Derde Helft (227)

De voetballer met de meest beklijvende bijnaam is toch wel (met afstand) Freddy de Grooth, de topschutter van (momenteel) Pelikaan S. Al vele jaren gaat hij door het noordelijke voetballeven als Freddy Frikadel, omdat hij eens verklapte gek te zijn op deze snack en dat hij daardoor nogal aan de gezette kant is voor een voetballer. Inmiddels is De Grooth het zat om als voetballende frikadel door het leven te gaan. Hij is daarom op dieet gegaan, ook al omdat hij last kreeg van zijn overgewicht in de vorm van blessures. Teamgenoot Jos Bulten, de zoon van Pelikaan S-big boss Wim, heeft er wat druk achter gezet. Bulten jr. is een weddenschap met De Grooth aangegaan. Inzet 20 kilo afvallen in twee maanden tijd. De eerste vijf kilo’s zijn er inmiddels af, aldus het programmablad van Pelikaan S.

Wie geen last heeft van zijn gewicht is John ten Cate, 74 jaar en ooit met rooie Jan Blijham de stuwende kracht achter de promotie van FVV naar de eerste klasse. Daarna is John gaan fluiten en dat leverde hem nieuwe successen op. Hij haalde als scheids de top van het amateurvoetbal. Nog altijd fluit hij, onder meer bij de jongste jeugd van FC Groningen. De KNVB heeft hem afgelopen donderdag geëerd voor zijn arbitrale inzet door hem te benoemen tot scheidsrechter van verdienste. De speld en bijbeorende oorkonde werden hem, in het bijzijn van districtsvoorzitter Jan van Driel en KNVB-preses Michael van Praag, overhandigd door de noordelijke scheidsrechtersbaas Jan Hooge.

Over Jan van Driel gesproken, zijn aanwezigheid bij de bijeenkomst van de Scheidsrechtervereniging Groningen was een van zijn laatste activiteiten als voorman van de noordelijke voetballerij. De Beilenaar gaat met pensioen. Hij heeft er 36 jaren opzitten als voetbalbestuurder. Daarin heeft hij een grote staat van dienst opgebouwd. De bond onderstreept dat met het organiseren van een grootse farewellparty. Daags voor Sinterklaas (4 december dus) zal Van Driel, ook schoonvader van FC Groningens teammanager Bas Roorda, in het Asser hotel van Van der Valk in het middelpunt van de belangstelling staan en zal een warme douche aan loftuitingen over hem heen komen. Want één ding staat vast: Jan van Driel was een innemende en betrokken bestuurder.

Het is bepaald niet nieuw, een contest, welke club de beste gehaktbal serveert. Maar de tweewekelijkse keuring van Forward is verstoord door een heuse gehaktbalrel. Wat is het geval? Na de wedstrijd tegen Velocitas wilde de studentenjury onder aanvoering van Luciano de Vries de Velobal aan een test onderwerpen. Maar het kwam er niet van, want de ontvangst van de Velocitanen was, aldus de Three Cheersclub, beneden alle peil. Forward taaide stante pede woedend af. Een pijnlijke toestand vooral ook voor Forward-trainer Dirick-Jan van Strien, die zelf een vrijblijvend balletje trapt bij de groenwitten. Maar, aldus het clubblad De Oude Schoen, Velo krijgt een (eerlijke) herkansing. Vooralsnog leidt FC Lewenborg het klassement om de Gouden Gehaktbal.

 

Derde Helft (226)

We horen niet zo veel meer van hem, maar hij is nog zo scherp als een mes. En dat terwijl hij vorig jaar door medici was opgegeven. Een oudemannenkwaal had hem zodanig toegetakeld dat zijn leven nog slechts een kwestie van weken was. Henk Nienhuis, ofwel Mister Veendam, kon zijn testamant wel laten opmaken, zo luidde de onheilstijding. Echter, de wonderen zijn de wereld niet uit. Met dank aan de Stadskanaalster uroloog Van der Wijk. Hij richtte Nainhoes letterlijk en figuurlijk weer op. Anno 2014 is Henk Nienhuis (73) weer ouderwets still alive and kicking. Dat bleek vorige toen hij als vanouds aan de telefoon hing over een publicatie waarin hij zich niet kon vinden. Het ging over de uitvaart van Veendams oud-bestuurslid Bart Nijland. Daar lieten zich weinig oud-bewindvoerders van de club zien, was het verhaal. Nienhuis voelde zich aangesproken: ”Ik wil toch wel even laten weten dat ik er wél was hoor! Samen met Cor van der Steen.” Trouwens, ook plaatsvervangend Mister Veendam, Jan Korte, bewees Nijland de laatste eer. En ook Greetje Reisiger, die commercie deed bij de oud-profclub, was er. Waarvan acte derhalve.

