Derde Helft (348)

De organisatie die druk doende is met het binnenhalen van het WK wielrennen op de weg in 2021, heeft de steun gekregen van een Denktank met zwaargewichten uit het bedrijfsleven. Die kwam afgelopen woensdag, voorafgaand aan de play-offwedstrijd FC Groningen en AZ in de FC-Viploge in het Noordleasestadion, voor het eerst bijeen op uitnodiging van Gerard Kemkers, de prestatiemanager van FC Groningen.

De Peizenaar is één van de leden van de Denktank, die verder bestaat uit Arjan Bos (CEO TVM Verzekeringen), Gerard de Boer (eigenaar Initio communicatie en advies), oud-topwielrenner Jan-Hendrik Dekker (nu oprichter en CEO Equipe Zorgbedrijven, Hans Feenstra (voorzitter Raad van Bestuur Martini Ziekenhuis, Martin Sitalsing (voorzitter Raad van Bestuur Lentis/GGZ) en Lambert Zwiers (voorzitter VNO-NCW Noord.

Een wielerman die korfbalclub Nic. weer nieuw (topsport)leven in moet blazen. Jawel, die taak heeft niemand minder dan Thijs Rondhuis, de koersdirecteur van zowel de Healthy Aging Tour als Olympia's Ronde van Nederland, op zich genomen op voorspraak van voormalig eerste-elftalspeelster Lisette Hamminga. Bij deze koersen verricht Lisette hand- en spandiensten voor Rondhuis en van het één kwam dus het ander, Nic. in dit geval.

Als de ledenvergadering het in juni goed vindt, wordt Rondhuis voorzitter van de stichting die bij Nic. de topteams voor senioren en jeugd gaat runnen. Rondhuis krijgt daarbij assistentie van Willem van Kalsbeek (technische zaken).

Het 'gewone' bestuur van Nic. krijgt inmiddels ook weer vet op de botten. Interim-voorzitter Wiebe van der Ploeg en secretaris Nancy Lenstra krijgen welkome aanvulling van Tineke Schoppen (vice-voorzitter) en Rebecca van Lieshout (jeugdzaken). Naar een penningmeester wordt nog gezocht. Rondhuis heeft een ambitieuze doelstelling: de groenwitte tijgers moeten in 2020, als Nic. 100 jaar bestaat, in de Ziggodome staan, daar waar de finale van de Korfballeague voor 12.000 toeschouwers wordt gespeeld.

In 2020 is het trouwens ook exact honderd jaar geleden dat Be Quick 1887 landskampioen werd. De beslissende wedstrijd tegen VOC krijgt 3 juni een (veteranen)reprise op de Esserberg, als de Rotterdamse club een van de deelnemers is aan het zogeheten ONEC-toernooi, ofwel clubs die rond de overgang naar de twintigste eeuw zijn opgericht. Er komt, laat Arnoud Redder van oud-Be Quick weten, nog veel meer oude glorie naar Groningen. Zelfs Ajax geeft acte de présence, misschien wel met Sjaak Swart, die als Mister Ajax door zijn veteranenleven gaat.

Ook de oudste profclub van Nederland, Sparta Rotterdam (1888), staat op de deelnemerslijst, evenals als de alleroudste voetbalclub van Nederland, de Koninklijke HFC (anno 1879).

Aan de andere kant van de stad, op sportpark Kardinge, hebben de Vrienden van GVAV een nieuwe voorzitter gekregen. Het is Wouter van Oord, die ook al oer-GVAV'ers als Henk Kalf (jawel, de voormalige marathonkampioen van Nederland), Ronald Senechal en Alex Huisinga als medebestuursleden heeft mogen begroeten.

De blauwwitte club raakt overigens ook weer eens twee talentvolle jeugdleden kwijt aan een profclub. De ene is Cass Pinas, de 15-jarige zoon van de succesvolle oud-basketbalcoach Glenn Pinas en die daarmee duidelijk maakt dat het aloude gezegde zo vader zo zoon niet altijd opgeld doet. Cass Pinas krijgt, samen met Brian Pattiwael, een plaats in de selectie -17 van Cambuur Leeuwarden. Jongens, succes gewenst daar in Ljouwerd.

