Derde Helft - Kolibri Special

 

Als de Kolibri van Warfhuizen gaat wieleramateur Peter Merx door het noordelijke sportleven. Maar deze Kolibri slaat zijn vleugels niet alleen naar heinde uit, maar ook naar verre oorden. Zo vloog hij onlangs naar Afrika, waar hij ook nog eens een triomf aan zijn zegelijst kon toevoegen. Ik heb hem een tiental vragen per mail voorgelegd en die heeft hij allemaal beantwoord. Dus daarom een qua format 'iets' ander blog dan gewoonlijk, zeg maar een Merxblog. Edoch, deze incidentele verandering is het alleszins waard. Leest u zelf maar.

Naar welk land ben je geweest en wat voor wedstrijd was daar?

Ik ben naar Kameroen geweest. Daar werd de 21^ste editie van de GP Chantal Biya georganiseerd. Chantal Biya is de first lady van Kameroen, de vrouw van president Paul Biya

Was dat een eendagskoers of een etappewedstrijd?.

De wedstrijd werd georganiseerd onder auspiciën van de wereldbond UCI en stond als vijfdaagse etappekoers op de UCI Africa Tour Kalender.

Was je daar met een ploeg en op uitnodiging?

We waren daar als Global Cycling Team, een Nederlands team dat op uitnodiging koersen rijdt in niet-traditionele wielerlanden. Voor Global Cycling Team heb ik eerder in onder andere in Bulgarije, Estland, Togo en Burkina Faso gereden. De samenstelling van het team wisselt per koers en bestaat altijd uit Nederlandse amateurwielrenners.

Wat waren je ervarinten daar als renner?

Top! Naast werken is fietsen mijn grootste hobby dus als ik een wedstrijd van vijf dagen mag fietsen, dan vind ik dat fantastisch! De organisatie heeft gezorgd voor goede hotels en omlijsting van de koers en ook de wegen in Kameroen zijn goed te noemen. De wedstrijd vond plaats rondom de hoofdstad Yaounde, die gelegen is op 1000 meter hoogte waardoor de temperatuur voor Afrikaanse begrippen mee viel. Ook het eten was goed, al durfde ik niet altijd de gebakken vis te eten die ons werd voorgeschoteld. Tijdens de vierde dag kregen we bezoek van Chantal Biya in eigen persoon en heb ik met haar een selfie gemaakt! Wat je ook merkt is dat de koers daar enorm leeft. Elke avond om half acht ’s avonds was er een ruime samenvatting van de wedstrijd op Kameroen 1 waarin de koers en een aantal dorpen en personen langs de route werden uitgelicht. De dag na de koers bezochten we met het team het Nationaal Museum van Kameroen, waar de gids mij herkende van TV en tot op het woord precies wist wat ik gezegd had. Dat is me nog nooit overkomen, nou ja misschien na de Ronde van Winsum misschien een keer.

Je hebt zelfs ook nog iets gewonnen, is het niet? 

Dat klopt ik heb de laatste dag met finish op de centrale boulevard in Yaounde winnend weten af te sluiten. Vroeg in de wedstrijd reed er een kopgroep van vier man weg zonder iemand van Global Cycling Team erbij. In het peloton was er een strijd voor het algemeen klassement gaande omdat de nummers 1, 2 en 3 in dezelfde tijd stonden. Toen de gemoederen enigszins bedaarden, wist ik met vijf man de oversteek te maken naar voren. Met mijn ploeggenoot Luuk Schuurmans ontsnapte ik ook nog uit deze voorste groep, waarna Schuurmans tempo maakte tot de finish en ik de sprint-a-deux won.

Moest er ook nog worden geklommen?

In Kameroen is het geen meter vlak, maar er zat geen echte bergetappe in deze koers. Wel zaten er een aantal heuveltjes in de derde en vierde etappe, vergelijkbaar met Limburg. Hierop werden ook de verschillen voor het klassement gemaakt. Onze Limburgse klimmer Lars Quaedvlieg won die die derde etappe. De finishes waren afgezien van de laatste dag wel bovenop heuvels gesitueerd, wat het voor een sprinter als mij wel lastig maakte.

Hoe was de organisatie?

We konden merken dat de organisatie haar best gedaan had om ons in de beste hotels onder te brengen. Het aantal sterren in Kameroen is niet helemaal één-op-één over te zetten naar sterren in Nederland. Een nachtje heb ik op een bank geslapen omdat het bed van een soort heel zacht schuim gemaakt was, waar ik als zij-slaper helemaal in weg zakte. Dat voelde ik de dag daarna wel in de benen, maar ik wist wel aan de finish te komen.

Je was daar ook al eens eerder geweest, als ik me niet vergis?

Dat klopt, in juni heb ik meegedaan aan de Ronde van Kameroen. Deze koers was acht  dagen en ging door het hele land. Dit was een hele gave ervaring waarin we heel veel van het land gezien hebben. De laatste dag van de Ronde van Kameroen en de laatste dag van deze koers zijn hetzelfde en in juni werd ik tweede in deze etappe. Ik had het gevoel dat ik had kunnen winnen en daarom was ik erg gebrand om terug te gaan. Mijn gevoel bleek te kloppen!

Heb je er ook nog leuk prijzengeld verdiend?

De gehele reis en verblijf was op uitnodiging van de organisatie van de GP Chantal Biya, waar we erg dankbaar voor zijn. Als teken van onze dankbaarheid hebben we in Nederland een nieuwe racefiets gekocht en meegenomen naar Kameroen om die aan te bieden aan de organisatie. Deze is uiteindelijk in ontvangst genomen door Chantal Biya en zal gaan naar een Kameroens wielertalent die de fiets kan gebruiken. Ook hebben we na de koers stevig lokaal houtsnijwerk zoals maskers en schilden ingeslagen. Ik moet een en ander nog even precies berekenen maar ik denk dat ik ongeveer 100 euro overhoud en dan laat ik de vrije dagen die ik moest opnemen nog even buiten beschouwing. Rijk word je er niet van maar het was een fantastische ervaring. Nog leuk om te vermelden is dat alle etappe winnaars een lap Afrikaanse waxprint stof kregen in de kleuren van de sponsor PMUC. Lars Quaedvlieg (winnaar derde dag) kwam op het idee om hiervan in Kameroen een traditioneel Afrikaans pak te laten maken waardoor we nu allebei een unieke herinnering hebben aan onze overwinningen daar!

Peter Merx wint de slotrit in Yaounde. De onderste foto is een selfie met Chantal Biya, de first lady van Kameroen.

11.