Een andere Veendam-prominent, Willem Molema, was ook al ontevreden over de pers. De voorzitter van Oud-SC Veendam mailde de redactie van Groot Groningen dat hij, in tegenstelling tot wat er in deze krant stond, in het geheel niets van doen heeft met de Veendammer organisatie rond de retro tweede divisie, een competitie van vier failliete profclubs die komend jaar zijn beslag moet krijgen. Ook hier dus: waarvan acte!

Is Henk Nienhuis Mister Veendam, Hilbrand Ausema draagt deze eretitel bij Donar. Met afstand. Hij dient de club al sinds 1972 en is enige stabiele factor binnen de Groninger basketbaltrots. Ausema, de laatste jaren hoofd vrijwilligers, mag gerust als de Haarlemmer olie van Donar worden gezien. Maar niet lang meer, hij vindt het de hoogste tijd om te gaan. ”Ik word komend jaar 75 en dat is een leeftijd waarop je toch wel weg moet wezen. Het is mooi geweest.”

Ook Jan Suidhoff was er al bij, toen de eerste basketbalprofs (de Amerikaan Fred DeVaughn en de Joegoslaaf Misco Cermak) hun opwachting maakten in Groningen. En alsof de duvel er mee speelde, twee dagen na de melding van Hilbrand Ausema liet hij me via Linkedin weten dat hij het ook bij Donar voor gezien houdt. Jan was de man van de techniek, introduceerde in de Groninger zaalsport beeld- en geluidseffecten. Hij was de man ook die voor het eerst in een Nederlandse sportarena het We are the champions van Queen liet schallen. Kortom, twee Mohikanen die gaan.

Van afscheid nemen wil Karst Doornbos voorlopig niets weten. Hij was ooit gezegend met het eervolle predikaat de Lévitan van het Westerkwartier als organisator van (wieler)Omloop van Niekerk-Oldekerk. Maar Karst was vooral een superbe schaatsenslijper. En nóg! Niet volgens oude technieken, nee hij gaat met de tijd mee en slijpt nu zelfs met high tech-middelen. U kunt met hem afspraken maken op de volgende telefoonnummers:  0594-502282 of 06-12796866. Beleefd aanbevelend!

Derde Helft (225)

Heeft Aalderd Duinkerken mondiale voetbalhistorie in Oostwold (Wk) geschreven? Gaat de spits van het Roodeschoolse Corenos sinds zaterdag de boeken in (all over the world) met het snelst gescoorde doelpunt ooit. Slechts drie (3) seconden had hij nodig om zijn club bij Pelikaan S naar 0-1 te schieten. Dat ging zo: Roel Munting trapte af met een tikkie breed, waarna Duinkerken zag dat doelman Jonathan Hensens nog niet in zijn doel stond en hem prompt verschalkte met een precieze lange trap. Jammer nou dat Pelikaan S-tv (ja, dat bestaat echt) te laat was om deze curieuze goal voor de eeuwigheid vast te leggen. Cameravrouw Anke Dijkhuis, nota bene dochter van ex-RTV Noord-baas Roel Diekhoes, was simpelweg te laat met installeren van haar apparatuur. Het werd overigens 10-2.

De scheidsrechtersvereniging Groningen & Omstreken is een club die zich onderscheidt met bijzondere activiteiten. Met dank aan bestuursleden als Robert van Dorst (voorzittter), Marcel Bellinga, Jannes Mulder, Evert IJspeert, Marc van der Haak en Martin Schipper. Binnenkort is het weer raak, want voor 20 november hebben de heren niemand minder dan KNVB-voorzitter Michael van Praag gestrikt voor een causerie. Jawel, de man die als enige bestuurder de almachtige Sepp Blatter, FIFA-voorzitter, durft te bekritiseren.  Vanwege de te verwachten publieke belangstelling wordt uitgeweken naar het Hampshire-hotel. Wilt u er bij zijn? Dat kan als u zich aanmeldt op dit mailadres: covsgroningen@gmail.com

Ooit was ook Bart Nijland bondsbestuurder. Niet zo maar eentje, maar de man die SC Veendam bij herhaling heeft gered van de (uiteindelijk) onafwendbare ondergang. Maar nadat Veendam ter ziele is gegaan, geraakte hij in de vergetelheid. Dat bleek vorige week bij de crematie van deze markante Kolonicio, die op 87-jarige leeftijd is overleden. Oud-Veendamspeler Jan Feiken was bij de uitvaartplechtigheid en verbaasde zich over de afwezigheid van tal van oud-bestuurders van Veendam. Feiken: “Alleen Jan de Vries was er. De rest schitterde door afwezigheid. Te triest voor woorden, maar zo gaat het tegenwoordig in de maatschappij.” Gelukkig was Willem Molema, de voorzitter van oud-Veendam, er wel met zijn mede-bestuurders. Willem hield een indrukwekkende rede.