Minder goed nieuws over de voorzitter van GRC Groningen, Henk Mekenkamp. Hij werd vorige week geveld door een hartinfarct. Gelukkig is Henk, die op De Punt ook nog een fitnessbedrijf (GetFit Pitstop) runt, na een geslaagde dotterbeurt aan de beterende hand. Het gaat inmiddels weer zo goed met hem dat hij zich zondagmiddag al weer liet zien bij de promotiewedstrijd voor een plaats in de hoofdklasse, GRC-Velo (Wateringen). Dat GRC via een 1-0 nederlaag uitgeschakeld werd, mocht voor Henk uiteraard de pret niet druk drukken. Zijn supersnelle herstel, dat was het enige dat voor hem telde.

In het Noordleasestadion hebben FC Groningen en het Dagblad van het Noorden afscheid genomen van voetbaljournalist Jan Mennega, de man die de FC twee decennia op de voet heeft gevolgd. Mennega, die in de beginjaren '70 bij FC Groningen onder contract stond als veelbelovende spits en later met ACV Nederlands kampioen der amateurs werd, gaat met pensioen en is uitgeleide gedaan met een exclusief forum over de voetbaljournalistiek in Nederland.

Tot slot nog even hart onder de riem van van Lammert Huitema, die in de kreukels ligt als gevolg van een ernstig ongeluk tijdens een fietstochtje in Duits/Twentse grensstreek. De voormalige schaats- en wielerklepper botste hoogst ongelukkig tegen een auto aan en moest in het ziekenhuis van Nordhorn operatief worden behandeld. Middels is hij weer bij zijn Margriet in Roden, waar de revalidatie een langdurig proces wordt. Lammert kerel, sterkte gewenst hierbij. Via de sociale media kunt u, waarde lezers, hem ook steunen.

Derde Helft (347)

De nieuwe generatie toeschouwers bij Donar keek zich de ogen uit zaterdagavond, voorafgaand aan de tip-off van de wedstrijd tegen New Heroes Den Bosch. Kwam daar de mascotte van de Groninger basketbaltrots, Thunder genaamd, zo maar uit de nok van MartiniPlaza vallen. Maar wel aan een stevig koord, zodat hij niet te pletter kon vallen.

Voor het trouwe publiek dat al jarenlang rondloopt bij Donar, was het een verrassende act uit het verleden, begin deze eeuw geïntroduceerd door Theo de Dondergod, de toenmalige mascotte. Thunder durfde deze 'dodensprong' nu dus ook aan en daardoor zat de sfeer er direct al goed in. Ook met dit vermaak is Donar met afstand koploper in de Dutch Basketball League.

Feyenoordsupporters heb je in alle hoeken en gaten van Nederland; van Delfzijl tot Vlissingen en van Vaals tot Den Helder. Dus ook in Groningen. Eén ervan is de directeur van het Groninger Huis voor de Sport, Rob de Waard. Hij is al op jeugdige leeftijd door zijn oom met het Kuipvirus besmet geraakt en heeft het slagschip van de Rotterdams volksclub daar inmiddels zo'n 500 keer in actie gezien.

De Waard is zo gek van Feyenoord dat hij deze week per fiets naar Rotterdam koerst, om daar het het nakende kampioenschap van Feyenoord mee te vieren. De tocht verdeelt hij over drie etappes. De eerste eindigt in Emmeloord. Donderdagmorgen trapt hij de eerste meters weg vanaf het Huis van de Sport, tegenover sportpark Corpus den Hoorn. Vertrektijd 9.00 uur.

Over sportpark Corpus den Hoorn gesproken, daar behoort Truus Visser tot de vaste inboedel. Al vele, vele jaren – 40 om precies te zijn – is zij het (vriendelijke) kantinegezicht van GRC Groningen en gooit zij haar hele ziel en zaligheid in dit vrijwilligerswerk. Dat is nu op passende wijze beloond, want Z.M. Koning Willem Alexander heeft het behaagd Truus, ook de trouwe eega van voormalig eerste-elftalspeler Korrie Visser, op te nemen in het ledenbestand van de Orde van Oranje Nassau. De daarbij behorende versierselen werden uitgereikt door Groningens burgemeester Peter den Oudsten. Truus Visser, als Truus van der Veur ooit spelend voor het vlaggenschip van Nic., van harte!

Maken we van sportpark Corpus den Hoorn een ferme stap noordwaarts, om uit te komen bij het studentensportcentrum Paddepoel, bij de gebruikers ervan beter bekend als de ACLO. Daar waar de fundamenten zijn gelegd van basketbalclub Donar, dat eind jaren zestig van de vorige eeuw zo'n goede lichting binnen kreeg (o.a. Jan Loorbach, Hans Lesterhuis, Ton Nederhoed, Jan Kamman, Jan 'Laseroms' Houwing, Leo Wubbolt en Arend-Jan Julius, dat het promoveerde naar de eredivisie en daarin tot op de dag van vandaag nog altijd acteert. En hoe!

Zit er bij Donar nog steeds geen sleet op – in tegendeel zelfs – dat is wel het geval met de ACLO-behuizing. Die gaat dan ook binnenkort tegen de vlakte, vertrouwde Gerro Dijksma, de voorzitter van de Raad van Advies van Donar, mij toe. De dames en heren studenten krijgen een compleet nieuwe, eigentijdse accommodatie. Ter meerdere glorie van de Groninger sport.

En tot slot ook nog een welverdiende hommage aan het tweede elftal van Be Quick 1887, dat voor de 17de (jawel, zeventiende) maal in de afgelopen twintig jaar noordelijk kampioen is geworden. Het team stond dit keer onder technische leiding van beginnend trainer Germain Beck, de man die als speler vooral furore heeft gemaakt bij de Asser clubs ACV en Achilles '94. Het is de zoveelste indicatie dat het bij de Good Old qua voetbalopleiding dik in orde is. Binnenkort mag Be Quick 2 in Zeist andermaal proberen landskampioen aller tweede elftallen van Nederland te worden. Het wordt tevens de afscheidsparty voor Beck, die komend seizoen als hoofdtrainer bij SC Stadspark aan de slag gaat. 

Derde Helft (346a)

Veel blijde gezichten bij de presentatie van Goud ja, vorige week. Een boek met interviews met 17 verschillende en bovenal gelauwerde Groninger sporters (m/v). Maar het boek bracht ook mineur voort. Bij ex-sportlieden die zich vergeten en tekort gedaan wanen. Zoals Ingrid Munneke, die als Ingrid Dusseldorp Europees kampioen roeien werd in de skiff (eenpersoons). Dat goud behaalde ze in Kopenhagen in 1972. 

Ze had er, meldde ze op Facebook, nog graag eens met de schrijvers van Goud, ja op willen terugblikken, maar Ingrid haalde de cut niet bij de heren Gerard van den Berg en Louis Straatman. Zelfs een tip van de wel uitverkoren oud-zwemster Kleny Bimolt mocht niet baten.

In hun voorwoord legt het schrijversduo overigens uit dat ze onmogelijk alle Groningers die internationaal aan de weg hebben getimmerd, in dit boek een plaats konden geven. Ze hebben geselecteerd op een zo groot mogelijke diversiteit van sporten.

Ik stel voor dat ze nog een deel 2 van Goud, ja gaan produceren, al was het alleen maar voor de volledigheid. En dat kanjers die het lot van Dusseldorp moeten delen, zoals de zuster Greet en Nicolette Hellemans (ook roeisters), de zwemster Rika Bruins, Koosje van Voorn, Korrie Winkel en Coby Sikkens, schaatsster Carla Zijlstra, de hockeyers Jaap Schulz, Floris Evers en Peter Windt, de tafeltennissers Jan en Anne Vlieg, de ijshockeyer Johan Toren, de volleyballer Piet Swieter, de basketballer Jan Loorbach, de korfballers Taco Poelstra en Kees Vlietstra, judoka Karin Kienhuis, taekwondogrootheid Henk Meier, de tennissters Trudy Groenman en Anja Lepoutre, de schoonspringster Greetje Lugthart, de marathonloper Henk Kalf, de springruiter Jur Vrieling, dammer Auke Scholma, schaker Gert Ligterink, wielrenners Bauke Mollema, Tom Jelte Slagter en Gerard Schipper en last but not least de voetballers Arjen Robben, Ronald Koeman, Otto Roffel en Jan Mulder.

Heeft u, waarde lezer, ook nog namen die een plaats in Goud, ja 2 (en zelfs 3) verdienen, u kunt dat per ommegaande kenbaar maken. Ik zorg voor het verdere transport. Let wel, ze moeten nog wel in leven zijn.

Voor Kees Lokken, een van de meest trouwe seizoenkaarthouders van Donar, was het daarentegen een feestelijke week. Hij mag op kosten van het reisbureau Internoord een trip naar New York maken, zijnde de jackpotwinnaar van het amusante pauzespel bij de thuiswedstrijden van de basketbaltrots van het Noorden. Lokken, alias Kees Patat (hij runt aan het Hoornsemeer een snackbar annex café) raakte namelijk ook met zijn bonusworp vanaf de middenlijn de roos. 

