Derde Helft (258)

Wellicht weet u het nog; twee weken geleden schreef ik over de bloemenhulde die oud-topzwemster Kleny de Jonge, geboren Bimolt, ten deel viel als vrijwilligster van het zwembad in Leens vanwege haar 70^ste verjaardag. Daar is het niet bij gebleven, mensen. Broer Harrie en schoonzus regelden ook nog even een weekje vakantie in het Zuid-Limburgse Wijlre, een dorp dat ‘Biem’ zo lief heeft. Toen Olympisch kampioen Ada Kok daar lucht van kreeg, regelde zij stante pede een surpriseparty in het naburige Valkenburg. En wie kwamen Kleny daar fêteren? Bijkans de halve Olympische zwemploeg van 1964 (Tokyo), toppers als Coby Buter, Ria van Velsen, Bettie Heukels (de Beuk),  Gretta Kok en Jan Jiskoot. Telefonisch was er nog contact met Erica Terpstra, Ineke Tiggelaar, Jopie Troost en Toos Beumer.

Helaas heeft Harm Roossien de zeven kruisjes niet gehaald. De oud-voetbalprof overleed vorige week na een slopende ziekte op 67-jarige leeftijd. Opgegroeid bij TEVV in Tweede Exloërmond, waar hij als 15-jarige debuteerde in het eerste, was hij beide Groninger profclubs van dienst. Eerst GVAV, waar hij van 1967 tot en 1971 met toppers als Piet Fransen, Martin Koeman, Tonny van Leeuwen en Hugo Hovenkamp 73 wedstrijden speelde. Daarna volgde een transfer naar de Langeleegte. Voor Veendam speelde hij 70 keer. Harm Roossien was, zoals dat heet, een dienende speler. Hij scoorde voor beide clubs slechts één keer, in het blauwe shirt van GVAV tegen Blauw Wit. Eenmaal terug bij de amateurs werd Harm Roossien, samen met jongens als Thiemo Meertens en Gienus Meijerink, met Emmen in 1975 landskampioen.

Ook deze keer weer nieuws uit de lappenmand. Te beginnen bij Jan Willem Moek, in zijn gloriejaren gevreesd topschutter bij Annen en WKE. Jan Willem moet de laatste tijd meer dan hem lief is naar het UMCG in Groningen omdat hij, zoals Vlamingen zeggen, op de sukkel is. Longen, hart en bloedvaten zijn niet zoals het moet, zegt hij. Eraan toevoegend: “Zal wel van het roken komen.” Maar de Reus van de Hondrug is nog altijd behept met de winnaarmentaliteit van zijn gloriejaren: “Onkruid hè!”

Harm Noor is evenmin een man die direct bij de pakken neerzit. Twee weken geleden liet hij zijn hond Gino uit en dat liep niet goed af. De spraakwaterval van Stadskanaal, te horen bij tal van atletiekfestijnen, kwam ten val en brak zijn elleboog. Maar afgelopen zaterdag stond hij toch weer achter de microfoon bij de Stadsloop van Appingedam. Noor: ”Ik hoef niet met mijn elleboog te praten.”

Jaap Kruizinga verlaat FC Groningen. Nee, Jaap is geen voetballer maar facilitair manager. Hij gaat niet alleen, want Jaap neemt een dochter van FC Groningen, Preventief (veiligheidsdiensten), mee. De FC vindt dat dit bedrijf te ver afstaat van de corebusiness van de club en Jaap had genoeg geld op de plank liggen om alle aandelen over te kopen.