Het moest afgelopen zaterdag een gedenkwaardige meet en greet worden van de reünisten die in de jaren zeventig aan de basis hebben gestaan van de onweerstaanbare opmars van GRC Groningen naar de top van het amateurvoetbal, de hoofdklasse. De namen op de invitatielijst logen er niet om: Donnie Smid, Piet Dol, Peter van Oosten,  Michiel Kompier, Gerriet Zielstra, Hans Leber, Kor Sinning, Jacob Melessen, Gerard van Nieff (vader van FC’s Yoell), Harrie van der Hoeven (zoon van wijlen GVAV’er Bram), Gerrie Mannes, de broers Harold en Peter Visser (zonen van de legendarische verzorger Johnny), Grafton Holband (ook ex-FC Groningen) en trainer Ger van Gelder. Maar de echte kopstukken, de gebroeders Erwin en Ronald Koeman, waren absent. Onvoorziene verplichtingen met hun club Southampton. Via een skypeverbinding was er toch nog contact. Voor GRC hebben de Koemannen altijd even tijd.

Derde Helft (124)

Retro is in, ook in de voetballerij. Die wetenschap bracht de journalisten Leo Oldenburger (jarenlang SBS-commentator bij Oranje) en Edwin Struis (Nu Sport) op het idee een competitie voor failliete profclubs op te zetten. Tot de uitverkoren clubs behoort BV Veendam, samen met FC Wageningen, SVV Schiedam en HFC Haarlem. Ze worden volgend jaar juni bijeengebracht in een tweede divisie oude stijl. Jan Korte is inmiddels aangesteld als coach van Veendam. We mogen hem helpen. Bij deze mijn elftal: Op doel Egbert Darwinkel (VAKO); achter Angelo Cijntje (ACV), John van Dalen (ACV), Jelle Wagenaar (ACV)en Guus de Vries (WKE); middenveld met Patrick Lip (Genemuiden), Erwin Buurmeijer (ACV) en Haaye Feenstra (ACV); voor Kazim Bizimana(Viboa), Age Heins Boersma (Boso Sneek) en Robbie Holder (WKE). Wat is uw opstelling en stuur die naar dickheuvelman@live.nl. Weet wel dat oud-kolonicio’s die nog bij profclubs actief zijn, geen toestemming krijgen voor deze wedstrijden.

De schaatsstatisticus van Groningen, Taeke Plas, heeft zijn 39^ste Scheuveljoarbouk afgeleverd. Als altijd zijn alle cijfers en ranglijsten weer ingeleid met enkele gepeperde en soms zelfs niets ontziende commentaren. Iedereen die bij Taeke’s geliefde langebaanschaatsen kritische kanttekeningen plaatst, komt vroeg of laat aan de beurt. Voor de laatste keer overigens, want de cijferfreak geeft er de brui aan. Er is steeds minder interesse voor zijn werk, waarvoor ook Peter Boogers (eerste Groninger sprinter die onder de 40 seconden reed) en Erick van Egeraat de basis hebben gelegd. Taeke: “De nieuwe generatie schaatsenrijders bekijkt alles via internet. (…) Het loont niet meer zo veel tijd te spenderen aan iets dat niet optimaal wordt gewaardeerd.”

Gaan we over naar de zure bommenregen die Taeke tot slot liet neerdalen. Allereerst werd Mart Smeets neergesabeld, door Taeke verantwoordelijk gesteld voor het bij herhaling afzeiken van de 10 kilometer,  die ‘de Mart’ afdeed als het kijken naar het groeien van gras. Plas: “Terwijl wij als schaatsfans moesten aanhoren hoe flitsend en spectaculair het Amerikaanse basketbal wel was. Alleen al daardoor ben ik basketbal gaan haten.”

Maar een schaatsgrootheid als Ard Schenk staat bij Plas eveneens op de zwarte lijst. Want ook Schenk vindt de 10 kilometer niet meer van deze tijd. Dus is pek en veren zijn deel. Taeke: ”Geen standbeeld voor deze man. Jawel, een standbeeld met hem aan de galg! Met op de sokkel deze tekst: ”Deze drievoudig Europees- , wereld- en Olympisch kampioen vermoordde het allroundschaatsen.”