Internoordbazin Getie Kramer zette de gebraden haan voor 3300 m/v met cheque en al in het zonnetje. In het wereldberoemde Madison Square Garden, zeg maar het Martiniplaza van de Big City, staat er voor Kees (uiteraard) een NBA-wedstrijd op het programma.

De John Schokker Foundation, de stichting die 8 januari van dit jaar werd opgericht ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de gelijknamige Hoogkerker makelaar, krijgt steeds mee handen en voeten. Onlangs is de commissie geïnstalleerd die bijzondere sporttalenten gaat wikken en wegen, alvorens ze worden voorgedragen voor ondersteuning. Bijvoorbeeld met een trainingsstage bij een gerenommeerd binnen- dan wel buitenlands instituut.

Deze 'jury' bestaat uit mensen met de nodige kennis van zaken, zoals Huis voor de Sport-directeur Rob de Waard (voorzitter), sportdocent Hans Robben (de vader van), ex-judotopper Karin Kienhuis, ex-ijshockey-international Johan Toren, Lycurgus-aanjager Jack Suiveer en schrijver dezes. Op de website van de de John Schokker Foundation leest u binnenkort hoe belanghebbenden (ouders, vrienden en bekenden) hun kandidaat naar voren kunnen schuiven. Eind dit jaar worden de eerste gelukkigen bekendgemaakt.

Een onmiskenbaar groot talent is zeker Chris Huizinga uit Garnwerd. De jeugdige schaatser (19) werd afgelopen winter in Helsinki wereldkampioen bij de junioren en pakt 's zomers ook volop prijzen als inline-skater. Voor Grunn MoveS, de nog kersverse stichting die zich inzet voor uitbanning van Multiple Sclerose in deze wereld, een goede reden om Chris, die komend seizoen ploeggenoot wordt van Sven Kramer bij Lotto-Jumbo, te benoemen tot haar eerste ambassadeur. Huizinga is blij met deze eervolle benoeming. “Daar waar mogelijk ben ik erbij als Grunn MoveS activiteiten organiseert.” Wilt u meer weten van Grunn Moves en haar activiteiten, dan verwijs ik u naar de website www.moves.ms/movers .

Tot de gedecoreerden van de jaarlijkse lintjesregen behoort – en zeer terecht – ook Mello Veenstra, al sinds jaar en dag het manusje van alles van onze Groninger volleybaltrots Abiant/Lycurgus. Het behaagde Zijne Majesteit Mello Douwe Veenstra te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau omdat hij als vrijwilliger binnen deze club nagenoeg alles heeft gedaan wat maar denkbaar is. Hij is één van de onmisbare hoekstenen in de organisatie, iemand die zich met hart en ziel voor Lycurgus heeft ingezet en dat als 70-plusser nog altijd doet. Mello kerel, van harte!

Ook een oud-Lycurgiaan viel in de koninklijke prijzen en wel Jan Brouwer, de voormalige spelverdeler. Hij is zelfs Officier in de Orde van Oranje Nassau geworden. Niet voor zijn verdiensten als volleyballer trouwens, maar voor zijn grote verdiensten als professor in de rechtsgeleerdheid. Ook Jan uiteraard mijn gelukwensen. 

Helaas moet ik afsluiten met een triest bericht. Het lid met de meeste dienstjaren van Velocitas 1897, Wietse Rozema, is overleden. Hij stond bijna 81 (!!!) jaar, anno 1 augustus 1936, op de ledenlijst van de groenwitte club. Rozema, geboren in 1921 (9 mei), groeide bij Velo uit tot een prominent lid. Zo was hij van 1947 tot 1971 bestuurslid in het Stadspark, waarvan 14 jaar als beheerder van de kas. Ook voor de toenmalige GVB, de afdeling Groningen van de KNVB, behartigde Wietse Rozema financiële zaken. In 1989 kreeg hij voor dit werk een gouden speld. Eerder – in 1971 – was hij al erelid van de aloude 'arbeidersclub' geworden. Zijn voetbalgenen heeft hij overgedragen aan zijn zonen Jan en Ton. Eerstgenoemde is momenteel interim-trainer van LTC Assen en Ton was jarenlang de fysiotherapeut van FC Groningen.

Derde Helft (346)

Veel blijde gezichten bij de presentatie van Goud ja, vorige week. Een boek met interviews met 17 verschillende en bovenal gelauwerde Groninger sporters (m/v). Maar het boek bracht ook mineur voort. Bij ex-sportlieden die zich vergeten en tekort gedaan wanen. Zoals Ingrid Munneke, die als Ingrid Dusseldorp Europees kampioen roeien werd in de skiff (eenpersoons). Dat goud behaalde ze in Kopenhagen in 1972. 

