zondag 23 februari 2020

Derde Helft (396)


Komt ie er nou of komt ie er niet? Die levensgrote muurschildering van Dick Nanninga op één van huizenblokken in de stad-Groninger Oosterparkwijk. Het was beloofd door zowel wethouder Roeland van der Schaaf als door directeur Henk Raatjes van woningcoöperatie Nijestee. Nou, weet ik ook wel dat het in de politiek geen usance is dat belofte schuld maakt, maar ik refereer bij deze toch nog even aan hun uitspraken, zo'n dikke twee jaar geleden gedaan.
Met dank aan twitteraar Peter van der Wal te - jawel - Lelystad, die zich afvroeg hoe het staat met het eerbetoon voor Dick Nanninga, voetbalicoon van het Oosterpark, die in 2016 is overleden. Onder aanvoering van de vooraanstaande Oosterparkpolitici Sandra Beckerman (SP) en Tjeerd van Dekken (PvdA) werd een actie op touw gezet, met Hans Nijland en schrijver dezes als (petit) comité van aanbeveling. Die kreeg op een feestelijke afronding op 15 september 2017 in voor de deur van de Lindelof 14, daar waar Nanninga opgroeide. Raatjes bij die gelegenheid: "Het liefst maken we een muurschuldering op nieuwbouw. Zo'n pand blijft tenminste nog honderd jaar bestaan."
Inmiddels is het eind februari 2020 en is er nog niets te zien in de Oosteparkwijk wat ook maar in de verste verte op eerbetoon aan Dick Nanninga lijkt. Ofwel, heren Van der Schaaf en Raatjes: Komt er nog wat van? Wellicht dat sportminded raadsleden als René Bolle (CDA) en en Tom Rustebiel (D66) hierover wat vragen kunnen stellen.
Aan de andere kant van de stad, op wat vroeger West End werd genoemd, worden wel spijkers met koppen geslagen. Want Gruno, één van de vaste bespelers van dit sportpark dat tegenwoordig - helaas - Vinkhuizen wordt genoemd, bestaat honderd jaar en dat gaat uiteraard bruisend worden gevierd. De club werd op 15 april 1920 opgericht in hotel-café Gruno, van de familie Reigersberg aan de Friesestraatweg. Hoeveel Groningers zullen het weten, maar Gruno was een Trojaan, die volgens de overlevering in de vierde eeuw voor Christus Groningen zou hebben gesticht. Een theorie overigens die vandaag de dag niet meer door historici wordt ondersteund.
Het mag alle pret niet drukken, ook al omdat Gruno - witte shirts, zwarte broeken en groene kousen - toch wel één en ander heeft betekend in het stadse voetbal. Niet zozeer met topvoetballers maar vooral als hofleverancier van toparbiters in het amateurvoetbal, zoals Gerard Helsma, Jannes Mulder, Theo Huizinga (de latere teammanager van FC Groningen), Menco Huizinga (ook bij FC Groningen terecht gekomen, als beheerder spelershome), Jan Bootsma, Jelis Pot (ook naar FC Groningen 'getransfereerd', als meteriaalman), Simon Buurlage en Jannes Marrink. Echter, ook voetballers als de gebroeders Mattie en Frans van Donderen, Jan Bootsma (de latere scheids), Peter Brouwer, Jan Schuiling, Jans Beuker, Leo Heddema, Tj van Hogen en mijn oude klasgenoot Andries Barneveld waren 'namen' in het Groninger voetbal. Maar de allerbeste was toch wel Jannes Kuipers, die nota bene als speler van de toenmalige derdeklasser Gruno drie keer werd uitverkoren voor het Noord-Nederlands elftal voor evenzovele semi-interlands tegen de Noordduitsers in de jaren dertig van de vorige eeuw.

Deze namen, als ook die van de legendarische voorzitter H.M. Postma, zullen ongetwijfeld ter spraken komen bij de reünie op zaterdag 18 april, met aansluitend de grote feestavond. Reünisten kunnen zich melden op dit adres: streurjan@gmail.com; feestgangers moeten zich opgeven bij m.mast@vvgruno.nl
Na 13 jaar neemt Karin Kienhuis vrijdag 28 februari afscheid als regiodirecteur van de opleiding Sport en Bewegen/Uniformberoepen bij het Alfa College. De voormalige topjudoka blijft overigens wel actief bij dit onderwijsinstituut, ze gaat verder als als regiodirecteur Zorg, Welzijn en Dienstverlening. Jaco van Gent is Kienhuis' opvolger op Kardinge. De overdracht gaat gepaard met een Masterclass 'Positieve gezondheid' door Machteld Huber. Daarna is er een meet en greet met de gaande en komende directeur.
Voormalig directeur van de Groninger Sportraad, Wim Mensen, loopt de laatste tijd trots als pauw rond. Hij heeft een Duitse beschermvrouw mogen begroeten voor zijn Giro zonder Grenzen, een toeristische fietstocht door Westerwolde en het Duitse Emsland. Niet zo maar iemand, maar iemand van adel: barones Caroline von Landsberg-Velen. Het is niet uitgesloten dat zij zich ook beschikbaar stelt voor 'ein Begegnung mit Grüss.' Ook kwam er Duitse versterking voor de Raad van Advies van Zandbergia, de organiserende stichting. En wel in de persoon van Manfred Büter, tot 1 april de baas van de Tourist Information in Meppen. De Giro zonder Grenzen staat dit jaar voor 17 mei op de agenda.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.