Derde Helft (303)

Nog maar net voorzitter van de club of Richard Fluri mag al een hoofdprijs in ontvangst nemen, de Rinus Michels Award. Want Be Quick 1887 is door het vaderlandse trainersgilde uitgeroepen tot de amateurclub met de beste jeugdopleiding van Nederland. Het zat er ook wel een beetje aan te komen, want vorig jaar werd de Good Old al genomineerd. En ja, eigenlijk al sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw wordt op de Esserberg aan de weg getimmerd met jeugdvoetbal, geïnitieerd door (huidige) clubmastodonten als Piet Lammens, Hessel Eckhardt en Jacques J. d’Ancona. Voor de volledigheid, de dames en heren die nu aan de jeugdtouwtjes trekken: Harm IJtsma (voorzitter), Carla Tinschert (secretaresse), Loed Nieveen, Henk Dröge, Ard Groenendal, Tony Wakker, Sandra Nonkes, Sietse Middel, Sonja Deterink en Marckol de Grijs. Van harte allen.

Ook goed nieuws uit Amstelveen, eigenhandig op papier gezet door Otto Roffel. De keeperslegende van GVAV, als ook eenmalig reservist van Oranje, heeft liefst vier maanden in het ziekenhuis gelegen vanwege een bacteriële infectie, die het inbrengen van een knieprothese deed mislukken. Een nieuwe operatie bleek noodzakelijk en die had gelukkig wel het gewenste effect. Het 88-jarige blauwwitte clubicoon zit nog altijd in een revalidatieproces, maar zo laat hij weten, het gaat langzaam weer vooruit.

Een andere Groninger sportlegende, Jan Uitham, genoot vorige week op Bevrijdingsdag op het terras van Moeke Vaatstra in Zuidwolde. Dat was een van de pleisterplaatsen van de Noorder Rondritten, het fietsequivalent van de befaamde schaatsklassieker. Uitham (91) had zelf graag mee willen doen, maar hoewel hij nog op een racefiets zit, leek het hem verstandiger alleen de sfeer te proeven. En zo schudde hij handen van tal van oud-schaatscoryfeeën, zoals Anjo Hofman, Daniëlle Lissenberg-Bekkering, tweevoudig Noorderrondritwinnaar Albert Bakker en een van zijn familieleden, Jan Alix. Ook voormalig Meubelgigant en tegenwoordig randonneur Johan Franke (oud-sponsor) schoof aan.

Voor Mello Veenstra, organisatorische Manus-van-alles bij Lycurgus, is 2016 een gedenkwaardig jaar. Kon hij onlangs met zijn geliefde volleybalclub het eerste landkampioenschap vieren, dinsdag 10 mei was het weer feest; nu omdat hij 70 jaar werd. Dat is zondag al op gepaste wijze gevierd met familie, kennissen, buren en vrienden, zoals zijn trouwe kompaan bij Lycurgus, Rob Birza. Van harte!

Aan goede spitsen heeft het ACV nooit ontbroken. Onder meer Ab Gritter, Bert Hooyer, Jan Mennega, Ron Krohne, Bert Meertens, Mariano Bombarda, Martin Bloem, Philip Thies en Robin Mulder hebben zich de afgelopen halve eeuw op het Asser Stadsbroek ontpopt als alom gevreesde scherpschutters. Er kan een nieuwe loot aan deze gelauwerde stam worden toegevoegd: Yoran Popovich. Na de winterstop is hij als junior (17) regelmatig door trainer Hans de Jong als pinchhitter ingezet en met succes. Afgelopen zaterdag verpestte hij zelfs eigenhandig het titelfeest van Harkemase Boys met een loepzuivere hattrick in een half uurtje speeltijd. Al met al heeft hij er nu al zes in liggen en heeft FC Groningen zich gemeld.