Ze had er, meldde ze op Facebook, nog graag eens met de schrijvers van Goud, ja op willen terugblikken, maar Ingrid haalde de cut niet bij de heren Gerard van den Berg en Louis Straatman. Zelfs een tip van de wel uitverkoren oud-zwemster Kleny Bimolt mocht niet baten.

In hun voorwoord legt het schrijversduo overigens uit dat ze onmogelijk alle Groningers die internationaal aan de weg hebben getimmerd, in dit boek een plaats konden geven. Ze hebben geselecteerd op een zo groot mogelijke diversiteit van sporten.

Ik stel voor dat ze nog een deel 2 van Goud, ja gaan produceren, al was het alleen maar voor de volledigheid. En dat kanjers die het lot van Dusseldorp moeten delen, zoals de zuster Greet en Nicolette Hellemans (ook roeisters), de zwemster Rika Bruins, Koosje van Voorn, Korrie Winkel en Coby Sikkens, schaatsster Carla Zijlstra, de hockeyers Jaap Schulz, Floris Evers en Peter Windt, de tafeltennissers Jan en Anne Vlieg, de ijshockeyer Johan Toren, de volleyballer Piet Swieter, de basketballer Jan Loorbach, de korfballers Taco Poelstra en Kees Vlietstra, judoka Karin Kienhuis, taekwondogrootheid Henk Meier, de tennissters Trudy Groenman en Anja Lepoutre, de schoonspringster Greetje Lugthart, de marathonloper Henk Kalf, de springruiter Jur Vrieling, dammer Auke Scholma, schaker Gert Ligterink, wielrenners Bauke Mollema, Tom Jelte Slagter en Gerard Schipper en last but not least de voetballers Arjen Robben, Ronald Koeman, Otto Roffel en Jan Mulder.

Heeft u, waarde lezer, ook nog namen die een plaats in Goud, ja 2 (en zelfs 3) verdienen, u kunt dat per ommegaande kenbaar maken. Ik zorg voor het verdere transport. Let wel, ze moeten nog wel in leven zijn.

Voor Kees Lokken, een van de meest trouwe seizoenkaarthouders van Donar, was het daarentegen een feestelijke week. Hij mag op kosten van het reisbureau Internoord een trip naar New York maken, zijnde de winnaar van het amusante pauzespel bij de thuiswedstrijden van de basketbaltrots van het Noorden. Lokken, alias Kees Patat (hij runt aan het Hoornsemeer een snackbar annex café), gooide dit seizoen als enige vanaf de middenlijn de 'gouden bal' door het netje, zeg maar de jackpot van het pauzespel, het beutten van zo veel mogelijk vrije worpen in een minuut.

 Internoordbazin Getie Kramer zette de gebraden haan voor 3300 m/v met cheque en al in het zonnetje. In het wereldberoemde Madison Square Garden, zeg maar het Martiniplaza van de Big City, staat er voor Kees (uiteraard) een NBA-wedstrijd op het programma.

De John Schokker Foundation, de stichting die 8 januari van dit jaar werd opgericht ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de gelijknamige Hoogkerker makelaar, krijgt steeds mee handen en voeten. Onlangs is de commissie geïnstalleerd die bijzondere sporttalenten gaat wikken en wegen, alvorens ze worden voorgedragen voor ondersteuning. Bijvoorbeeld met een trainingsstage bij een gerenommeerd binnen- dan wel buitenlands instituut.

Deze 'jury' bestaat uit mensen met de nodige kennis van zaken, zoals Huis voor de Sport-directeur Rob de Waard (voorzitter), sportdocent Hans Robben (de vader van), ex-judotopper Karin Kienhuis, ex-ijshockey-international Johan Toren, Lycurgus-aanjager Jack Suiveer en schrijver dezes. Op de website van de de John Schokker Foundation leest u binnenkort hoe belanghebbenden (ouders, vrienden en bekenden) hun kandidaat naar voren kunnen schuiven. Eind dit jaar worden de eerste gelukkigen bekendgemaakt.

Een onmiskenbaar groot talent is zeker Chris Huizinga uit Garnwerd. De jeugdige schaatser (19) werd afgelopen winter in Helsinki wereldkampioen bij de junioren en pakt 's zomers ook volop prijzen als inline-skater. Voor Grunn MoveS, de nog kersverse stichting die zich inzet voor uitbanning van Multiple Sclerose in deze wereld, een goede reden om Chris, die komend seizoen ploeggenoot wordt van Sven Kramer bij Lotto-Jumbo, te benoemen tot haar eerste ambassadeur. Huizinga is blij met deze eervolle benoeming. “Daar waar mogelijk ben ik erbij als Grunn MoveS activiteiten organiseert.” Wilt u meer weten van Grunn Moves en haar activiteiten, dan verwijs ik u naar de website www.moves.ms/movers .

Helaas moet ik afsluiten met een triest bericht. Het lid met de meeste dienstjaren van Velocitas 1897, Wietse Rozema, is overleden. Hij stond bijna 81 (!!!) jaar, anno 1 augustus 1936, op de ledenlijst van de groenwitte club. Rozema, geboren in 1921 (9 mei), groeide bij Velo uit tot een prominent lid. Zo was hij van 1947 tot 1971 bestuurslid in het Stadspark, waarvan 14 jaar als beheerder van de kas. Ook voor de toenmalige GVB, de afdeling Groningen van de KNVB, behartigde Wietse Rozema financiële zaken. In 1989 kreeg hij voor dit werk een gouden speld. Eerder – in 1971 – was hij al erelid van de aloude 'arbeidersclub' geworden. Zijn voetbalgenen heeft hij overgedragen aan zijn zonen Jan en Ton. Eerstgenoemde is momenteel interim-trainer van LTC Assen en Ton was jarenlang de fysiotherapeut van FC Groningen. 

Derde Helft (345)

Een flink kapitaal aan Groninger bezitters van sportief eremetaal was donderdag in het etablissement Kaap Hoorn aan de boorden van het Paterswoldse Meer bijeengekomen voor een feestelijke presentatie van het boek Goud, ja, geschreven door de heren Gerard van den Berg en Louis Straatman onder de vlag van uitgeverij De Passage. De dames en heren gelauwerde topsporters, dan wel hun familiaire plaatsvervangers, kregen allen een eerste exemplaar uitgenodigd. Onder hen uiteraard good old Jan Uitham, met zijn 92 jaar de nestor van de geportretteerde sporthelden.

De Elfstedencrack van Noorderhoogebrug is nog altijd scherp van geest, alleen moet hij de laatste tijd meer en meer afrekenen met hinderlijke ouderdomskwaaltjes. Het ondermijnt zijn luchtige kijk op het leven niet, getuige ook zijn toespraak, gelardeerd met relativerende humor. Zo liet de nummer twee van de meest legendarische Elfstedentocht aller tijden, die van 1963, als ook winnaar van de Noorder Rondritten in datzelfde jaar genodigden weten dat ze altijd een verkeerd beeld van hem hebben gehad. “Ik was eigenlijk nooit een wedstrijdschaatser, maar meer een verbeterde toerrijder.”

Er waren meer schaatsers, nou ja schaatssters dan. Olympisch kampioene Marianne Timmer, de koningin van de Spelen in het Japanse Nagano (1998), liep er stralend rond en datzelfde gold voor oud-wereldkampioene Renate Groenewold. Vrolijke gezichten ook bij hockeyster Willemijn Bos en oud-roeister Annemiek de Haan. Bos is na de Spelen van Rio gestopt als international, bouwt nu af bij GHHC Groningen en adviseert als juridisch adviseur de stichting die druk doende is met het binnenhalen van het WK wielrennen in Groningen en Drenthe.

Ook Kleny Bimolt, winnares van Olympisch zwemzilver op de 4 x 100 meter wisselslagestafette in Tokio (1964), genoot met volle teugen van het eerbetoon. Ze is momenteel toezichthouder in het zwembad van haar huidige woonplaats Leens en heeft nog regelmatig contact met haar zwemvriendinnen van weleer. Zo had ze vorige week een mini- reünie met Toos Beumer, Ineke Tiggelaar en Coby Buter, ook internationale toppers uit haar tijd.

De huidige Groninger zwemtopper, Ranomi Kromowidjojo, liet zich vertegenwoordigen door haar als altijd vriendelijke ouders Netty en Rudi. Zij lieten weten dat hun dochter, die haar draai inmiddels helemaal heeft gevonden in Eindhoven, misschien wel eens tot de Spelen van 2020 door zou kunnen gaan met haar glanzende carrière. Ook al omdat haar vriend, de langeafstandszwemmer Ferry Weertman, daar zijn gouden plak van Rio de Janeiro wil prolongeren. Kunnen ze mooi gezamenlijk optrekken.

Handbalbabe Lois Abbingh, die tegenwoordig in Parijs speelt voor gemiddeld 5000 toeschouwers, kon evenmin komen. Pa Jans nam de honneurs waar en zou graag zien dat Groningen weer die handbalstad van vroeger wordt. Lois, zo zei hij, wil daar wel een rol in spelen.

Ook Arie Haan was er, als speler het goudhaantje van Ajax en het Nederlands elftal en vervolgens als globetrottende trainer altijd onderweg. Maar inmiddels heeft hij dit ongewisse, maar ook enerverende leven achter zich gelaten en is hij teruggekeerd naar zijn roots in Oost-Groningen. In Finsterwolde komt Arie tot rust en volgt hij het voetbal nog slechts op afstand. “Maar als iemand, of een club, advies nodig heeft, dan kan men altijd bij mij terecht.”

De Koemannen, Erwin en Ronald, hadden moeder Marijke afgevaardigd. Hun werk bij FC Everton in Liverpool gaf geen ruimte voor een retourtje Eelde. Marijke's moedertrots was zichtbaar op de groepsfoto die dit feestje vereeuwigde.

Mister Donar, alias Martin de Vries, die in 1982 de eerste landstitel voor Donar veroverde, beleeft anno nu, als bestuurslid technische zaken, weer hoogtijdagen met de basketbaltrots van Groningen. Samen met trainer Eric Braal heeft hij een 'wereldteam' in MartiniPlaza op de vloer gebracht en het moet gek lopen wil Donar volgende maand niet haar zesde kampioenschap binnenhaalt.

Voor één van de geïnterviewden, Piet Fransen, was deze boekpresentatie niet meer weggelegd. Hij stierf 2 augustus 2015 op 79-jarige leeftijd, maar gelukkig hebben Van den Berg en Straatman met hem als een der eersten gesproken, want deze kleurrijke voetballer van achtereenvolgens Velocitas, GVAV, Feyenoord, FC Groningen en ACV mocht natuurlijk niet ontbreken in dit historische, ruim 300 bladzijden tellende document, dat inmiddels voor 19.99 euro in de boekwinkels te koop is.

Ik zeg: een aanrader!

Niet alleen Piet Fransen is niet meer in het Groninger sportmidden, maar sinds woensdag is ook Ate Nijdam ons ontvallen. Ate was tal van sportfronten actief in de Stad; bij Velocitas 1897, als topscheidsrechter in het noordelijk amateur voetbal, als grensrechter betaald voetbal, als medewerker van Spron, het (inmiddels ter ziele gegane) sportbureau dat in 1987 de Vier Mijl van Groningen lanceerde en laatstelijk als begeleider van de arbitrage die wedstrijden van FC Groningen in de Euroborg moest leiden. Ate Nijdam, die ernstig ziek was, is 73 jaar geworden.  

Derde Helft (344)

Theo Sikkema, de perschef van Abiant/Lycurgus, miste zaterdagavond de wederopstanding van de Groninger volleybaltrots in de eerste play-offwedstrijd van de halve finale tegen Dynamo Apeldoorn. Hij ondervond aan den lijve de risico's die je bij het inspelen van volleyballers loopt als je dicht rond het veld zit dan wel staat. Want Sikkema werd onverhoeds getroffen door een snoeiharde bal op zijn neus.

Het projectiel was per ongeluk afgevuurd door een speler van Dynamo. Dat was niet alleen heel pijnlijk, maar had ook tot gevolg dat hij zich met spoed haastte naar de dichtstbijzijnde dokterspost op het Damsterdiep. Daar bleek de schade mee te vallen, met een in verband gewikkelde neus keurde hij terug in de hal van het AlfaCollege, maar toen was de wedstrijd al voorbij. De onverwachte winst van de Lycurgianen ervoer Sikkema als een aangename pleister op de wonde.

De stichting die zich beijvert voor het organiseren van het WK wielrennen in Groningen en Drenthe in 2021 is op zoek naar een nieuwe voorzitter. Dat heeft alles te maken met de recente verkiezingen voor de Tweede kamer, waar Antje Diertens met liefst dik 24.000 voorkeursstemmen namens D66 haar intrede heeft gedaan. Omdat dit politieke werk niet te combineren is met het wielerwerk, heeft Antje afscheid moeten nemen als voorvrouwe van het ambitieuze WK-project. Mocht u ambities in deze hebben, c.q. een tip heeft voor een geschikte kandidaat, dan kunt u zich melden via de site http://www.wkwielrennen2020.nl

Tegenover het vertrek van Antje Diertens staat de komst van Willemijn Bos als bestuursadviseur. De onlangs afgezwaaide hockeyinternational van GHHC Groningen is door haar werk werkgever Trip Advocaten beschikbaar gesteld voor juridische zaken.