Ook met Rintje Ritsma, de man die dit jaar via het NK in het Olympisch Stadion het schaatsen op open ijs nieuw leven in blies, vereffende hij een rekening. Plas verwees naar de tijden toen Ritsma fel tegenstander was van buitenbanen. Plas: ”Ik denk dat hij op deze leeftijd al lijdt aan Alzheimer.” En ISU-baas Ottavia Cinquenta is een draaikont van jewelste.

O ja, Taeke’s Oadelskalender (eeuwige ranglijst) wordt bij de vrouwen nog steeds aangevoerd door Jorien Voorhuis en bij de mannen door Yuri Solinger.

 

 

EN DAN DIT NOG EVEN……

Reünie van een vergeten club, GCSV

 

 

In de categorie vergeten clubs aandacht voor GCSV, ooit een stad-Groninger club waar de (gereformeerde) waarden nog steviger waren verankerd dan bij Oranje Nassau. Desondanks hebben de groenzwarten de tand des tijds niet overleefd. Opgericht in het grote babyboomjaar na de oorlog (1946) fuseerde GCSV in 1994 met de blauwzwarten van Hellas VC. Dat gebeurde onder de vlag van FC Paddepoel. Het werd geen succes, want deze redelijk nieuwbakken wijkclub bestaat ook al niet meer.

Inmiddels heeft de weemoed toegeslagen bij de voormalige GCSV-ers. Reden voor Mello Boer, nu in de gelederen van Velocitas 1897 te vinden, een reünie te organiseren. Komende zaterdag, 8 november krijgt die zijn beslag in de kantine van Velo. Met dank ook aan Hans Top, de oud-atleet die als dakdekker regelmatig opduikt als sponsor in de Groninger sportwereld.

Mello Boer heeft al zo’n 80 inschrijvers genoteerd voor dit feestje. Ongetwijfeld zal ook de meest prominente GCSV-er aller tijden van deze partij zijn. We hebben het dan over Piet(je) Doornbos, een van de beste keepers die de stad heeft voortgebracht. Piet werd door Velocitas, toen het nog in het profvoetbal actief was, ontdekt toen hij nog in het doel van de zaterdagclub GCSV stond. Of Piet bij Velo wilde komen voetballen, kon hij ook nog een paar centen verdienen.

Nou, dat wilde de talentvolle keeper wel. Er was echter één probleem: in Huize Doornbos was zondagvoetbal zo ongeveer het grootste taboe dat bestond. Zoon Piet moest dan ter kerke, liefst twee keer per dag. Daar had Piet echter niet veel belang bij. Als het maar enigszins kon, bedacht hij een smoes om het godsgebouw links te laten liggen. Daar was hij deugniet genoeg voor.

Daarom ook kon hij de verleiding van Velocitas niet weerstaan. Wie van zijn vrienden kreeg nou de kans profvoetballer te worden? Dus liet hij stiekem op de ledenlijst van Velo, destijds een de meest gerenommeerde clubs van de stad, bijschrijven. Hij kreeg er nog geld voor ook. Dat de wedstrijden van Velocitas uitgebreid de krant haalden, kon hem niets schelen. Want, zo redeneerde hij, alles wat zondagsport was, lazen pa en moe toch niet.

Geruime tijd ging dat goed, totdat de heer des huizes een keer werd gevraagd of die Piet Doornbos, die in de krant altijd zulke goede kritieken kreeg als keeper van Velocitas, misschien een zoon van hem was. Pa Doornbos dacht van niet en ja... er zijn wel meer hondjes die Fikkie heten.

Maar voor alle zekerheid vroeg hij Piet toch maar eens op de man af. Piet wilde er toen ook niet meer om liegen, zo was hij ook wel weer opgevoed. Zijn biecht (hoewel, dit is een katholiek begrip) werd hem niet in dank afgenomen, dat spreekt voor zich. Een tijd lang was de sfeer in huize Doornbos zelfs om te snijden. Uiteindelijk gaf vader Doornbos zich toch gewonnen.

Piet Doornbos kan er vandaag de dag nog smakelijk over vertellen. Dit verhaal zal zaterdag zeker aan de orde komen, zeker nu Velo gastheer is van de GCSV-ers. Net als tal van andere anekdotes, want hoe langer geleden hoe mooier (lees: sterker)  de verhalen.

Mello Boer zou graag nog meer GCSV-leden uit vervlogen tijden begroeten. U kunt zich opgeven bij melloboer64@gmail.com