 

Eregalerij der Groninger landskampioenen

Groninger clubs die tot landskampioen van Nederland zijn gekroond, ze zijn dun gezaaid. Het zijn er zegge en schrijve zeven, die gezamenlijk op 11 titels kunnen bogen. Als we uitgaan dat rond 1900 de eerste competities in het leven werden geroepen, is dat globaal gezien gemiddeld één keer per 10 jaar. Maar dat komt vooral omdat de zaalsporten, die de Stad op ’s lands sportkaart zetten, pas na de Tweede Wereldoorlog tot ontplooiing kwamen.  

De primeur was voor Be Quick 1887, dat in 1920 in de eregalerij van landskampioenen werd bijgeschreven. Enkele hoofdrolspelers van toen: de broers Hans en Jaap Tetzner, Evert van Linge (ontwierp later als architect het huidige Esserbergstadion), Sibolt Sissingh en topschutter Jaap Bulder. Zij allen brachten het ook tot international.

Pas in 1976 kon Groningen haar tweede kampioen van Nederland toejuichen, al gebeurde dat in gepaste anonimiteit. Want het betrof de Dam Club Groningen en dammers begeesteren nu eenmaal weinig sportliefhebbers. Dat Groningen op de lijst der landskampioenen kwam te staan, had het te danken aan Roxy Dual, het sigarettenmerk van Niemeyer, die ook Johan Cruijff op de paylist had staan. Roken was in die tijd nog niet in de ban gedaan en mede daardoor kon de damclub Groningen wereldtoppers als Ton Sijbrands, Jannes van der Wal en Hans Jansen aan zich binden.

In 1982 was het de beurt aan de basketbalclub Donar, met Nationale Nederlanden meer dan 10 jaar lang als een geweldige suikeroom. Hier waren de grote namen de Amerikanen Dave Lawrence (nog altijd beste speler aller tijden), Jimmy Moore en John Franken. In tegenstelling tot nu waren er ook Groninger spelers (volwaardig) van de partij: Martin de Vries, Albert van der Ark en Frank Ardon.

Vier jaar later, in 1986, was er feest aan de andere kant van het Stadspark, in de ijshal waar GIJS zestien jaar na de oprichting voor uitzinnige vreugdetaferelen zorgde. Kampioen van Nederland na een zinderende finale tegen de grote rivaal uit Heerenveen, de Flyers. Met dank aan spelers als Leo Koopmans, Bob Ginnetti, Wayne van Dorp, Rick Vangog en de lokale helden Johan Toren en Henk ‘Beertje’ Keizer.

Vervolgens moest er weer een flink aantal jaren (8) worden gewacht op een nieuw landstitelfeest, dat van Nic. De dames en keren korfballers waren in 1994 ’s lands besten op het veld, dat toen overigens al minder tot de verbeelding sprak dan korfbal onder een dak. De toppers van toen: Kees en Mike Vlietstra, Taco Poelstra (de Cruijff van het korfbal), Sonja Dijk en Angelique Klompmaker.

Vervolgens duurde het slechts vier jaar voor reprise van Nic. Met nagenoeg dezelfde selectie werd in 1998 het tweede landskampioenschap op het veld veroverd en daarom nog even wat andere namen: Riko Kruit, Wim Bruin Slot, Geke van der Let, Ina Julsing en Irma Geersing.

Ook de daarop volgende tussenpoos duurde niet extreem lang, want zes jaar later (in 2004) behaalde MPC Capitals, zoals Donar toen op voorspraak van sponsor Jaap Wolters heette, haar tweede landstitel. Met dank aan kampioenenmaker Ton Boot, de gelouterde coach die speciaal voor dit klusje was binnengehaald. Hij kreeg de gewenste ondersteuning van klassespelers als Estse international Valmo Kriisa, driepuntschutter Gary Buchanan, Travis Reed en de virtuoos Travis Young.

In 2007 daalde er zo maar een schaakmecenas neer in Groningen, zijnde Share Dimension. Een Utrechts IT-bedrijf dat in Oost-Europa veel zaken deed, maar in Groningen goede sier wilde maken met de Schaakclub Groningen. Dat lukte, want met het beschikbaar gestelde sponsorgeld konden toenmalig wereldkampioen Vladimir Kramnik, Vasyl Invantsjoek, Ivan Sokolov en Sergei Tiviakov worden gecontracteerd. En jawel, ook de Groningers Erik Hoeksema en Joris Brenninkmeijer mochten aanschuiven bij dit illustere gezelschap.

Donar bleef ondertussen, met GasTerra in plaats van Hanzevast als hoofdsponsor, toonaangevend in de eredivisie basketbal en dat werd in 2010 geaccentueerd met een derde landstitel. Nu onder leiding van nota bene een puur Groninger coach, Marco van den Berg. Hij leunde zwaar op buitenlandse huurlingen zoals Robby Bostain, Matt Bauscher, Jason Ellis, Tim Bleu, Jason Dourisseau en Matt Haryasz.

Het vierde landskampioenschap van Donar is inmiddels ook al een feit, eveneens onder de naam Gasterra Flames. Het werd in 2014 opgetekend onder de bezielende leiding van de Kroatische coach Ivica Skelin. Enkele voortrekkers van dit team: Jason Dourisseau, Ross Bekkering, Cashmere Wright, Jessey Voorn en Arvin Slagter.

Lycurgus mag zich de meeste recente stad-Groninger landskampioen noemen. Met dank aan de zeer loyale sponsor Abiant en coach Arjan Taaij. Zijn topspelers waren de oud-international Wytze Kooistra, Dennis van der Veen, de Canadese spelverdeler Jay Blankenau, het Amerikaanse kanon Steven Irvin en Australische springveer Jacob Guymer.  

De eerstvolgende kampioen zou zich wel eens heel snel kunnen melden, want Donar is een reële kanshebber voor een vijfde kampioenschap. En ook Lycurgus is voor komend seizoen al weer titelfavoriet.    

Derde Helft (302)

Wie had dat ooit gedacht? VVG dé publiekstrekker in het Groninger amateurvoetbal. Maar het is écht waar. De club die anno 1929 vooral in de krochten van onze voetbalpiramide verbleef, is dank zij jongens als Tim Rosema, Patrick Goedhart, Jhonny Meter, Ivan Landlust, Jack Venema, Jasper Ludema en de broertjes Jamie en Wesley Walstra uitgegroeid tot een ware attractie. Steeds meer liefhebbers vinden de weg naar sportpark Het Noorden, zoals onlangs voor de (overigens verloren) bekerkraker tegen Flevo Boys. Naar schatting zo’n 750  m/v omzoomden het veld. De muntjes voor koek en zopie waren zelfs uitverkocht. Komende zaterdag (14.30 uur) wordt dat aantal wellicht nog overtroffen als de grote rivaal Pelikaan S op bezoek komt. Deze onvervalste clash beslist over het kampioenschap van de derde klasse C. Penningmeester André Drewes overweegt de aanschaf van een grotere kas.

Als voetbalprof bleef hij hangen bij modale clubs als SC Cambuur, BV Veendam en FC Emmen, maar er zullen weinig oud-profs zijn die aan Jouke Dantuma kunnen tippen als vrijwilliger. De nu 51-jarige Fries, die vier seizoenen op de Langeleegte zwoegde, neemt al jarenlang bijkans zijn hele geboortedorp Driesum op sleeptouw. Uiteraard de lokale voetbalclub VIOD, die hij heeft gediend als trainer, coach, voorzitter, aanjager vrouwenvoetbal, scheidsrechter, clubbladredacteur archivaris. Ook is hij bestuurslid van de dam- en kaatsclub. In het sociale domein is hij eveneens actief. Zo is hij voorzitter van de begrafenisvereniging en was hij raadslid en wethouder. Terecht, dat ZKH Willem-Alexander hem afgelopen week heeft benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau.

Eenzelfde eerbetoon viel Roelf Rijnsbergen ten deel, hij in Delfzijl. Rijnsbergen beheert in de havenstad al 28 jaar de kas van de supportersvereniging van FC Groningen.

