Derde Helft (370)

De transitie van Groen Geel van arbeiders- tot yuppenclub 2.0 is nu ook in de noordelijke bestuurskamers zichtbaar geworden. Dasje-jasje is tegenwoordig de dresscode voor kaderleden die representatief werk verrichten, zoals Jacob Ritsema, bijkans nog de enige GroenGeler uit vroegere (bouwvakkers)tijden die op Corpus den Hoorn nog een toppositie bekleedt.

Zo zagen we Jacob onlangs in de bestuurskamer van ACV in een keurige (blauwe) blazer rondlopen met bijpassende groengele stropdas. Een outfit die hem trots deed rondlopen in het Asser Catawiki-stadion. Het stond hem overigens ook perfect. Hij past naadloos in het klassieke bobowereldje.

Kleine Huisjes, wie kent het niet? De Groninger wielervolgers in elk geval wel, want het gehucht nabij het vroegere wielerdorp Kloosterburen (was destijds elk jaar een topcriterium) behoort jaarlijks tot de vaste doorkomstplaatsen van de Ronde van Groningen, de waaierklassieker bij uitstek. En laat nu Kleine Huisjes door niemand minder dan Koning Willem-Alexander in diens Kersttoespraak zijn aangeprezen als hét voorbeelddorp van Nederland.

Dat vraagt om gepaste marketing. Mijn tip: laat de eerstvolgende Ronde van Groningen van start gaan in Kleine Huisjes. Gebeurt in de Tour de France ook wel eens, starten op een minuscule plek waar geschiedenis is geschreven. Ik weet al wel iemand die het startschot zou kunnen lossen, jawel ZKH zelve. Exposure verzekerd.

Waar vrolijk nieuws is, is ook altijd slecht nieuws. Zo zijn er in Groningen twee clubiconen overleden. Nee, geen Bekende Noorderlingen, maar bescheiden mannen die – op een level als dat van de goegemeente in Kleine Huisjes – hun hele ziel en zaligheid aan de sport hebben gegeven.

Eerst ontviel VVK, de buurtvoetbalbalclub van de Korreweg, haar supervrijwilliger Arend Terpstra. 'Kappie' zoals hij steevast werd genoemd op sportpark Het Noorden, heeft bij de witzwarten van alles gedaan, was een manusje-van-alles pur sang. De velden en de kantine waren zijn domein. Een officiële functie had hij niet, maar het kwam er op neer dat Terpstra manager huishoudelijke zaken was. 'Kappie' Terpstra is 89 jaar geworden.

Niet veel later las ik op de DvhN-pagina waar niemand op wil staan, die van de overlijdensadvertenties, de trieste tijding dat ook Harrie Doesburg is overleden. Hij was een alom gerespecteerde schaatser van IJVG, ofwel de IJs Vereniging Groningen. Doesburg schaatste vooral hard als veteraan. Hij begon pas serieus de met hardrijden toen hij als ondernemer de stress van zich af wilde schudden. Dat leidde tot diverse wereldtitels bij de Masters, zoals schaatsers op leeftijd tegenwoordig worden genoemd. Zo veroverde hij als 58-jarige in 2007 in Calgary de wereldtitel met tijden die Ard Schenk in zijn gloriejaren reed. Die waren respectievelijk 42.18 (500 meter), 2.01.94 (1500), 7.19.94 (5000) en 15.29.96 (10.000). Harrie Doesburg bleef steken op 69 levensjaren.

Dat overleden sporters ook geweldig grappige verhalen achterlaten, las ik een tijdje geleden in de Volkskrant. Dat had in haar rubriek Het eeuwige leven stilgestaan bij de Amsterdamse wielrenner Henny Marinus, in 1964 Nederlands kampioen stayeren achter de grote motor. Eerder werd de kleine Jordanees in 1959 op het circuit van Zandvoort Nederlands kampioen bij de nieuwelingen.

Dat leverde dit verhaal op: Een Jordanese slager beloofde hem vlak voor die titelstrijd een groot stuk vlees. In kranten verpakt werden die stikken vlees bij hem thuis afgeleverd. Marinus: “Thuis had mijn moeder de boter al in de pan gedaan. Ze maakte het pak open……. Lag daar een enorme paardenlul op het aanrecht met ernaast een berg paardendarmen. Mijn vader zei: Pak maar weer in en breng het terug. Ik terug naar de winkel. Buiten kon ik al horen hoe ze zichzelf op de knieën sloegen van het lachen. Zo ging dat in die tijd. Je nam elkaar in de maling.”