Derde Helft (404)

Terwijl Ron Jans zich afgelopen vrijdag ontspannend pratend aan een statafel opmaakte voor een speciale podcast over het noordelijke amateurvoetbal van het jubilerende VAKO (90), stonden er opeens drie noordelijke supporters supporters van FC Twente voor zijn neus. Ze waren niet met lege handen naar sportpark Fiellietzaz Goethart gekomen. Wat heet: met twee man sterk, vader en zoon Edmond enTijn Varwijk, kwamen ze met een krentenwegge van bijna twee meter aan komen lopen, terwijl de delegatieleider, Bert Westerink, er ook nog een boek van eigen makelij - getiteld Onnodig en onmeunig - bij leverde. Een welkomsgeschenk.

Bert Westerink, zult u zeggen.......? Kennen wij die hier in deze regio niet ergens van? Zeker wel, deze Bert Westerink is tien jaar lang wethouder van onder meer sportzaken geweest in de stad Groningen en later diende hij in deze functie ook havenstad Delfzijl en Winsum. In die tijd was hij regelmatig te vinden in eerst het Oosterpark en later de Euroborg, maar zijn waren hart, bleek enkele karen geleden, ligt toch bij FC Twente. Toen deze club in finacieel hoge nood raakre en als gevolg daarvan degradeerde naar de Keukenkampioendivisie, sloot hij zich als geboren (1957) Enschedeër weer aan bij het rode Tukkerslegioen. Westerink nam als zestigplusser niet alleen een seizoenkaart, maar ging dat jaar van slechte tijden ook mee naar alle uitwedstrijden van Twente. En de bevindingen van deze supportersreizen (hij woont nog altijd in Groningen) heeft hij in een paperback opgeschreven. En Westerink, die nu genomineerd is voor het wethouderschap in de gemeente Smallingerland, weet het zeker; met Ron Jans op de technische bok gaat zijn club weer gloriëren.

In deze podcast, waarin ook schrijver dezes en presentator/sterspeler Patrick Steenbergen van de partij waren, pleitte RTV Drenthe's sportredacteur Niels Dijkhuizen voor weekendvoetbal die de scheiding tussen zaterdag- en zondagvoetbal eindelijk eens moet slechten. De clubs kunnen dan in zijn optiek in onderling overleg besluiten op wat voor dag er gespeeld wordt: de zaterdag, de zondag of desnoods de vrijdagavond. Hij kreeg in elk al geval steun van de leden van het forum.

De superverloting - met als hoofdprijs een bungalow op Lauwersoog - die de Groninger en Drentse jeugdsport aantrekkelijke financiele mogelijkheden kan bieden, wordt momenteel met nogal wat vrijwilligers in de steigers gezet. Het plan is dat de verkoop van de 100.000 loten begin augustus van stapel gaat lopen. Dat vergt een stevige organisatie en om die in goede banen te lopen heeft de initiërende stichting, de John Schokker Foundation, een opvallende statfunctionaris aangetrokken in de persoon van Bas Kammenga. Jawel, de man die onlangs door het in financiële problemen verkerende FC Groningen werd ontslagen als communicatiemedewerker. Kammenga, ook voorzitter van de supportersvereniging van Donar, staat bekend als een iemand die zaken goed kan aansturen en er een nauwgezette werkethiek op na houdt.

Ook een andere bij FC Groningen ontslagen werknemer, voormalig commercieel directeur Robbert Klaver, heeft inmiddels zijn medewerking aan dit ambitieuze project toegezegd. Hij doet dit vanuit zijn nieuwe businessclubfunctie bij de Asser zaterdagclub ACV.

Met een spetterend bruilofsfeest is het huwelijk van Symen Bosma, sinds jaar en dag een gewaardeerd freelancejournalist bij onder meer het Dagblad van het Noorden, en Irma Beukema ingewijd. De festiviteiten op het idyllische landgoed Lemferdinge in Eelde-Paterswolde werden weliswaar door een zich God noemende Pluvius overgoten met grote hoeveelheden regendruppels, maar dat mocht de pret niet drukken. De gasten werden op een gevarieerd programma getracteerd, mede dankzij collega William Pomp (ook Dagblad van het Noorden), die ook als ceremoniemeester naam en faam heeft opgebouwd. Het kersvere echtpaar Bosma-Beukema is overigens al enkele jaren een liefdeskoppel. Dat resulteerde ruim twee jaar geleden in de geboorte van dochter Josephine. We wensen hen nog vele mooie jaren in goede harmonie en vooral gezondheid toe.

Helaas moet ik weer eens besluiten met een triest bericht, het plotselinge overlijden van Dré Woest. Zijn naam zal de jonge lezers niets zeggen, maar Drewe Cornelis Woest, zoals hij bij de burgelijke stand stond ingeschreven, was in zijn jonge jaren een buitengewoon getalenteerde voetballer. Hij werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw groot bij GVAV, dat toen nog betaald voetbal speelde.

Dré was - vooral qua techniek - zo goed dat hij werd uitverkoren voor het (toen nog) enige Nederlands jeugdfelftal, waarin talenten van 16 tot 18 jaar speelden. Ploeggenoten van hem waren onder meer Daan Schrijvers, die via NAC en DWS het Grote Oranje bereikte, en ook keeperslegende Tonny van Leeuwen, die toen nog bij Sparta in het doel stond, maar later bij GVAV A-international werd. Ook Dré Woest leek voorbestemd voor dit internationale werk, maar daar is het nooit van gekomen. Toen het volgens vader Woest te lang duurde dat hij van trainer Otto Bonsema zijn  kunsten mocht vertonen bij GVAV 1 in de eredivisie, bracht hij zijn zoon naar Be Quick, destijds spelend in de eerste divisie.

Dat bleek een foute keuze. Weliswaar speelde Woest op de Esserberg, samen met andere talenten als Johan Wieringa, Herman Mengerink en Gerard Oosterloo, best goede wedstrijden, maar de verwachte progressie bleef uit. Dré onthulde recentelijk via Facebookcontact met mij dat hij gewoon op zijn kans had moeten wachten bij GVAV. "Maar ja, mijn vader bemoeide zich nadrukkelijk met mij en als kind had je toen nog weinig te vertellen. Dat zou in deze tijd heel anders zijn gegaan." Weliswaar werd de sierlijke binnenspeler nog gekocht door Heerenveen, waar hij eveneens van waarde was, maar dat speelde toen nog in de tweede divisie. Ook heeft hij bij Velocitas, dat net teruggekeerd was naar de amateurs, nog tal van doelpunten gemaakt.

Hoewel Dré Woest nog volop in het leven stond, kwam daar op zondag 28 juni een abrupt einde aan. Een hartstilstand in zijn Hoogezandster huis werd hem op 78-jarige leeftijd fataal.
Ook een icoon van FC Groningen heeft afscheid van het leven moeten nemen. Hij, Rob de Groot, op 76-jarige leeftijd. Robs verdiensten lagen niet in de Euroborg, maar op Corponello, daar waar de jeugdopleiding van de FC is gevestigd. Hij was er liefst 25 jaar gastheer, tot medio 2017. Samen met zijn vrouw Aukje stond hij garant voor aangename ontvangsten van de gasten op het sportpark in Corpus den Hoorn. De vertegenwoordigers die met hun clubs naar Groningen reisden om tegen een FC-team te spelen, werden door Rob en Aukje overgoten met klassieke gastvrijheid. Dientsdoende scheidsrechters kregen standaard een presentje mee naar huis. Het zat in hun horecabloed. Rob was de zoon van de exploitant van de vroegere concertzaal Apollo aan de Hereweg, waar alle groten uit de Nederlandse kleinkunst wel eens optreden bij bruiloften en partijen. Toen Aukje kennis aan hem kreeg, sloeg dit horecavirus ook op haar over.
Overigens had Rob de Groot niet alleen veel verdiensten voor FC Groningen, ook in de wereld der scheidsrechters - toevallig ook op Corpus zetelend - was hij actief. Hij floot in het amateurvoetbal, was jarenlang ook grensrechter bij Eurovoetbal en deed eveneens allerhande commissiewerkzaamheden voor de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken.