Derde Helft (118)

Hij was altijd in de weer op bevroren water, maar de laatste tijd is Gerard Kemkers actief als het gaat om zwemwater. De (oud?)schaatscoach zet zich namelijk als ambassadeur in voor zwemwater voor de bewoners van Koninklijke Visio De Brink in Vries, wier zwembad (Plons geheten) gesloopt dreigt te worden als er niet snel aan de eisen des tijds wordt voldaan, met name op het gebied van milieu en duurzaamheid. Kemkers voert daarom actie voor grondige renovatie van het bad, samen met twee andere noordelijke sportcoryfeeën, Olympisch zwemkampioene Ranomi Kromowidjojo en NOS-commentator Herbert Dijkstra. Laatstgenoemde is regelmatig te vinden in het bad, want zijn gehandicapte neefje Max, de zoon van oud-Noorderrondritwinnaar Harry Kiers, geniet met volle teugen van de vrijheid die hij in het water ondervindt.

Max Kiers is een van de acteurs in een fimpje waarin Ranomi, Gerard en Herbert via de sociale media een hartstochtelijke oproep doen mee te helpen Plons van de ondergang te redden. Onder meer via diverse vormen van crowdfunding kunt u, waarde lezers en lezeressen, meehelpen dat Max en zijn medebewoners in een aangepast omgeving kunnen blijven zwemmen in Vries. Mag ik op u rekenen. Een smsje à 3 euro naar 3669 (Plons) en klaar is Kees.

Tijdens de kick off van de actie afgelopen week vroeg ik Gerard Kemkers ook nog even naar zijn toekomstplannen. Nou, die zijn nog niet uitgekristalliseerd. Hij is bezig zich te oriënteren na een aangename zomer, waarin hij ongestoord met zijn gezin met twee opgroeiende kinderen leuke dingen heeft gedaan. Geen seizoenplanning, geen zomertrainingen en geen reisschema’s maken, zo heeft hij de accu weer opgeladen. Het zou mij niet verbazen als we Gerard Kemkers straks met iets geheel nieuws aan de slag zien gaan.

Iets nieuws deed ook Hans Nijland, de algemeen directeur van FC Groningen.

Nee, niet op zijn geliefde Ameland, maar in het Brabantse Vught. Hij liet zich er onderdompelen in het befaamde nonnenklooster. Niet om zich te bekeren tot het katholicisme en evenmin om er anderszins spiritueel te mediteren. Het was een puur zakelijk bezoek, want Nijland vond dat zijn talenkennis tijdens zijn buitenlandse reizen wel eens wat beter kon. Immers, er wordt vaak over miljoenen gepraat en dan kan miscommunicatie funest zijn. Nijlands missie is geslaagd, hij vond het een superweek. Met speciale dank aan docente Regina Coeli. Hij was tijdig terug om de 81^ste verjaardag van Moe Nijland te vieren.   

Vanuit Veendam maakt Klaas Fleurke mij attent op het bestaan van een bijzondere website, www.defabriekvanmijnvader.nl. Met name voor historische sportliefhebbers interessant, want er is veel te lezen over de connectie die de failliete profclub Veendam had met destijds Veenkoloniale topbedrijven DWM en Avebe. Een prominente rol in deze had de directeur van Avebe, in de volksmond Ouwe Roelofs (al heel lang wijlen) geheten. Zou het leven niet vergankelijk zijn, dan zou SC Veendam nog hebben bestaan.