Derde Helft (354)

Henk Nienhuis is terug op de Langeleegte. Nee, de man die in de vorige eeuw HET voetbalgezicht van Veendam werd en 2017 overleed, is niet gereïncarneerd. Hij is postuum vereerd door de gemeente, die het eens zo gevreesde voetbalstadion van Nederland aan de Langeleegte afgelopen week naar Henk Nienhuis heeft vernoemd. Nu de renovatie op een haar na is gevild en ook wielrenners, judoka's en leerlingen van de scholengemeenschap Winkler Prins er gebruik van maken, nodigde Veendams wethouder Henk Jan Schmaal de nabestaanden van Henk Nienhuis uit voor een bescheiden, maar toch gedenkwaardige ceremonie. RTV Noord-sportredacteur Henk Elderman was erbij en werd - al op de Kielsterachterweg - overmand door door nostalgische gevoelens. Nadat dochter Annelien en zoon Evert-Jan Nienhuis het doek voor de naam hadden laten zakken en moeder Gretha het gele licht in de letters had ontstoken, keek Elderman nog even rond in deze historische stadion, dat nu onderdeel is geworden van een prestigieus Leer en Sportpark. Hij zag dat het veld, de thuisbasis van Veendam 1894, er nog prima bij lag. Maar het wachten is toch wel op een sjeik die er het in 2013 ter ziele gegane Veenkoloniale profvoetbal gaat reïncarneren.

Hoewel hij misschien wel de meest sensationele Nederlandse wielrenners is geweest aller tijden, is het overlijden van Tiemen Groen met relatief weinig tot geen aandacht in de media gepaard gaan. De viervoudige wereldkampioen achtervolging, destijds één van de meest prestigieuze disciplines in het cyclisme, werd als kampioen ontdekt in 1964, toen hij net 18 was geworden. Hij kwam, zag en overwon tijdens de  Nederlandse kampioenschappen op de baan van het Olympisch Stadion in Amsterdam. Op geleend materiaal zette de Fries uit Follega bij de kwalificaties een niet voor mogelijk gehouden tijd neer op de vier kilometer. Hij was de eerste renner die op het Amsterdamse beton onder de vijf minuten reed. Hij haalde er de ANP-nieuwsbulletins op de radio mee. Dat leidde in de avonduren, toen het toernooi verder ging, tot een publieke stormloop. Zo'n 20.000 sportliefhebbers wilden dit razendsnel ontluikende fenomeen met eigen ogen wel eens zien. En jawel, ze zagen Tiemen Groen op ongenaakbare wijze kampioen van Nederland worden.

Maar de primeur van deze supersnel rijzende ster had Veendam in april 1961, waar Tiemen als aspirant zijn eerste officiële wedstrijd reed nadat hij in De Knipe al een wilde koers me twee vingers in de neus had gewonnen. Het was in de Parkstad ook al een buitengewoon verbazingwekkende entree in het wielerwereldje. Tiemen, toen 14 jaar, ging er direct vanaf de start alleen vandoor. Al die andere renners, onder wie de toch ook zeer talentvolle Henk Emmens uit Annen (werd later nog nieuwelingenkampioen van Nederland op Zandvoort) zagen hem pas terug toen Groen weer aansloot bij het peloton, met een ronde voorsprong. Uiteraard was vervolgens de traditionele bloementuil ook voor de niet te houden Friese jongeling. Henk Emmens stond ook op het podium. Als goede tweede. Een weetje voor een pubquiz.

Ook in het Oost-Groninger land, in Ter Apel om precies te zijn, groeide een meisje op dat het in de scherpsport tot een wereldtopper bracht. Echter, niet onder Nederlandse vlag maar als Duitse. Als dochter van een Duitse vader en Nederlandse moeder ontpopte Claudia Bokel - van 30 augustus 1973 - zich in het Groninger schermmekka tot een bovenmodaal talent. Reden voor de Duitse schermbond om haar naar Bonn te halen, waar ze in het gerenommeerde scherminternaat uitgroeide tot een succesvol degenschermster. Ze werd in 2001 wereldkampioen en deed drie keer mee aan de Olympische Spelen, die één zilveren haar medaille opleverde. Inmiddels is een alom gerespecteerde wereldbobo geworden. Bokel, tegenwoordig wonend achter Nijmegen, werd zelfs tot IOC-lid gekozen en vorige week werd bekend dat ze één van de kandidaten is voor het presidentschap van de Deutschen Olympischen Sportbund (DOSB). Maar hoe hoog ze ook is gestegen in de sportwereld, haar roots vergeet ze niet. Zo helpt de de sporttak van de EDR (Eems Dollard Regio) daar waar mogelijk met het uitzetten van Duits-Nederlandse contacten. En ook de fietstoertocht Giro zonder Grenzen in haar geboortestreek kan op haar - invloedrijke - steun rekenen. 

Ook Hans Nijland, de oud-directeur van FC Groningen, is iemand die organisaties graag een handje helpt om een evenement tot een succes te maken. Zo komt hij vrijdag 19 november naar het Sportcafé van het Sportcentrum in Leek, waar hij de loting mag verrichten voor de 35ste editie van het Leekster VoetbalGala, al sinds jaar en dag het Grote Sportfeest van het Westerkwartier. Na de lotingceremonie gaat Nijland, tegenwoordig voorzitter van HSC, alias de Kraaien, nog een tijdje op de praatstoel zitten. Hij zal er een amusante lezing houden, doorspekt met tal van anekdotes uit zijn 23-jarige FC-tijd. Hij neemt ook nog 10 exemplaren van zijn onlangs verschenen boek Boerenbluf op de transfermarkt mee. Ook die worden door Nijland verloot.

Ook in deze aflevering weer een alinea treurnis, want in Assen is Bertus Lahuis overleden. Bertus was de eerste chef-ijsmeester van de in 1971 geopende Asser kunstijsbaan. Hij werd er aangesteld als technisch bedrijfsleider. Onder zijn leiding groeide het ijsstadion - zonder dak - uit tot één van de snelste kunstijsbanen van de wereld. Dat leidde er toe dat Drentse Hoofdstad in 1982 het WK allround voor mannen mocht organiseren. Het werd een onvergetelijk sportfeest met over twee dagen 30.000 toeschouwers. Zij zagen Hilbert van de Duim zegevieren op prima, door Lahuis en zijn mannen geprepareerd ijs. In 1994 nam Lahuis afscheid van de Asser ijspiste, die toen - na samenvoeging met een subtropisch zwembad - DeSmelt heette. Bertus Lahuis, geboren in Sleen, is 87 jaar geworden.