De sfeer langs de kant is
beter dan op het parcours. Want het noordelijke peloton staat de laatste weken
bol van onhebbelijkheden, intriges, verdachtmakingen, scheldpartijen, handtastelijkheden
en zelfs racistische taal. Afgelopen vrijdag barstte deze bom van opgekropte
emoties in Marum, tijdens rit 5 van de Meerdaagse. De Fries René Hooghiemster
werd uit koers gehaald door de jury nadat hij de Groninger Peter Merx, alias de
Kolibri van Warfhuizen, tijdens de
koers een oplawaai had verkocht.
Zelfs een ongelukkig
eindigend gevecht om de derde plaats leidde tot een verbaal gevecht. Terwijl de
gevallenen (Umberto Atzori en Paul de Haan) door EHBO-ers werden opgelapt,
beten de coureurs elkaar lelijke verwensingen toe. Opgewonden omstanders konden
met veel overredingskracht in toom worden gehouden.
Dat de sfeer in het peloton
aardig verziekt is, maakte ook Sent Tissingh duidelijk. Deze 53-jarige
Groninger, die nog altijd zijn mannetje staat bij de eliterenners, wordt als outcast behandeld door zijn jongere
collega’s. Tissingh: “Je wilt niet weten wat ik tijdens zo’n koers allemaal
naar mijn hoofd krijg geslingerd. Zo van: Ouwe lul, wat doe je hier te rijden.
Of: Donder eens op ouwe zak. Blijkbaar vinden ze het niet leuk om met iemand
van 53 te rijden. Er is geen enkele acceptatie en respect. Van normen en
waarden hebben ze blijkbaar nog nooit gehoord.”
Dat ervoer recentelijk ook
een donkere renner van De Stormvogels in Veendam. Die werd door sommige renners
als volgt toegesproken: ”Hé neger, ga eens even aan de kant.” De stemming in
het peloton raakte beneden peil na de Drentse Dorpenomloop, gewonnen door Jos
Harms van de Noordelijke Wielervereniging Groningen. Volgens de broer (Niek) van eerder genoemde
Hooghiemster was dat een gekochte overwinning. Later trok hij zijn bewering schielik in,
maar sindsdien is de toon gezet. De heerschappij van de NWVG in veel koersen
wekt veelal irritaties op.
Blijkbaar ook bij Rene Hooghiemster, die een hoofdrol speelde tijdens de incidentrijke koeers in Marum.
Hooghiemster kreeg het boetekleed omgehangen van de dienstdoende jury
in Marum en heeft dat ook ter plekke geaccepteerd. Sterker nog: hij legde zich zelf voor de slotetappe van de Meerdaagse in De Wilp een startverbod op, nadat hij de jury zijn excuses aanbood voor zijn agressieve gedrag. Inmiddels fietst hij weer in een Tjechische ronde.
Met de Lus van Roden in
aantocht, de Moeder aller noordelijke criteriums, doen de renners er goed aan
hun gedrag eens te herijken. Natuurlijk, wielrennen is een sport waarbij de
emoties al snel hoog oplopen. Een kwak hier en een vloek daar, het gebeurt al
sinds de oertijd van de sport. Wielrennen is ook geen sport voor doetjes. De
sport was jarenlang het domein van de lower class. Jongens uit ‘nette’ families
werden angstvallig van dit milieu weggehouden. En was er eens iemand die het
wielrenverbod van de ouders wenste te negeren, dan gebeurde dat onder een valse
naam.
Anno de jaren zeventig van de
vorige eeuw is wielrennen gemeengoed geworden voor de Nederlandse jeugd. Een
notariszoon, zoals Gerben Karstens ooit, wordt niet meer gek aangekeken. Het
wemelt vandaag de dag van studenten en hoger opgeleiden bij de licentiehouders
van de wielerbond. Des te verwonderlijker is het dat in het noordelijke peloton
de klok qua normen en waarden een jaartje of tachtig wordt teruggedraaid.
Het is te hopen dat de
‘heren’ renners gaan beseffen dat ze op een hellend vlak rijden. Dat er een
leider op staat die zegt: Tot hier en niet verder. Een patron, zoals ze in Frankrijk plegen te zeggen. Ook de dames en
heren juryleden kunnen een bijdrage leveren, bijvoorbeeld door als ‘stille
agenten’ langs de parcoursen te lopen of met behulp van een motard nauwlettend de handelingen in het
peloton gade te slaan. Bij overtreden van de sportiviteitregels zouden gele en
rode kaarten getrokken kunnen worden.
En wellicht kunnen de clubs
hun fietsende leden eens aan cursus morele herbewapening onderwerpen.
Dick Heuvelman
PS: Ben inmiddels door Rene Hooghiemster vanuit Tjechie gebeld. Hij had geen enkele moeite met de essentie en strekking van dit verhaal, maar wilde wel even twee feitelijke onjuistheden aan de kaak stellen. Niet hij maar zijn broer Niek betichtte Jos Harms van omkoping en niet de KNWU stelde hem op non-actief maar hij zelf. Verder vond hij een een 'goede column'. Rene Hooghiemster: "Ik fiets voor mijn plezier en dat doen we in feite allemaal. Daarom betreur ik het dat ik me zo heb laten gaan. Foute boel. We moeten gewoon weer met plezier gaan koersen."
PS: Ben inmiddels door Rene Hooghiemster vanuit Tjechie gebeld. Hij had geen enkele moeite met de essentie en strekking van dit verhaal, maar wilde wel even twee feitelijke onjuistheden aan de kaak stellen. Niet hij maar zijn broer Niek betichtte Jos Harms van omkoping en niet de KNWU stelde hem op non-actief maar hij zelf. Verder vond hij een een 'goede column'. Rene Hooghiemster: "Ik fiets voor mijn plezier en dat doen we in feite allemaal. Daarom betreur ik het dat ik me zo heb laten gaan. Foute boel. We moeten gewoon weer met plezier gaan koersen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.