Derde Helft (292)

Hij heeft een van de leukste baantjes bij FC Groningen, Egge Knol. De docent aan het Alfa College verzorgt al heel wat jaartjes in Stad en Ommeland de jeugdclinics van de Trots van het Noorden. Maar dat niet alleen, hij is ook keurmeester. Na afloop van zo’n happening bestelt hij steevast een gehaktbal en de club die in een clinicjaar de beste bal offreert, wordt beloond met de Gouden Gehaktbal plus VIP-arrangement voor een thuiswedstrijd van de FC. Voor 2015 ging de eer naar Onstwedder Boys. En dat is vooral een puike beloning voor dorpsslager Johnny Hemmen, die de ballen in de kantine van de Boys aflevert. Knol: “Zelden zo’n lekkere bal gegeten. Vorm en structuur goed en top gekruid.” Secretaris Klaas Dirk Hilgenga was niet verbaasd: “Johnny heeft een naam hoog te houden als het gaat om kwaliteit.”

Eén van de aller-oudste stadse sportverenigingen, De Hunze, vierde afgelopen vrijdag haar 130^ste (!!!) verjaardag. Dat werd uiteraard gevierd, onder aanvoering van Frank de Vries, de oud-(sport)wethouder van Groningen die momenteel aan de Praedeniussingel de feestcommissie van de De Hunze voorzit. Ja, aan notabelen op de ledenlijst heeft het De Hunze nooit ontbroken. De illustere industriëlen Jan Evert Scholten en Theodorus Niemeijer stonden er op, als ook de sjieke middenstander Bruins Oving (juwelier) en Hens de Vries, directeur van het Grand Theatre in haar glorietijd. Mede daardoor kreeg De Hunze het predicaat Koninklijk, iets wat zelfs voor Be Quick 1887 niet was weggelegd. Lien Veenstra mag zich ook een prominent lid noemen. Ze is zelfs erelid en behoorde, halverwege de vorige eeuw met haar dubbeltweepartner Antje ter Braake tot de nationale roeitop en als oudste lid (91 inmiddels) mocht zij de festiviteiten openen met het dopen van een nieuwe boot.

Wouter Haan is ook oud-topsporter, maar dan wel een ‘stukkie’ jonger. De Bedumer telt nog slechts 24 lentes, maar liet twee jaar geleden het topwielrennen voor wat het waard is. De man die op de erelijst (2011) staat van de prestigieuze Ronde van Overijssel kon het simpelweg niet meer opbrengen. Hij ging bij Moeke Vaatstra in Zuidwolde achter het buffet staan, maar is inmiddels op Texel neergestreken. Daar is hij filiaalmanager geworden van Stella Fietsverhuur, in het sfeervolle Den Burg (Weverstraat 70). Het is maar dat u het weet als u naar dit eiland gaat.

Rik van der Kolk leek als talentvol waterpoloër met een ziedend schot ook topsporter te worden. Echter, ook hij strandde onderweg. Maar het voormalige kanon van De Walvisch is toch in de topsport terecht gekomen, als toegewijd fysiotherapeut van de succesvolle nationale dameswaterpoloploeg.

Harm Noor is een topper in de kantlijn van de sport. De spreekstalmeester van de noordelijke wegatletiek lag eind vorig jaar echter geruime tijd volledig uitgeteld in het ziekenhuis. Inmiddels is hij zodanig hersteld dat hij afgelopen zondag zijn zo geliefde microfoon weer ter hand kon nemen bij de Wintertrail van Exloo.

    

Derde Helft (291)

De ster van Gerard Kremer is nog altijd stijgende in Noord-Nederland. Kwam de 57-jarige Rôner onlangs in het nieuws met zijn aanstelling als gebiedsregisseur voor het economisch geplaagde Oost-Groningen, afgelopen week werd hij - samen met oud-speler René Groen en veehouder Jorrit Jorritsma - aangezocht om zitting te nemen in de Raad van Commissarissen van SC Heerenveen, dat bestuurlijk uit het slop moet worden gehaald. Kremer timmerde in de sportwereld voor het eerst aan de weg als voorzitter in de gloriejaren van zaalvoetbalclub Leekster Eagles. Samen met toenmalig suikeroom Marchel Zwarts (CVB Bank) liet hij de bomen tot in de Leekster hemel groeien. Waar Zwarts uiteindelijk te hoog spel bleek te spelen en van alle tonelen is verdwenen, brak Kremer later maatschappelijk door als directeur-eigenaar van ‘tentensupermarkt’ De Vrijbuiter en voorzitter van MKB Noord.

