Het zou een mooie vraag voor een sportieve pubquiz kunnen zijn. Wie waren de eerste Groningers die een Europees kampioenschap op hun naam schreven? Nou, zeg maar Groningsen, want het waren dames. Vijf in getal, allen lid van De Hunze.  Ze schreven historie in het Franse Mâcon, waar ze goud wonnen in de vier met stuurvrouw. Roeien dus. Dat gebeurde in 1951, toen de internationale roeibobo's wedstrijden voor vrouwen hun zegen gaven. Daarvoor was dat uit den boze, want zo hard mogelijk roeien, zo werd er gezegd door deskundigen uit die tijd, was slecht voor het vrouwelijk lichaam. Vrouwen mochten wel roeien, maar alleen om het mooist. Ook qua kleding. Vooral geen bovenmatige inspanning doen. Stijlroeien heette dat officieel. Zeventig jaar verder blijkt één van die medaillewinnaressen het nota bene nog na te kunnen vetellen. Sonja Steenmeijer heet ze. Inderdaad, familie van de befaamde fotozaak van weleer in de Herestraat. Ze meldde zich een tijdje geleden vanuit Canada bij uitgeverij Profiel, nadat ze te horen had gekregen dat ze met foto en al in het door mij geschreven boek 100 jaar Topsport in Stad voorkwam. En ze mag dan inmiddels wel 92 jaar zijn, ze wilde dat boek toch wel lezen. Want Sonja is nog altijd still alive and cooking. En ook nog haarscherp van memorie, want toen Koos Bauman, roeimedewerker van het Dagblad van het Noorden haar hierover belde, kreeg hij een bijzonder verhaal te horen. Alleen al haar levensloop van deze geboren Groningse mag als avontuurlijk worden aangemerkt. Binnenkort dus te lezen in het Dagblad van het Noorden. Het is maar dat u het weet.

Nu toch de cadeaumaand (Sinterklaas en Kerst) aanbreekt, ben ik zo vrij dit canonachtige boekwerk over de rijke historie van de Groninger topsport, dat afgelopen zomer van de pers is gerold, nog even onder de aandacht te brengen. Een cadeautip derhalve, vindt ook Karel Bakker, de 84-jarige oud-preses van Donar en de man die Donar naar het professionele basketbal bracht in 1973. Hij kreeg het boek onlangs voor zijn verjaardag en mailde mij deze tekst vanuit zijn huidige woonplaats Heemstede: "Wat een prachtig boek. Zeer lezenswaardig, interessant, fraaie ínzets' en mooie fotografie. Een standaardwerk, dunkt me. De goede berichten waren me al via de Donar-kanalen en vrienden vooruitgesneld." Ook volleybalcoach Bert Buitjes was lovend: "In één ruk uitgelezen." Hoort u het ook eens van anderen. Voor de verkoop verwijs ik u naar de website van uitgeverij Profiel. En de stadse boekhandels. 

Als voetbaltrainer gaat het Roelof Rutgers momenteel niet bijster voor de wind, want met zijn SV Tynaarlo verliest hij dit seizoen vooral in de zaterdagse kelder - vijfde klasse - van het amateurvoetbal. Maar de Vriezenaar gaat er niet onder gebukt, zijn liefde voor het trainersvak lijdt er niet onder. Bovendien heeft Rutgers in ons nationale zwemwereldje wel (groot) succes. Als bedrijfsleider van openluchtbad De Leemdobben in Vries slaagt hij er in het 'hoofdbad' ook in deze koude tijden open te houden voor het publiek. En ook nog eens klimaatneutraal. De ware zwemliefhebbers maken er dankbaar gebruik van en hebben wel een paar euro's voor over voor het baantjeszwemmen in water van een graadje of 24. Ze komen zelfs van heinde en ver naar Vries. Onlangs maakte Rutgers bekend dat er in elk geval nog tot 12 december gezwommen kan worden in deze hotspot van Vries. Ook hier zeg ik: Het is maar dat u het weet.

Met Allard Engels gaat eveneens lekker. Beroepsmatig heeft deze gelauwerde ex-wieleramateur het al vele, vele jaren prima naar de zin bij de vermaarde koffieproducent Segafredo en in zijn vrije tijd is hij een succesvolle ploegleider bij het semiprofessionele wielerteam van bouwgigant Volker-Wessels. Zo werd onlangs in Epe nog een aardige primeur binnengehaald en wel het allereerste landskampioenschap gravelkoersen. Dat kwam, op naam van Emmenaar Tijmen Eising, samen met een andere ervaren rot, Coen Vermeltfoort, een van de sterkhouders van de ploeg is. Vermeltfoort pakte het zilver. Ook de derde plek op het erepodium was voor een discipel van Allard Angels, Daan van Sintmaartensdijk. Het wekte derhalve geen verbazing dat afgelopen week bekend werd gemaakt dat de Drentse ploegleider zijn contract bij Volker-Wessels met twee jaar heeft verlengd. 

Nog meer hardfietsen. Komend jaar is het precies honderd jaar geleden dat de stad-Groninger Herman Nankman Nederlands kampioen bij de profs werd. In 1922 dus, via een truc speciaal (zie boek 100 jaar Topsport in Stad). Tot dusver heeft geen enkele Groninger deze prestatie kunnen evenaren, laat staan overtreffen. Daarom leek het mij een aardig idee om onze enige wereldtopper anno heden, Bauke Mollema, te verleiden toch nog eens voor het NK in te schrijven. Met als doel de honderdste verjaardag van Nankmans titel luister bij te zetten met een tweede Groninger landstitel. Zou een mooi stukje Groninger wielerhistorie opleveren. Bauke, schat ik in, heeft op de slopende VAMberg prima kansen. Zelfs zonder sterkte ploeg om zich heen. Dat bewees Mathieu van der Poel anderhalf  jaar geleden. Ik heb Bauke er op attent gemaakt in Monaco, maar het zit er niet in. Het NK blijft vooralsnog in de ban, past minder dan een week voor de Tourstart in Kopenhagen simpelweg niet in zijn programma. Maar, voegde hij er aan toe, op een parcours als dat in Drenthe wil hij in de toekomst zeker nog eens een kampioenskans wagen. Hij zou het toch wel een mooie aanvulling op zijn erelijst vinden. Nog even geduld dus.   

 Groningse baarde o