Donderdag verschijnt er een interessant boek voor de Groninger sportliefhebbers op de markt, geschreven door Gerard van den Berg en Louis Straatman en geproduceerd door uitgeverij Passage. Het betreft, onder de titel Goud, ja 17 interviews met Groninger (ex)topsporters zoals Ranomi Kromowidjojo, Marianne Timmer, Renate Groenewold, Kleny Bimolt, Erwin Koeman, Jan Uitham, Arie Haan en Piet Fransen. Ook de intense sportbeleving in de stad met clubs als FC Groningen, Donar en GIJS komt in het boek aan de orde. Het gaat niet alleen over hun drijfveren en carrières, maar ook over hun leven. En dat allemaal voor 19.99 euro.

Wie er niet in staat in Daniëlle Bekkering, maar zij zou bij een eventueel tweede deel van dit boek zeker niet misstaan. Ze onttroonde twee jaar geleden Atje Keulen-Deelstra als Koningin Aller Tijden bij het marathonschaatsen. En hoewel ze net de kaap van veertig jaar is gepasseerd, kon ze het afgelopen seizoen toch nog een puntje uitlopen op de Friese legende in de eeuwige zegestand.

Bekkering bracht met haar zege in Biddinghuizen de stand op 63-61 in Gronings voordeel, zo lezen we in het jaaroverzicht van schaats- en wielerstatisticus Foppe de Vries te Buitenpost. De komende jaren zal Bekkering rustig op haar troon kunnen blijven zitten, want van de huidige generatie staat Elma de Vries als best geklasseerde op 40 zeges.

Geen jaarvergadering van de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken of er wordt gehuldigd. Zo werd Jan Regtop, oud-scheidsrechter betaald voetbal (in de beginjaren) benoemd tot erelid en kreeg voormalig Jan Ensing uit Roden de gouden speld van de COVS Nederland. Ensing leidde tot en met 31 december 2016 de afdeling Noord van deze club. Ook was er, uitgesproken door preses Robèrt van Dorst, eerbetoon voor Nanko Kuiper uit Usquert (25 jaar lid) en Stadjer Bert Kamstra, de winnaar van het spelregelkampioenschap om de aloude Johan Roedersbokaal. Ook werd er nog een nieuw bestuurslid geïnstalleerd, Marco Oosting uit Niekerk (Wk).

En dan is er nog een afscheid te melden. Na acht jaar heeft Joan Janssens het Instituut voor Sportstudies van de Hanzehogeschool verlaten, zeg maar wat ooit de ALO (Academie voor Lichamelijke Opvoeding) was. Drs. Janssen gaat per 1 mei aan de slag aan het gerenommeerde Canisius College in Nijmegen. Zijn afscheid van het Willem Alexander Sportcentrum werd opgeluisterd met een minisymposium en aansluitende borrelparty, met als sprekers dr. Jo Lucassen, prof. dr. Nico van Yperen, dr. Johan de Jong en dr. Remo Mombarg, die diverse aspecten van sport en bewegingsonderwijs vanuit hun vakgebied onder de loep namen.

De gemeente Groningen wil ook afscheid nemen, van de (inmiddels) monumentale sporthal in De Wijert. Monumentaal omdat het een Pellikaanhal is, vernoemd naar de oud-voetbalinternational Henk Pellikaan, met als kenmerk een eenvoudige ronde bovenbouw. Rijp voor de sloop, zegt sportwethouder Paul de Rook zonder gevoel voor historisch besef. Maar hij heeft buiten de waard gerekend, in dit geval een waardin. Haar naam: Glory Roggen. Zij is namens de buurt en ook korfbalvereniging Nic., sinds jaar en dag gebruiker van deze accommodatie, op de barricade gaan staan en bestookt de dames en heren stadspolitici met een kanonvuur aan protesten.

Glory, de dapperheid zelve, heeft inmiddels steun gekregen van korfbalicoon Kees Vlietstra, die nog wekelijks actief is in de Wijerthal. Bovengetekende sluit zich hierbij hartstochtelijk aan, al is het alleen maar omdat Groningen-Zuid recht heeft op een indoorsportvoorziening. Wie volgt?