Even minder gaat het momenteel met Hindrik Aalders, jarenlang het sponsorgezicht van Energiewacht. In die rol zal de noordelijke sportwereld hem niet meer zien, want Aalders heeft een reorganisatie bij dit bedrijf (is nu volledig in handen gekomen van Essent) niet ‘overleefd’. Het vertrek van Aalders als commercieel directeur van Energiewacht zou wel eens (vervelende) consequenties kunnen krijgen voor de noordelijke sport. Het bedrijf investeert vooral in de wielersport, zoals de internationale Energiewacht Tour voor vrouwen en de European Junior Cycling Tour, voorheen de Asser Jeugdtour.

Zelf wil hij er niets van weten, maar volgens Nic. is Commissaris van de Koning Max van den Berg, die per 1 april afzwaait aan het Martinikerkhof, begonnen aan een afscheidstournee langs de Groninger sportarena’s. Hoe dan ook, vorige week zat de CdK, vergezeld door zijn levensgezellin Geke, weer eens naast Lycurgus’ commissaris van in- en uitgeleide Rob Birza te kijken hoe de Groninger volleyballers voor de zoveelste keer wonnen en komende zaterdag gaat hij op bezoek bij de Groninger korfbaltrots, die dan tegen Ons Eibernest speelt. Ook Donar en Be Quick staat nog op het programma.

Wat het TT-circuit is voor de wegracers all over the world, is Trimunt sinds jaar en dag voor ’s lands motorcrossers: een klassieke sportaccommodatie. Grootheden als Broer Dirks, Pierre Karsmakers, Frans Sigmans, Gerrit Wolsink en de gebroeders Van Heugten raasden ooit over het befaamde wasbord in het natuurgebied op de grens van Groningen en Friesland. Maar komende zaterdag (20 februari) kan er ook op worden gemountainbiked in toertochtverband. Met dank aan de mannen van ‘Atsma-city’, ofwel Surhuisterveen. Dat zijn de organisatoren van dit nog jonge (derde editie) fietsfestijn. Voor inschrijvingen: www.wielrennensurhuisterveen.nl

Blijft u liever binnen, bijvoorbeeld voor een dikkedaknetwerkborrel, dan kunt u zaterdagavond (18.00 uur) terecht bij Nic., voorafgaand aan de wedstrijd tegen… jawel de club met de mooiste korfbalnaam: Ons Eibernest. En wie nemen de Eibers mee? Niemand minder dan oud-top(voetbal)scheids Mario van den Ende, die als Haags kind opgroeide in de korfbalwereld. Hij is tegenwoordig een veelgevraagde spreker en gaat dat zaterdag dus ook doen in het Alfa Collega, de thuishaven van Nic.

 

Derde Helft (290)

Hoewel hij erelid is van Be Quick, komt Jacques J. d’Ancona amper nog op de Esserberg. Te druk met andere dingen. Maar afgelopen vrijdag was hij weer eens in het monumentale stadion te zien, in een hem bekende rol als juryvoorzitter. Wat en wie moesten er worden beoordeeld? Nou, studenten van het Alfa College. Zij bivakkeerden er een week lang om te kijken of de schepping van Evert van Linge, die momenteel grondig wordt gerenoveerd, multifunctioneel te gebruiken is. Daar werd in een ideeëncontest, onder leiding van de docenten Patrick A. Oosterhuis en Alfons Brink, unaniem positief op gereageerd. De juryleden, behalve d’Ancona waren dat Ina Deuring, Jan Rake (beiden van de dienst sport en recreatie), Wolter Groenendaal (Be Quick) en bovengetekende, beloonden de creativiteit van Myrddin Minnema en Thijs van Reemst met de hoogste eer. Zij zien de Esserberg ook als een ideale Shaky Ground, ofwel een overdekt trampolinepaleis.

Ooit was hij een sterkhouder in de defensie van GRC Groningen en later nog een tijdje bij PKC ’83, Jeroen Zanen. Tegenwoordig runt de zoon van oud-vakbondsman Teun-Jan Zanen een wereldwijd eigentijds internetbedrijf van een kleine honderd m/v, crowdynews geheten. Afgelopen week had Jeroen zijn personeel van heinde en ver naar het Familiehotel in Paterswolde gehaald voor een brainstormsessie. Op het programma stond onder meer een referaat van Charles Groenhuijsen, de voormalige Amerikacorrespondent van het NOS journaal en tegenwoordig een goede zakenrelatie van Zanen jr.

De belangrijkste activiteit van voetballers, tenminste als ze niet in het veld stonden, was jarenlang klaverjassen. Tegenwoordig zitten ze steeds meer achter de pokertafel. Dat heeft de kersverse fusieclub SC Stadspark, voortkomend uit Gronitas en De Vogels, er toe gebracht een heuse, open Pokernight te organiseren. Zaterdag was de première, met een vrouw op nummer 1 van de plaatsingslijst; Greetje Boonstra, eega van RTV Noords toeters- en bellenman Jan Boonstra. Ze kon haar favorietenrol echter net niet waarmaken. Ze werd tweede achter Elroy Schreuder. Ook op het erepodium Giel Molenberg (derde).

Als je van een icoon van voorverkopers kan spreken, is Klaas Homan er zeker eentje. Nou wás, want de beroemdste sigarenboer van Stad en Ommeland is niet meer. Op 89-jarige leeftijd overleden. Bij Homan, op de hoek van de Herestraat en het Zuiderdiep en daarvoor in het brede gedeelte van de Herestraat (tegenover Frigge) was het vroeger vaak een drukte van belang als GVAV, FC Groningen en daarvoor ook nog Be Quick 1887 grote thuiswedstrijden op hun programma hadden. Rijen van honderden meters land stonden voor Homans deur ongeduldig te wachten tot ze naar binnen mochten om een fel begeerd entreekaartje te bemachtigen.

Het wielerseizoen komt weer op gang. Dat gebeurt niet meer met trainingskoersen in Ekehaar, maar in Annen. Zondag was er een opmerkelijke winnaar: Sjors Beukeboom uit Paterswolde. Niet uit de verf gekomen als talentvol poulain van André Boskamp en evenmin bij de NWVG, maar nu als lid van Team Gaul alsnog ontluikend?      

 

 

Derde Helft (289)

Cruijff is in Niekerk komen wonen. Nou ja, de Cruijff van het korfbal dan, het alter ego van Taco Poelstra. De voormalige Nic.-vedette, tegenwoordig coach van zijn oude liefde Rohda Amsterdam, heeft met zijn levenspartner Marloes Bellinga (ja zeker, ook oud-speelster van Nic.) een fraaie woning betrokken in hartje Niekerk, in de slagschaduw van de grootste supermarkt van het Westerkwartier, Coop Bellinga. Een verhuizing ter gemak van Marloes, een van de telgen van deze grootgrutter. Taco (nog altijd zonder twitter) vond het prima, als hij maar bij zijn vriendenclub Helpman 4 mocht blijven voetballen. Dit compromis was snel gevonden. Alleen (sport)café Bolhuis is nu wat te ver van huis voor snelle bezoekjes.

De markt met voetbalbladen groeit, ondanks dat producties op print het in dit digitaal tijdperk moeilijk hebben. Een van de nieuwkomers is Panenka, vernoemd naar de Tsjechische ex-international die de subtiele penaltystift introduceerde. In de redactionele top van dit blad, dat zich profileert met klassieke cult in het moderne voetbal, zetelen twee oud-werknemers van SC Veendam. Perschef René Otterloo is hoofdredacteur en Tom Bodde, die aan de Langeleegte commerciële zaken deed, starreporter. Bodde heeft in de nieuwste Paneneka een verhaal gemaakt over Sochaux, de club van autofabrikant Peugeot. Ook Otterloo ging op pad. Naar Keulen, waar hij oud-keeper Tony Schumacher interviewde en ook vaststelde dat de clubmascotte, de bok Hennes, een waar fenomeen is.

Henk-Jan Hector is bij RTV Noord de nieuwe coördinator van de sportredactie geworden. Hij volgt Frederick Stokker op, die op eigen verzoek is getransfereerd naar de actualiteitenredactie. Hector genoot in het verleden bekendheid in het noordelijke amateurvoetbal, dat hij als scheidsrechter (in de hogere regionen) heeft gediend. Afgelopen zaterdag debuteerde Hector, aan de zijde van verslaggever, Karel Jan Buurke, in de noordelijke sportjournalistiek bij de volleybaltopper Lycurgus-Orion.

Lycurgus heeft een nieuwe huisfotograaf aangesteld. Het is Gerrie van der Boom. Hij volgt Erik Post op, die bij het begin van dit seizoen Lycurgus de rug toekeerde toen de club enkele vaste medewerkers, zoals speaker Harry Snuk en perschef Leo de Walle, de deur wees. Van der Boom is een professional, want hij heeft in Hoogezand een fotozaak: Klick Fotografie.

Helaas moet ik ook weer melding maken van het verscheiden van twee heren die in de noordelijke sportwereld hun sporen hebben verdiend. In Tynaarlo overleed op 67-jarige leeftijd Tjalling Stoffers, oud-handbalscheidsrechter. Samen met de ook al overleden Henk Gritter (eerst Vries, later Peize) vormde hij jarenlang een gerenommeerd koppel in de eredivisie. Verder floten ze veel Europese wedstrijden.

En dan is er nog een oud-arbiter heengegaan, Ab Hilbrants. Hij werd 85 jaar. Ab Hilbrants, roepnaam Appie, was jarenlang een topscheids in het amateurvoetbal, samen met persoonlijkheden als Paul van der Vlis, Jacques J. d’Ancona en Piet Plant, die onlangs ook al in de eeuwigheid is opgenomen. Hilbrants was na zijn arbitrale loopbaan vrijwilliger bij Be Quick 1887 en diende ook het Eurovoetbal-toernooi als scheidsrechtersbegeleider. 

Het is ongelijk verdeeld in stad-Groninger topsport

Wel een Topsportzorgcentrum, maar

nog steeds geen échte topsportarena

 

Door Dick Heuvelman

 

Groningen - Hoe vaak hoor je het niet in de stad-Groninger sportwereld: Wanneer komt er nou eens een echt indoorsportcentrum? Een accommodatie waar de beste Groninger zaalclubs onder één dak terecht kunnen. Niet alleen voor fysieke sporten als basketbal, volleybal en korfbal, maar ook met ruimtes voor dammers, schakers en bridgers. Als ook een publieke lounge, een dagelijkse ontmoetingsruimte voor de passieve sportliefhebbers. Deze sportfanaten kunnen er niet alleen trainingen bezoeken; ook treffen ze er bijvoorbeeld een informatieve leestafel aan, tv-schermen waar sport all over the world op te zien is en een batterij computers.

Zo’n voorziening, daar zit sportminnend Groningen al héél lang op te wachten. Of die er ooit nog eens komt, moet worden betwijfeld. Zeker nu er weer twee kansen jammerlijk verloren zijn gegaan. Allereerst die van het Topsportzorgcentrum, een bouwwerk dat dank zij FC Groningen zal verrijzen op sportpark Corpus den Hoorn. Het gaat liefst vier verdiepingen tellen, terwijl Gerard Kemkers, de performance manager van de FC, het met veel overredingskracht ook nog voor elkaar heeft gekregen dat er een overdekte atletiekbaan aan wordt geplakt.

Kemkers, en ook directeur Nijland, laten geen moment na er op te wijzen dat deze voorziening er voor de HELE sport in Groningen zal zijn. Echter, wie een (gloedvolle) lezing van Kemkers over deze accommodatie heeft bijgewoond, weet dat het gebouw helemaal op maat is gesneden voor de FC. Alleen al de indeling van de kleedkamers, lichtinggewijs en hoe ouder de jeugd hoe luxer ingericht, laat zien dat profvoetbal de core business in het gebouw zal zijn. Voor de bühne, lees de politiek, mogen ook andere sporters (ja, zelfs recreanten) er gebruik van maken, maar voor de zorg die daar wordt aangeboden, zijn al tig andere adressen beschikbaar. Dat voegt dus niets toe.

Als FC Groningen de stadse sportwereld écht van dienst had willen zijn, zou het zich hebben beijverd voor een eigentijds sportcentrum met alles erop en eraan. Een sportpaleis zoals in de inleiding van dit verhaal is geschetst, met een capaciteit van 2500 m/v. Daarmee zou de stad Groningen nog eens op de nationale sportkaart zijn gezet. Het had ook een toonaangevend initiatief van Energy Valley Topclub kunnen zijn, het conglomeraat van de vier Groninger clubs (FC Groningen, Donar, Lycurgus en Nic.) dat beleidsmatig maar niet van de grond wil komen en nog altijd niet verder is gekomen dan de functie van geldkraan.

Eenzelfde mogelijkheid had de leiding van het Noorderpoortcollege, dat op het terrein achter de Mediacentrale een nieuwe sporthal laat bouwen. Voor haar zelf in de eerste plaats, maar ook voor de Stadjers die niet aan dit onderwijsinstituut zijn verbonden. Die mogen er na schooltijd in. Terwijl directeur Rob Schuur bij de eerste bouwplannen – hij was destijds nog voorzitter van Donar - nog zinspeelde over een heuse topsporthal. Het is er, wellicht uit financiële overwegingen, niet van gekomen.  

En hoe zit het dan met MartiniPlaza?  Dat is op zich, zelfs Europees gezien, een prima topsportlocatie. Ware het niet dat die in Groningen alleen door Donar bekostigd kan worden. De basketbalclub betaalt op jaarbasis zo’n 80.000 euro. Voor clubs als Lycurgus en Nic. is dat verre van betaalbaar. Bovendien is Martiniplaza veelal niet beschikbaar vanwege haar multifunctionaliteit. De sporthal is er ook voor andere, niet aan sport gerelateerde activiteiten. Daardoor kan Donar bijvoorbeeld dit seizoen amper op de populaire zaterdagavond thuis spelen en dient er voor trainingen zelfs uitgeweken te worden naar Uithuizen!

Ook is er voor clubs geen interessant verdienmodel te creëren. Alle horecaopbrengsten van het sportpubliek, om maar eens een aantrekkelijke bron van inkomsten te benoemen, zijn voor MartiniPlaza. Tot dusver is een redelijke verdeling van dat geld blijkbaar onbespreekbaar.

Ook hier is sprake van een scheve verhouding tussen FC Groningen en de overige topsportclubs in de stad. Waar FC Groningen als huurder van de Euroborg het wel voor elkaar kreeg via een uitgekiende verdeelsleutel te profiteren van de horeca-opbrengsten, moeten  Donar in Plaza), Lycurgus en Nic. (beiden in het Alfa College) het zonder zo’n lucratief profijtbeginsel doen. Ze worden op die manier niet alleen achtergesteld ten opzichte van FC Groningen, maar evenzeer bij welke amateurvoetbalclub dan ook. Immers, die hebben – geholpen door de gemeente – allemaal een eigen kantine waarin geld wordt verdiend.    

Kortom, voor de topclubs in de zaal is Groningen niet echt een aantrekkelijke stad. Waar voor FC Groningen alle wensen soepeltjes en met de meest ingenieuze constructies worden ingewilligd, zoals laatstelijk dus het Topsportzorgcentrum, moeten Donar & Co. zich maar zien te behelpen met onwrikbare structuren. Die zijn hoognodig aan verandering toe, maar op de één of andere manier (nou ja, altijd gaat het natuurlijk om geld) komt het er niet van. Onlangs trok de leiding van Donar nog maar eens aan de bel wat betreft de wurgende afdrachten aan Plaza. Andermaal evenwel  – althans tot dusver – kreeg het nul op haar rekest.

De topzaalsport, inclusief het zwemmen, waant zich terecht een stiefkind van de gemeente. Bundeling van bestuurskracht bij de clubs is wenselijk, maar daaraan ontbreekt het sinds jaar en dag. Aan de andere kant zou het de gemeentelijke autoriteiten sieren als ze deze problematiek eens serieus ter harte zouden nemen en kijken of het klimaat in deze sector aangenamer gemaakt kan worden. Waarom niet eens een collectie wijze mannen en vrouwen benoemen die alles op een rijtje zet en met aanbevelingen komt voor betere faciliteiten?

Veel grote sporthallen, met name in het buitenland, zijn in deze tijd vernoemd naar een bedrijf in ruil voor een flinke portie euro’s. Een eventueel vermarkten van MartiniPlaza, die toch veel in beeld komt, zou bijvoorbeeld alleen al de huurlasten substantieel naar beneden kunnen brengen. De basketballers van Bayern spelen per slot van rekening ook in de Audi Dome, die van Alba Berlijn in de Mercedes-Benz Arena en dichter bij huis, in Oldenburg, wordt er succesvol gebasketbald in de EWE Arena.

Het is maar één van de opties die zo’n commissie zou kunnen bedenken. En in een universiteitsstad als Groningen, waar de wijsheid toch hoog is opgeslagen, zullen ongetwijfeld nog meer bruikbare ideeën in de diverse breinen opborrelen.       

Sportwethouder Paul de Rook lijkt de aangewezen (slag)man om het voortouw te nemen in deze. Tot dusver maakt hij een veelbelovende indruk, onder meer met zijn wekelijkse bezoeken aan diverse clubs. Misschien kan hij eens met collega-wethouder Joost van Keulen (heeft Plaza in zijn portefeuille) en Plaza-directeur Willem de Kok om de tafel gaan zitten om te brainstormen over topsport in Martiniplaza.

Wil Groningen meer dan alleen maar voor spek en bonen meedoen in Europa, dan moet er ook eens naar gehandeld worden. Ambitieuze clubs verdienen zo’n aanpak. Net als het sportpubliek van Stad en Ommeland.

 

 

 

       

Derde Helft (288)

Hij is onderhand de bekendste (natuur)ijsmeester van het land, Gezienus van Iren uit Noordlaren. De afgelopen week wisselden teleurstelling en vreugde elkaar bij hem af. Nadat hij een perfecte ijsvloer had gemaakt, liet hij vreugdetranen de vrije loop voor de camera van Karel Jan Buurke van RTV Noord. Zijn vakmanschap werd echter niet beloond, de eerste schaatsmarathon op natuurijs ging naar Haaksbergen. Maar toch was het ook weer een heel mooie week voor Van Iren. Zijn 12-jarige zoon, die ook Gezienus heet en bij ZFC Zuidlaren voetbalt, mocht bij de Spaanse topclub Valencia zijn kunsten vertonen tijdens een meerdaagse trainingsstage.

Klaas Drewel, de kleurrijke oud-scheidsrechter uit Midwolda, meldde zich zo maar uit het Martini ziekenhuis in Stad. Nou ja, zomaar…  Hij ligt er als gevolg van een inwendige bacterie in zijn rechter onderbeen. Die moet operatief worden verwijderd. Voor de nodige afleiding is bezoek welkom. Kaartjes kunnen ook worden gestuurd als morele opsteker. En wel op dit adres: Martini Ziekenhuis, Postbus 30033, RM Groningen. Afdeling E3, kamer 16. Kop d’r maor veur, Klaas!

Ook met wieleramateur Marco Hoekstra gaat het (nog) niet goed. De winnaar van de Ronde van Groningen vorig jaar kan zijn titel – dat staat nu al vast – medio maart niet verdedigen. De Harener domineeszoon ondervindt nog de naweeën van twee ernstige blessures (drie gebroken rugwervels en een klaplong) als gevolg van valpartijen, die hem afgelopen seizoen grotendeels uitschakelden. Hij zit inmiddels wel weer op de fiets, maar daar is alles mee gezegd.

Marco’s vriendin Suzanne Luickx draait inmiddels wel volop in het wielerwereldje mee. De 26-jarige Sappemeerse is als stagiair van de Hanzehogeschool voor Sportstudies ingelijfd door de organisatie van de KOGA Slag om Norg, die vanwege promotie naar een hogere UCI-categorie (1.2) meer commerciële slagkracht vereist. Suzanne wordt de rechterhand van Jan Huizing, die deze portefeuille in het bestuur beheert. Overigens is de Slag om Norg voor de derde achtereenvolgende keer uitgeroepen tot het sportevenement van het jaar in de gemeente Noordenveld. En voor supersecretaris Rikus Sunderman was er de Ben Boers Oeuvreprijs voor zijn ongeëvenaarde verdiensten in allerlei (wieler)organisaties.

Nu we het toch over onderscheidingen hebben, bij Amicitia VMC is Ronald Westers in de galerij der ereleden opgenomen. Daar bleef het niet bij, hij kreeg tevens een erespeld opgeprikt vanwege zijn 40 ‘dienstjaren’ bij de van oorsprong katholieke vereniging.

Er is ook een erelid heengegaan, niemand minder dan Petrus Johannes Plant – roepnaam Piet. Hij was een icoon in de noordelijke scheidsrechterij. De Winschoter onderwijzer, die 83 jaar is geworden, floot in de top van het amateurvoetbal en was daarna grensrechter betaald voetbal. Op gezag van bondsarts Frits Kessel moest hij in 1977 de vlag neerleggen wegens een chronische knieblessure. Daarna werd hij voorman van de COVS Oost Groningen. Voor zijn verdiensten werd hij geridderd (in de Orde van Oranje Nassau), lid van verdienste van de KNVB en erelid van de COVS Nederland.

    

 

Derde Helft (287)

Radio Noord bestaat 70 jaar en daarom was het afgelopen vrijdag – op uitnodiging – dikkedakken geblazen in de Groninger Mediacentrale. En waar gedikkedakt wordt, laat de sportwereld zich nimmer onbetuigd.

Wie laafden zich zoal aan de rijk geschakeerde buffetten? Uiteraard de huidige sportredactie van de jubilaris, bestaande uit de jongeheren Henk Elderman, Karel-Jan Buurke en Frank Veenhof. Nee, Frederick Stokker niet, hij is per 1 januari verhuisd naar de bureauredactie. Oudgedienden waren er ook, in overvloed zelfs. Zoals voormalig anchorman Henk Kok, die het regionale omroepbastion een tijdje had gemeden na een conflict met ex-directeur Henk Bleker. Kok deelde een tafel met onder meer zijn aloude maat Evert ten Napel, wiens stem eerst door de noordelijke ether schalde alvorens hij bij de NOS een nationale coryfee werd. Evert was per trein vanuit zijn woonplaats Ermelo gekomen, kon mooi met station Europark voor de deur.

Kok en Ten Napel hebben nog gewerkt in de geest van de sportpioniers van de RON (Regionale Omroep Noord), zoals Radio Noord in 1946 heette. Dat waren Henk Oostinga (Goedenavond luisteraars, in een zonovergoten Oosterpark versloeg GVAV het Utrechtse DOS verdiend met 2-1) en meester-uitslagenverzamelaar Willy Bouwman. Zij, inmiddels in de eeuwigheid verdwenen, werden altijd ingeleid door de Floridamars.

Jaap Timmer, beter bekend als Mister TT, was er gelukkig nog wel. Als altijd stralend. Deze mastodont beloofde voor de RON-microfoon elk jaar een spannender TT dan ooit. Ook Jaap Nienhuis kwam weer eens uit de oude doos tevoorschijn. Jopke heeft een heroïsch Elfstedenverleden en is nog altijd één van de drijvende krachten van de wielerronde van Usquert. Wielerorganisator is eveneens Theo Jurriens, hij van de jaarlijkse Meerdaagse Noordenveld-Westerkwartier. Bij Radio Noord is Theo oproepbaar als er iets bijzonders in het heelal gaande is.

Oud-sportpresentator Romke Hoogstra werkte zijn dis staande naar binnen. Hij heeft de journalistiek al een tijdje vaarwel gezegd en is sinds 1 januari werkzaam in de staf (operationele zaken) van FC Groningen. Klaas-Jan Bos, inmiddels op de loonlijst bij RTV Noord-Holland, houdt zich veel met AZ bezig. Hij meldde zijn gespreksgenoten, onder wie FC-watcher Wim Masker, dat trainer John van den Brom bij AZ richting schopstoel gaat. Iwan Tol, nu Volkskrant-sportredacteur met originele verhalen, liep er vrolijk bij, evenals Fred Lubbers (motorman), Hink Jan Apotheker (pr-man Donar), Barend Beltman (FC-analist), Rob de Waard (directeur Huis voor de Sport), Oedse Eilander (algemeen presentator bij Noord), Piet van Dijken (the one and only) en verslaggever Theo Sikkema, die zich ontpopt als de Loek Hermans van de sportjournalistiek. Dit vanwege zijn groeiend aantal bijbaantjes, zoals perschef bij Lycurgus, de Energiewacht Tour en Olympia’s Tour.

Verder signaleerde ik liefst drie ex-topmannen van Eurovoetbal (zaliger); de reeds genoemde Romke Hoogstra, Jacques J. d’Ancona en Roel Dijkhuis. De laatste leidde als Diekhoes ook jarenlang de toko van RTV Noord.

En last but not least Helpenees/zanger Frank den Hollander, die Heracliden oet altijd zo lastig vindt. Dikkedakk’n bij Noord niet.