Wim Mensen, voormalig directeur van de Groninger Sportraad, afficheert zich na zijn pensioen vooral als makelaar in gezelligheid. Dat weten ze zelfs in Arnhem, want wie staat er op het affiche van een zogeheten voorpretmiddag in de Gelderse hoofdstad, die komend weekeinde de Giro d’Italia op bezoek krijgt. Jawel, Wim Mensen, samen met oud-wielerkampioenen als Maarten de Bakker, Bart Voskamp en Leon van Bon. Mensen mocht onder andere vertellen hoe sfeervol en gezellig het in Gironingen was, toen daar in 2002 de Girokaravaan vertrok met de zegen van bisschop Wim Eijk.

In die tijd was Jelle Zwart al beleidsmedewerker op de dienst Sport en Recreatie van de stad Groningen. Hij hield het lang vol op dit ‘departement’, maar heeft onlangs een transfer in eigen huis gemaakt. De topambtenaar mag zich nu ontwikkelmanager noemen. Zwarts opvolger is inmiddels aangesteld en luistert naar de naam Peter Mulder.

Een mooi wielerbeeld op Eurosport, afgelopen vrijdag. Harenaar Jochem Hoekstra, die in een zware bergetappe van de Ronde van Turkije met de besten mee klom. En wie zagen we onlangs de Kardingerbult in Stad beklimmen? Inderdaad, dezelfde Jochem Hoekstra. Het betrof een (geslaagde) test, die Groningen na Geraardsbergen, Huy en Sormano ook een gevreesde wielermuur moet opleveren.

   

Derde Helft (301)

FC Groningens directeur Hans Nijland zal niet blij zijn geweest toen hij de VI (Voetbal International) van afgelopen week onder ogen kreeg. Staat de verkoop van seizoenkaarten voor de deur, heeft het blad drie verslaggevers (Dolf van Aert, Dennis van Bergen en Stef de Bont) op pad gestuurd voor een test van eredivisiestadions. En die is voor de FC nogal slecht uitgevallen. De Euroborg komt niet verder dan plaats 13 met een waardering van 5.46. Vooral de catering werd gekraakt. Het oordeel voelt als het zwaard van Damocles: “Binnen zijn we vier euro kwijt voor een broodje bal. Hoewel, broodje bal…? ‘Nee meneer. Bij de gehaktbal kunt u geen broodje krijgen. Doen we niet aan.’ Dan maar zonder broodje. Het vlees is warm, lekker is het niet. Een typisch gevalletje vierhonderd-ballen-in-één-keer-inkopen-bij-de-Makro-voor-het-halve-geld. Op weg naar huis hebben we nog buikpijn.” Ook de sfeer vonden de rapporteurs ondermaats: “We lezen veel over zonnepanelen en groene skyboxen, maar hebben liever een kolkend stadion.” Als veruit het beste stadion (7.25) werd gekwalificeerd De Vijverberg, thuishaven van De Graafschap. 

Hij is al een tijdje verdwenen van het basketbalfront, oud-bondscoach Glenn Pinas. Vooral afgeknapt op zijn behandeling door Donar, al weer meer dan 10 jaar geleden. In MartiniPlaza komt hij amper nog. Nee, Pinas vindt momenteel vooral zijn sportplezier in het jeugdvoetbal. Bij GVAV Rapiditas om precies te zijn, de club waar zijn zoon speelt. Vader Pinas is er inmiddels lid van het TMO, letters die staan voor Technisch Management Ondersteuning. Samen met vier andere TMO’ers, te weten Raoul Postema, Henk ter Arkel, Ruud Kuipers en Marco Stalman, schreef Pinas een Masterplan voor de moederclub van FC Groningen. Aan de hand daarvan wil GVAV haar jeugdopleiding, die goed staat aangeschreven, naar een nóg hoger niveau brengen.

Ook Stefan Mladenovic is door Donar ‘geloosd’, nadat hij jarenlang te boek stond als een veelbelovend Gronings talent. Maar de nu 25-jarige Serviër, die op 5-jarige leeftijd naar Nederland kwam, kijkt niet om in wrok. Hij speelt momenteel voor de Rotterdam Challengers en is daarnaast gaan studeren, net als zijn vader (longarts) en moeder (psychologe) dat hebben gedaan. Momenteel zit hij in de afrondende fase van zijn studie marketing en bedrijfskunde aan de Erasmusuniversiteit. Inmiddels is Mladenovic ook al directeur van een eigen bedrijfje in Stad: Looking Young. Op zijn visitekaartje staat vermeld: Anti Aging, Rimpelbehandeling en Botuline Toxine.

Leekster Eagles heeft afscheid genomen van de laatste Mohikaan van een gouden tijdperk. Na bijna 20 zaalvoetbaljaren zwaaide Bas Lulofs af. Dat ging, onder regie van voorzitter Peter Westra, gepaard met gepast ceremonieel. Terecht, want heel lang was hij een prominente speler, die de Eagles samen met jongens als Harry Zwiers, Robert Herder, Jan ‘Alesi’ Bats, Roelof Dolfijn en Jeroen Dussel de Eagles naar de landelijke top stuwde, de laatste jaren als coach. Voor alle bewezen diensten kreeg Lulofs alle shirts die hij in die periode heeft gedragen.

Derde Helft (300)

Wielrenners die boeken lezen, die zijn er niet veel. Toen Peter Winnen, tweevoudig winnaar op Alpe d’Huez, zich ooit eens in een interview liet ontvallen dat hij op zijn hotelkamer graag overgaf aan serieuze literatuur, steeg zijn aanzien met name bij de zogeheten kwaliteitspers. Inmiddels hebben we een Peter Winnen 2.0 en wel onze eigen Bauke Mollema. Ook deze Groninger, die tegenwoordig overigens in het mondaine Monaco huist, heeft zich geprofileerd als fervent boekenlezer tussen alle fietsdrukte door. Daarom is Bauke dit jaar het gezicht van de Week van het Sportboek, van 25 april tot 1 mei. Met als hoogtepunt de uitreiking van de Nico Scheepmaker Beker voor het beste sportboek van 2015. Als u wilt weten wie hiervoor gekandideerd zijn, kijk dan op www.weekvanhetsportboek.nl

Oud-voetballers van SC Veendam, ze zijn nog volop te zien in de Jupiler League. Zoals Marnix Kolder en Tom Overtoom (FC Emmen), Lars Hutten (Fortuna Sittard), Jonathan Opoku (FC VVV) en Lars Lambooij (Go Ahead Eagles). Daar komt weer eentje bij, namelijk Johan Bolhuis. Niet binnen de lijnen overigens, maar er buiten. Hij, die vijf seizoenen op de Langeleegte actief was, is benoemd tot commercieel manager van de CED, kapitalen die staan voor de Coöperatie Eerste Divisie. De 46-jarige Bolhuis, van oorsprong een Oosterparker (zoon van ex-amateurinternational Tjerk), is al weer vele jaren woonachtig in het Brabantse Nuenen.

Kent u ze nog? Jan Belga, Albert Bakker, Peter Boogers, Lex Cazemier, Ypie op de Hoek, Jan Koning, Johnny Franke, Ingrid Lammerts, Alida Pasveer en een stel Uithammen (Erna, Gert, Jan en Max jr.)? Allemaal oud-leden van diverse Groninger schaatselecties onder leiding van trainer-coach Dinus Vos in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Ze – en nog meer trouwens - gaan elkaar weer eens ontmoeten. Daarvoor is een reünie uitgeschreven voor 22 mei, in Tienelsheem in Zuidlaren, daar waar Jan Uitham de scepter zwaait. Op het programma staat onder meer een wandeling naar Midlaren, waar Vos de dames en heren onderwierp aan pittige circuittrainingen. Het blijft dit keer, aldus organisator Vos, bij leuke opdrachten.

Ook op Corpus den Hoorn, in het clubhuis van het 114 jaar oude GRC Groningen, komen oudgedienden bij elkaar en wel een week later, op 29 mei.  Hier zal gedikkedakt worden door de veteranen van de GVV Royal Combinatie. Leo van Oort, ooit gezegend met een striemend schot; Roel Bellinga (jarenlang manager van de veteranen) en Jack Rijploeg, oprichter van GRC’s fameuze klaverjasclub Pierre de Coubertin, zijn de initiators. Ook bij GRC veteraan geweest en geen uitnodiging gekregen, dan graag melden bij familiebellinga@gmail.com

Assen is sinds vorige week een multifunctioneel wielercentrum rijker. Met dank aan oud-raadslid Max Bruins, die zich liefst 25 jaar voor deze fraaie accommodatie heeft ingezet. Huidig raadslid Egbert Prent en Bert Naarding zouden daarom graag zien dat de piste van het complex naar Bruins, ook de aanjager van de internationale Jeugdtoer daar, wordt vernoemd. Een goed idee.     

 

  

Derde Helft (299)

Hij is on the road to Rio, maar dat neemt niet weg dat bij Thijmen Kupers een verzetje op zijn tijd moet kunnen. De Groninger atleet, tweevoudig Nederlands kampioen op de 800 meter, kiest daarvoor zelfs wel eens de kroeg uit. Zoals op maandag 9 mei (20.00 uur) , als hij in het roemruchte etablissement De Woldhoorn & Co. (anno 1923) één van de hoofdgasten is bij de Olympische avond van de almaar groeiende webste www.sportinstad.nl, twee jaar geleden geïnitieerd door statisticus/historicus Bas Kammenga, de sportgekke jurist Martijn van der Veen, vrije tijdsschrijver Hans Schrijer, luxe knecht Marc van den Herik en spelverdeler Paul Top. Kupers praat er niet alleen over zijn Olympische ambities, maar gaat ook zingen. Want hij mag zich niet alleen graag uitleven als hardloper, maar ook als singer-songwriter. U bent van harte welkom. Aankruisen dus, deze avond.

Wie fladderde er afgelopen week, achter de derny van gangmaker René Kos,  hoog in de baan op de komende vrijdag te openen wielerpiste in Assen? Jawel, Nico Been. De man, die ooit werelduurrecordhouder achter de motor was en in dezelfde discipline Nederlandse profkampioen in  1975, mag de kaap van 70 jaar dan zijn gepasseerd, hij beheerst de stiel nog altijd. De tegenwoordig in Oosterwolde huizende Been hoefde geen moment bedenktijd toen hij werd verzocht de splinternieuwe, houten baan van ontwerper Sander Douma te onderwerpen aan een eerste serieuze test. Komende vrijdag komen de Nederlandse toppers van nu naar de Drentse hoofdstad, met name de succesvolle sprinters van bondscoach René Wolf.

Een kombaan zoals Assen heeft neergezet, was er voor het laatst in de jaren dertig van de vorige eeuw in Groningen, aan de Paterswoldseweg. Daar, in de zogeheten Velodrôme, reden destijds wereldtoppers als Piet Moeskops, Piet van Kempen en Jan ‘kanonbal’ Pijnenburg. Groningen heeft wel weer een wielerbaan, maar dat is een wegcircuit rond de velden van sportpark Corpus den Hoorn. Dat heeft overigens een naam gekregen, en wel de Gerard Gibcusbaan. De vorig jaar overleden Gibcus organiseerde er 40 jaar lang op donderdagse avonden een koers voor iedereen: profs, amateurs, trimmers, veteranen, mannen, vrouwen, jongens en meisjes. Sportwethouder Paul de Rook en initiatiefnemer/renner Sjors Beukeboom onthulden in het bijzijn van Gibcus’ vrouw Thea en dochter Karin het straatnaambord.

Je zou denken dat Anton Jongsma na het faillissement van WKE in een dip is terechtgekomen, maar het tegendeel is waar. Dat zegt Wim Bulten, die de voormalige jeugdinternational heeft gestrikt voor zijn Pelikaan S. Want, legt Bulten uit, voor het eerst in zijn leven heeft Jongsma (32) een ‘gewone’ baan. Hij is, met dank aan een zakenrelatie van Bulten, schilder geworden. Geen kunstschilder, maar een huis- tuin- en keukenschilder. Net als een andere oud-prof, Herman(tje) Dijkstra. En dat werk bevalt hem prima. Als u door de stad Groningen fietst en een gelukkig man op een ladder ziet staan, dan zou dat dus wel eens Anton Jongsma kunnen zijn.

Derde Helft (298)

Geen hippisch concours of één van de te winnen prijzen is een auto. Bij het grote internationale werk veelal een dure middenklasser uit de Volvofabriek. In de regionale springbakken zijn de sponsors, althans qua geld, van minder kaliber en dus de auto’s ook. Zo kreeg Lammert van der Veen vorig jaar tijdens Indoor Tolbert voor zijn zege in de veteranenrubriek een occasion van autobedrijf De Zoom in Surhuisterveen. En ook traditie is dat de auto wordt verkocht aan de hoogst biedende. Dat deed Van der Veen ook. De ruiter ving er  500 euro voor en dat bedrag doneerde hij aan stichting De Zijlen in Leek, die zich sterk maakt voor mensen met een verstandelijke beperking. Francisca Postma, één van de cliënten van De Zijlen, nam het bedrag afgelopen week symbolisch in ontvangst. Resteert nog deze vraag: Was de auto die Van der Veen won, gelet op de opbrengst, nu een luxe trapauto of een nagenoeg versleten zesde handsje?

Er was afgelopen week treurnis in Harkema Opeinde, dat voor eens en voor altijd afscheid nam van een prominente Harekiet en wel Fokke Veenstra. Hij was één van de boegbeelden van Harkemase Boys, eerst als speler (linksbuiten) van het eerste elftal en nadien als bestuurslid. Maar Fokke, die 74 jaar is geworden, was ook een bekend gezicht in de vaderlandse wielerwereld. Als vader van drie talentvolle coureurs, te weten Wiebren (groeide uit  tot een van de betere sprinters bij de profs) en de topamateurs Wietse en Wopke, reed hij stad en land af om zijn succesvolle nakomelingen van nabij te volgen.

Bij de noordelijke basketbaltrots Donar heeft men een oud-succesnummer voor de fans afgestoft, Dinner with the Stars. Ofwel een paar uurtjes dikkedakken met twee spelers in het Newscafé aan de Grote Markt, de place to be voor de Amerikaanse huurlingen. De eerste gelukkigen waren Jan Otten en zijn dochter Roselique uit Hoogeveen, die met dank aan twee sponsors (Nescafé dus en Limousineservice Groningen) mochten tafelen met hun favorieten Chase Fieler en Will Sullivan.

Verstokte Feyenoordfans heb je overal in den lande, ook in het Noorden. De meest hartstochtelijke aanhangers van de Kuipclub in deze regio hebben zich verenigd in de zogeheten Feyenoord Emailcirkel. Wiepko de Groot (Delfzijl) en Veendammer Karel Kruizenga waren hiervan in 2000 de initiators. Inmiddels bestaat de Cirkel uit 16 man en behoren ook mannen als Jan Nicolai (Nieuwe Pekela), Harry Hoff (Klazienaveen), Arie Rijkeboer (Sauwerd), Wim van Reenen (Emmen), Tony Grootenhuis (Groningen), Fré Huizinga (Niekerk) en Wiepko’s zoon Marcel tot dit selecte gezelschap, dat via de sociale media de bevindingen van de wedstrijden met elkaar deelt en een keer per jaar gezamenlijk optrekt naar de Kuip, dit keer afgelopen weekeinde voor Feyenoord-Excelsior. Andermaal een tweedaags arrangement. Niet alleen werd eveneens naar Feyenoord B1 gekeken, op het programma stond ook een traditioneel etentje in de Ballentent, afgeblust met lekker bieren in stamcafé  The Hide Away in IJsselmonde.