Derde Helft (399)

Derde helft (399)

Krijg je een koninklijke onderscheiding, wordt dat niet - zoals het hoort -  naar buiten gebracht door de gemeente waarin je woonachtig bent. Het overkwam Robert van Dorst uit Eelde, die daardoor nogal wat felicitaties is misgelopen. Als ook een plaatsje in deze rubriek, die rond Koningsdag traditiegetrouw vol wordt gestouwd met gedecoreerden. Daar stond de heer Van Dorst gisteren niet bij. Oorzaak miscommunicatie. Van Dorst zou zijn lintje later krijgen bij zijn afscheid als voorzitter van de scheidsrechtervereniging Groningen en Omstreken. Maar die is uitgesteld en daardoor werd er voor hem te elfder ure alsnog een plaatsje ingeruimd bij de collectieve lintjesregen. De medialijst van de gemeente Tynaarlo haalde hij echter niet meer. Ik werd daarop attent gemaakt door de kersverse ridder in de Orde van Oranje Nassau Jannes Mulder, net als Robert van Dorst lid van de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken. Deze club mag zich nu met drie uitverkorenen spekkoper van de meest recente lintjesregen noemen. Behalve Robert van Dorst en Jannes Mulder viel ook John Ten Cate in de majestueuze boter. Van Dorst heeft gedurende 26 jaar de voorzittershamer gehanteerd. In deze periode heeft deze scheidsenclub meer dan ooit fris en fruitig aan de weg getimmerd.

Er kwam nog een lintjestip binnen, die was afkomstig van Willem Molema, de voormalige preses van de scheidsrechtersvereniging Oost-Groningen. Hij miste de naam Roelof Leuning, die lid in de Orde van Oranje Nassau is geworden. De heer Leuning kreeg die onderscheiding voor zijn vele bestuurlijke werk bij de voetbalclub SV Tynaarlo. ''Maar," voegt Willem er nadrukkelijk aan toe, "hij was ook secretaris en voorzitter van de scheidsrechtersvereniging Veendam en Omstreken. Waarvan acte derhalve!

De jaarlijkse lintjesregen kwam dit keer per telefoon. De firma Covid-19, verspreider van een zeer zorgelijk virus, zorgde ervoor dat de dames en heren burgemeesters moesten afzien van hun feestelijke party's ten stad- c.q. gemeentehuize. De koninklijke eer was er niet minder om. Al met al kan worden gezegd at de noordelijke sportsector aardig is bedeeld.

Zo gaat Truus Vlietstra, geboren Julsing, voortaan door het leven met een koninklijk aureool. Zij is voor haar grote verdiensten voor de korfbalvereniging Nic. door koning Willem-Alexander beloond met het lidmaatschap in de Orde van Oranje Nassau. De 74-jarige Truus is bij Nic., waar ze al van kinds af aan op ledenlijst staat, uitgegroeid tot cultuurbewaker en mag zich ook wel Moeder Aller Nic.-ers noemen. Ze heeft als speelster jarenlang het vlaggenschip gediend en daarna alle mogelijke functies bij de club bekleed. Als geen ander staat ze nog altijd pal voor de groenwitte tijgers.

Ook Nanno Kranenborg (70) kreeg zo'n decoratie. Nanno reed ooit als NS-machinist van Intercity's veel op en neer naar de Randstad, maar geniet vooral bekendheid in de voetbalwereld. Hij was vroeger een gevreesd schutter van Gronitas, werd vervolgens trainer en scout en is de laatste jaren de gangmaker van het walking football bij FC Groningen, een spelletje voor veteranen die er nog geen looppas meer uit kunnen persen. Ook is Nanno ambassadeur voor het Groninger Huis voor de Sport.

John ten Cate (79) is eveneens iemand die nogal wat sporen in de voetballerij heeft verdiend. Zo organiseert hij als sinds 1970 - al bijna een halve eeuw dus - het jaarlijkse toernooi voor basisscholen in de stad Groningen. En tot vijf jaar geleden stond hij ook nog te boek als een bekwame scheidsrechter.

Dat was ook Jannes Mulder, die het ridderschap kreeg toebedeeld. Jannes floot jarenlang in de top van het landelijke amateurvoetbal. De laatste jaren is hij, samen met Joop Alt, één van de sympathieke gastheren in de perskamer van FC Groningen. Hij strooit er altijd goed geluimd met bitterballen en belegde broodjes, weet ik uit ervaring. De 70-jarige Jannes doet dit vrijwilligerswerk al sinds 1990. Daarnaast staat hij ook nog altijd aangeschreven als een hondstrouwe Grunoman, de club die dit jaar haar eeuwfeest niet kan vieren vanwege de corona.

Sjoerd Schoonhoven (77) heeft ook gevoetbald, hij bij Velocitas. Als zwoegende spits van Velo 4 leefde hij zich in zijn jonge jaren 's zondagsmorgens uit in dauwtrappen op de Renbaan. Veel beter deed Sjoerd het als bevlogen sportvisser. In deze sector steeg zijn ster gestaag. Niet alleen met het verschalken van allerlei soorten zoetwatervissen, maar vooral ook bestuurlijk. Hij deed dat in diverse Drentse en Groninger gremia, zoals de Kamer voor Binnenvisserij, het visdistrict Hunsingo, hengelclub Onderdendam en als bestuurslid van het waterschap Noorderzijlvest. Tussen al die visbedrijven door zette hij zich ook nog in voor de tennisclub ZNEO in Zuidwolde (Gr). Daarvoor is hij nu koninklijk onderscheiden.

Niebert heeft er sinds vrijdag een Ridder in de Orde van Oranje Nassau bij. Dat is Helen de Koning, die grote verdiensten heeft opgebouwd in de hippische sport. Zo staat te boek als een bekwaam instructeur en dient ze het befaamde CH van Tolbert als gastvrouw en jurylid. Ook is de 54-jarige Niebertse bestuurslid van de Hippische Sportfederatie Groningen en vrijwilliger bij de Stichting Wedstrijdsport Nienoord in Leek.

In Dalen werd Jo Assen (73) verrast met een lintje. Hij is één van de drijvende krachten van het vermaarde Protos-Weering zaalvoetbaltoernooi, dat rond de jaarwisselingen half Drenthe en de bovenkant van Overijssel in de ban houdt. Assen heeft veertien jaar de voorzittershamer gehanteerd. Extra mooi voor Jo was het dat ook zijn 72-jarige vrouw Marietje, geboren Bosman, in de (koninklijke) prijzen viel. Zij overigens niet vanwege sportieve daden, maar voor haar inzet in de geloofsgemeenschap Sint Franciscus in Steenwijksmoer, het woonzorgcentrum Selkersgoorn in Dalen en de lokale Wereldwinkel.

Helaas moet ik deze aflevering besluiten met een slecht bericht. Dat betreft het ziekbed van het Henk Steenhuis, ook al een oud-topscheids in het Nederlandse amateurvoetbal. De Bedumer is recentelijk geveld door een herseninfarct, met als bijkomstigheid symptomen van het coronavirus. Dat laatste gevaar lijkt inmiddels grotendeels te zijn bezworen en de revalidatie is gestart. Als het goed is verhuist Henk vandaag of morgen van het UMCG naar het Harener Beatrixoord voor verdere behandeling. Henk, alle mogelijke sterkte gewenst.

Derde Helft (398)

In deze sombere tijden kan een trieste tijding vanuit Leek er ook wel bij. Daar is Bert K(oert) van Dwingelen overleden. Bert K., zoals we hem vaak aanspraken, was een graag geziene man in het Westerkwartier en omgeving. Dat had veel te maken met zijn activiteiten als journalist van de Leekster Courant. Hij was, om maar eens wat te noemen, één van de initiatiefnemers van de Westerkwartier-Noordenveld Wielermeerdaagse, samen met onder meer collega Frits Poelman en textielkoning (Snuffel) Gauke Poelman. 

Van Dwingelen was - zeg maar - de Henri Desgranges (oprichter Tour de France) van het Westerkwartier. Deed Desgranges dat in 1903 ten faveure van zijn sportblad l'Auto, Van Dwingelen deed het in 1982 ter meerdere glorie van de Leekster Courant, waar hij opklom tot hoofdredacteur. Met de sponsoring van een wielerspektakel kreeg de 'Leekster' in hartje zomer extra attentiewaarde. Bovendien kon Leek en omstreken wel wat sportieve reuring gebruiken. Het werd ook een doorslaand succes. De schepping van Van Dwingelen en co. groeide uit tot een sportief kroonjuweel van de streek, net zoals het Leekster Zaalvoetbal Gala.

Nadat hij gepensioneerd was diende hij het wielerfestijn nog enkele jaren als voorzitter. De Leekster Courant werd er trouwens niet mee gered. Die moest eind 1999 het loodje leggen. En nu Bert K. van Dwingelen ook. Hij is 77 jaar geworden.

Ook geen leuk nieuws over John Franke, de oud-wielrenner en tegenwoordig actief in de politiek als lid van de raadsfractie Leefbaar Tynaarlo. Hij heeft vorig week te horen gekregen dat hij longkanker heeft. Maar John is, aldus de behandelende artsen, nog (lang) niet verloren. Inmiddels is er een stevig medisch programma opgestart dat hem moet genezen. De eerste chemokuur zit er op en hij beseft dat er nog zware tijden zullen volgen.

Maar als wielrenner heeft hij veel af moeten zien en daar ziet hij niet tegenop. Integendeel zelfs, hij zit boordevol goesting. Zo is John ook een actie begonnen, getiteld Kankerop! Franke: "Ik doe dit omdat ik zelf zeker vier maanden heb verspeeld doordat mijn huisarts mij niet direct doorverwees. Door mijn mondigheid lukte dat alsnog. Maar helaas in een stadium te laat. Daarom wil ik met mijn actie thoraxbussen door Nederland laten rijden waarin je gratis getest kunt worden. Zo'n bus heb ik dus gemist." Kortom, John Franke vraagt alle mogelijke steun voor zijn actie via zijn Facebook. Beleefd aanbevolen derhalve.

Nic., de gevallen korfbaltrots van Stad en Ommeland, viert eind dit jaar op grootse wijze haar honderdjarig bestaan. Maar het ziet er niet naar uit dat dit gepaard zal gaan met een wederopstanding van het vlaggenschip, dat is afgezakt naar het derde niveau van Nederland. Nu de zaalcompetitie er op zit, gaat weer één van de betere spelers het in hogere sferen proberen. Het betreft Gerben Boonstra, die terugkeert naar LDODK in Gorredijk, dat op het hoogste podium - de Korfbal League - actief is. Boonstra: "Ik heb het bij Nic. prima naar mijn zin gehad. Vanaf het eerste moment heb ik me er thuis gevoeld. Sportief gezien ging het met pieken en dalen, maar op sociaal vlak was het altijd top. Ik wil nu mijn ambitie volgen en kijken waar mijn plafond ligt."

Uit dezelfde arena, het Alfa College, verdwijnt ook Frits van Gestel. Hij houdt het na drie jaar bij de volleyballers van SAMEN.Lycurgus voor gezien. Ook hij keert terug naar één van zijn oude clubs, in dit geval Dynamo Apeldoorn. De geboren Brabander zoekt het daarmee komend seizoen wat dichter bij huis: "Na drie leuke jaren in Groningen verhuis ik komende zomer naar Nijmegen. Van daaruit wil ik het volleybal graag blijven combineren met parttime werken. Dat kan bij Dynamo.’’ Van Gestel (27) fleurde zijn CV bij Lycurgus op met een landskampioenschap, een Beker en een Supercup.

Gelukkig kan ik met goed nieuws deze aflevering besluiten. Hossein Ghanbari blijft bij Lycurgus. De 29-jarige middenman met Iraanse roots heeft voor één seizoen bijgetekend. Privé gaat het ook prima met Ghanbari. Onlangs slaagde hij voor zijn inburgeringscursus en is hij getrouwd met een Hoogezandse. Mijn felicitaties in tweevoud derhalve.

En ook nog even positieve berichten van de Esserberg, de thuishaven van Be Quick 1887. Daar krijgt de toch al hoog gekwalificeerde jeugdopeiding (in 2016 zelfs winnaar van Rinus Michels Award, beste opleiding van Nederland) een nieuwe impuls in de vorm van een onder 23-elftal. Dit team komt te spelen in een nieuw in het leven geroepen, prestigieuze competitie op landelijk niveau. Oud-voorzitter Dick Osinga: "Je moet dit elftal zien als de opvolger van ons ooit zo succevolle tweede elftal in de hoogste reserveklasse. Dat betekent dat onze eerste selectie voor komend seizoen toch wel uit minimaal 34 spelers zal moeten bestaan, want we blijven ook gewoon in de hoofdklasse actief."

Vooralsnog gaan de spelerszaken goed, want deze week hebben liefst twaalf spelers van het huidige keurkorps te kennen gegeven zich ook komend seizoen in het shirt van de Good Old te zullen gaan hullen. De blijvers zijn: Nagesh Amatsaleh, Yoran Cats, Ashraf Hezam, Wilko van der Kooi, Djarni Leidelmeijer, Geertjan Liewes, Martijn van Maastrigt, keeper Robert Smit, Daniël Teune, Mark Versteegen, Jur Wardenier en Mats van der Weel.