijk met mij en als kind had je toen
nog weinig te vertellen. Dat zou in deze tijd heel anders zijn
gegaan." Weliswaar werd de
sierlijke binnenspeler
nog gekocht door Heerenveen,
waar hij eveneens van waarde was, maar dat speelde toen nog in de
tweede divisie. Ook heeft hij bij Velocitas, dat net teruggekeerd was
naar de amateurs, nog tal van doelpunten gemaakt.
Hoewel
Dré Woest nog volop in het leven stond, kwam daar op
zondag 28 juni een abrupt einde
aan. Een hartstilstand in zijn Hoogezandster huis werd hem op
78-jarige
leeftijd fataal.
Ook een icoon van FC Groningen heeft afscheid van het leven moeten nemen. Hij, Rob de Groot, op 76-jarige leeftijd. Robs verdiensten lagen niet in de Euroborg, maar op Corponello, daar waar de jeugdopleiding van de FC is gevestigd. Hij was er liefst 25 jaar gastheer, tot medio 2017. Samen met zijn vrouw Aukje stond hij garant voor aangename ontvangsten van de gasten op het sportpark in Corpus den Hoorn. De vertegenwoordigers die met hun clubs naar Groningen reisden om tegen een FC-team te spelen, werden door Rob en Aukje overgoten met klassieke gastvrijheid. Dientsdoende scheidsrechters kregen standaard een presentje mee naar huis. Het zat in hun horecabloed. Rob was de zoon van de exploitant van de vroegere concertzaal Apollo aan de Hereweg, waar alle groten uit de Nederlandse kleinkunst wel eens optreden bij bruiloften en partijen. Toen Aukje kennis aan hem kreeg, sloeg dit horecavirus ook op haar over.
Overigens had Rob de Groot niet alleen veel verdiensten voor FC Groningen, ook in de wereld der scheidsrechters - toevallig ook op Corpus zetelend - was hij actief. Hij floot in het amateurvoetbal, was jarenlang ook grensrechter bij Eurovoetbal en deed eveneens allerhande commissiewerkzaamheden voor de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken.
Ook een icoon van FC Groningen heeft afscheid van het leven moeten nemen. Hij, Rob de Groot, op 76-jarige leeftijd. Robs verdiensten lagen niet in de Euroborg, maar op Corponello, daar waar de jeugdopleiding van de FC is gevestigd. Hij was er liefst 25 jaar gastheer, tot medio 2017. Samen met zijn vrouw Aukje stond hij garant voor aangename ontvangsten van de gasten op het sportpark in Corpus den Hoorn. De vertegenwoordigers die met hun clubs naar Groningen reisden om tegen een FC-team te spelen, werden door Rob en Aukje overgoten met klassieke gastvrijheid. Dientsdoende scheidsrechters kregen standaard een presentje mee naar huis. Het zat in hun horecabloed. Rob was de zoon van de exploitant van de vroegere concertzaal Apollo aan de Hereweg, waar alle groten uit de Nederlandse kleinkunst wel eens optreden bij bruiloften en partijen. Toen Aukje kennis aan hem kreeg, sloeg dit horecavirus ook op haar over.
Overigens had Rob de Groot niet alleen veel verdiensten voor FC Groningen, ook in de wereld der scheidsrechters - toevallig ook op Corpus zetelend - was hij actief. Hij floot in het amateurvoetbal, was jarenlang ook grensrechter bij Eurovoetbal en deed eveneens allerhande commissiewerkzaamheden voor de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken.