Derde Helft (399)

Derde helft (399)

Krijg je een koninklijke onderscheiding, wordt dat niet - zoals het hoort -  naar buiten gebracht door de gemeente waarin je woonachtig bent. Het overkwam Robert van Dorst uit Eelde, die daardoor nogal wat felicitaties is misgelopen. Als ook een plaatsje in deze rubriek, die rond Koningsdag traditiegetrouw vol wordt gestouwd met gedecoreerden. Daar stond de heer Van Dorst gisteren niet bij. Oorzaak miscommunicatie. Van Dorst zou zijn lintje later krijgen bij zijn afscheid als voorzitter van de scheidsrechtervereniging Groningen en Omstreken. Maar die is uitgesteld en daardoor werd er voor hem te elfder ure alsnog een plaatsje ingeruimd bij de collectieve lintjesregen. De medialijst van de gemeente Tynaarlo haalde hij echter niet meer. Ik werd daarop attent gemaakt door de kersverse ridder in de Orde van Oranje Nassau Jannes Mulder, net als Robert van Dorst lid van de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken. Deze club mag zich nu met drie uitverkorenen spekkoper van de meest recente lintjesregen noemen. Behalve Robert van Dorst en Jannes Mulder viel ook John Ten Cate in de majestueuze boter. Van Dorst heeft gedurende 26 jaar de voorzittershamer gehanteerd. In deze periode heeft deze scheidsenclub meer dan ooit fris en fruitig aan de weg getimmerd.

Er kwam nog een lintjestip binnen, die was afkomstig van Willem Molema, de voormalige preses van de scheidsrechtersvereniging Oost-Groningen. Hij miste de naam Roelof Leuning, die lid in de Orde van Oranje Nassau is geworden. De heer Leuning kreeg die onderscheiding voor zijn vele bestuurlijke werk bij de voetbalclub SV Tynaarlo. ''Maar," voegt Willem er nadrukkelijk aan toe, "hij was ook secretaris en voorzitter van de scheidsrechtersvereniging Veendam en Omstreken. Waarvan acte derhalve!

De jaarlijkse lintjesregen kwam dit keer per telefoon. De firma Covid-19, verspreider van een zeer zorgelijk virus, zorgde ervoor dat de dames en heren burgemeesters moesten afzien van hun feestelijke party's ten stad- c.q. gemeentehuize. De koninklijke eer was er niet minder om. Al met al kan worden gezegd at de noordelijke sportsector aardig is bedeeld.

Zo gaat Truus Vlietstra, geboren Julsing, voortaan door het leven met een koninklijk aureool. Zij is voor haar grote verdiensten voor de korfbalvereniging Nic. door koning Willem-Alexander beloond met het lidmaatschap in de Orde van Oranje Nassau. De 74-jarige Truus is bij Nic., waar ze al van kinds af aan op ledenlijst staat, uitgegroeid tot cultuurbewaker en mag zich ook wel Moeder Aller Nic.-ers noemen. Ze heeft als speelster jarenlang het vlaggenschip gediend en daarna alle mogelijke functies bij de club bekleed. Als geen ander staat ze nog altijd pal voor de groenwitte tijgers.

Ook Nanno Kranenborg (70) kreeg zo'n decoratie. Nanno reed ooit als NS-machinist van Intercity's veel op en neer naar de Randstad, maar geniet vooral bekendheid in de voetbalwereld. Hij was vroeger een gevreesd schutter van Gronitas, werd vervolgens trainer en scout en is de laatste jaren de gangmaker van het walking football bij FC Groningen, een spelletje voor veteranen die er nog geen looppas meer uit kunnen persen. Ook is Nanno ambassadeur voor het Groninger Huis voor de Sport.

John ten Cate (79) is eveneens iemand die nogal wat sporen in de voetballerij heeft verdiend. Zo organiseert hij als sinds 1970 - al bijna een halve eeuw dus - het jaarlijkse toernooi voor basisscholen in de stad Groningen. En tot vijf jaar geleden stond hij ook nog te boek als een bekwame scheidsrechter.

Dat was ook Jannes Mulder, die het ridderschap kreeg toebedeeld. Jannes floot jarenlang in de top van het landelijke amateurvoetbal. De laatste jaren is hij, samen met Joop Alt, één van de sympathieke gastheren in de perskamer van FC Groningen. Hij strooit er altijd goed geluimd met bitterballen en belegde broodjes, weet ik uit ervaring. De 70-jarige Jannes doet dit vrijwilligerswerk al sinds 1990. Daarnaast staat hij ook nog altijd aangeschreven als een hondstrouwe Grunoman, de club die dit jaar haar eeuwfeest niet kan vieren vanwege de corona.

Sjoerd Schoonhoven (77) heeft ook gevoetbald, hij bij Velocitas. Als zwoegende spits van Velo 4 leefde hij zich in zijn jonge jaren 's zondagsmorgens uit in dauwtrappen op de Renbaan. Veel beter deed Sjoerd het als bevlogen sportvisser. In deze sector steeg zijn ster gestaag. Niet alleen met het verschalken van allerlei soorten zoetwatervissen, maar vooral ook bestuurlijk. Hij deed dat in diverse Drentse en Groninger gremia, zoals de Kamer voor Binnenvisserij, het visdistrict Hunsingo, hengelclub Onderdendam en als bestuurslid van het waterschap Noorderzijlvest. Tussen al die visbedrijven door zette hij zich ook nog in voor de tennisclub ZNEO in Zuidwolde (Gr). Daarvoor is hij nu koninklijk onderscheiden.

Niebert heeft er sinds vrijdag een Ridder in de Orde van Oranje Nassau bij. Dat is Helen de Koning, die grote verdiensten heeft opgebouwd in de hippische sport. Zo staat te boek als een bekwaam instructeur en dient ze het befaamde CH van Tolbert als gastvrouw en jurylid. Ook is de 54-jarige Niebertse bestuurslid van de Hippische Sportfederatie Groningen en vrijwilliger bij de Stichting Wedstrijdsport Nienoord in Leek.

In Dalen werd Jo Assen (73) verrast met een lintje. Hij is één van de drijvende krachten van het vermaarde Protos-Weering zaalvoetbaltoernooi, dat rond de jaarwisselingen half Drenthe en de bovenkant van Overijssel in de ban houdt. Assen heeft veertien jaar de voorzittershamer gehanteerd. Extra mooi voor Jo was het dat ook zijn 72-jarige vrouw Marietje, geboren Bosman, in de (koninklijke) prijzen viel. Zij overigens niet vanwege sportieve daden, maar voor haar inzet in de geloofsgemeenschap Sint Franciscus in Steenwijksmoer, het woonzorgcentrum Selkersgoorn in Dalen en de lokale Wereldwinkel.

Helaas moet ik deze aflevering besluiten met een slecht bericht. Dat betreft het ziekbed van het Henk Steenhuis, ook al een oud-topscheids in het Nederlandse amateurvoetbal. De Bedumer is recentelijk geveld door een herseninfarct, met als bijkomstigheid symptomen van het coronavirus. Dat laatste gevaar lijkt inmiddels grotendeels te zijn bezworen en de revalidatie is gestart. Als het goed is verhuist Henk vandaag of morgen van het UMCG naar het Harener Beatrixoord voor verdere behandeling. Henk, alle mogelijke sterkte gewenst.