vrijdag 28 juli 2017

Derde Helft (351)

Het kon natuurlijk niet uitblijven, dichterlijk eerbetoon voor Bauke Mollema, die in zijn zevende Tour de France dan eindelijk een felbegeerde etappezege pakte. En ook nog eens op majestueuze wijze, na een solo van 30 kilometer. Die heldendaad verrichtte de Grunneger op zondag 16 juli 12017 op weg naar Le Puy-en-Velay, een plaats in hartje Frankrijk. De Groninger stadsdichter E. Filippus, alter ego van Evert Meijer, ging stante pede achter zijn computer zitten en kwam met het volgende Mollema-gedicht op de proppen:

Is een echte Molleboon
vindt afzien heel gewoon
zweert bij volkoren
woont niet in een ivoren toren
spreekt een aardig woordje Frans
leidt in de bergen vaak de dans
kookt vaak z'n eigen potje
vindt Fatima een dotje
laat zich graag zoenen
staat stevig in z'n schoenen
krijgt vaak een bloemetje
stapt niet gauw in een boemeltje
is geen avonturier
en won als jonkie de Tour de l' Avenir

Waarvoor onze dank. Overigens is Bauke niet de eerste Groninger die een ritzege in de Tour boekte. Die eer komt wijlen Henk Nijdam toe. Tot voor kort werd aangenomen dat de in Eelderwolde geboren en getogen Nijdam een Drent was, maar RTV Noord-verslaggever Niiwinho Geertsema, ingefluisterd door advocaat Hans Klopstra, meldde onlangs dat deze in 2009 overleden tempobeul toch echt Groninger roots had. Toen hij in Eelderwolde geboren werd, behoorde dat tot de gemeente Haren, waar hij ook is ingeschreven bij de burgerlijke stand.

Mollema moet er ook nog even aan trekken om Nijdam te overtroeven. De Locomotief van Eelderwolde won twee Touretappes en liefst vier in de Ronde van Spanje. En ook werd hij nog eens twee keer wereldkampioen achtervolging. Maar Bauke heeft met zijn 30 jaar nog even.

Twee andere illustere Groningers verkeren al een tijdje in de pottenbak. Het zijn broers Jan en Max Uitham, beiden ook nog eens Elfstedencracks. De mannen van Noorderhoogebrug, inmiddels respectievelijk 92 en 85 jaar, behoorden tot de helden van de meest apocalyptische Elfstedentocht aller tijden, die van 1963. Jan werd hierin tweede achter Reiner Paping (Ik was de beste verliezer, zoals hij het zelf altijd placht te zeggen) en Max zevende. Momenteel verblijven ze in het Maartenshof, waar ze verzorgd worden na verontrustend onheil. Max probeert te herstellen van een herseninfarct en Jan van twee gekneusde ribben en ander ongemak na een val in huis. Jan blijft met zijn karakteristieke humor de zonzijde zien.
Zijn oud-ploegleider Johan Franke (de Meubelgigant) tekende uit zijn mond op: “Gekneusde bananen smaken ook nog lekker.” Kaartjes en andersoortige ondersteuning zijn van harte welkom.

De Hanzehogeschool voor Sportstudies, vroeger kortweg ALO (Academie Lichamelijke Opvoeding) geheten, heeft een nieuwe chef, in deze kringen Dean genoemd. Het Kris Tuinier, die de naar Nijmegen verkaste Joan Janssens is opgevolgd. Tuinier is geen onbekende in de Groninger sportwereld. Zo is hij lid van de Raad van Advies van Donar, is hij een dagdeel per week betrokken bij de jeugdopleiding van FC Groningen en zit hij in enkele landelijke en regionale commissies op gebied van sport en onderwijs.

Bij FC Groningen is het momenteel niet alleen een komen en gaan van voetballers, maar ook van kaderleden. Zo heeft de club twee nieuwe leden voor de Raad van Commissarissen bekend gemaakt, zijnde de heren Chris Visscher en Erik Kuik. Eerstgenoemde geniet bekendheid als hoogleraar sportwetenschappen aan de RUG, Kuik is in het dagelijks leven voorzitter van de Raad van Bestuur van Zorggroep Alliade. Zij nemen de plaatsen in van Bert Middel en Wim Entzinger, wier bestuurstermijn is verlopen. Dijkgraaf (Noorderzijlvest) Middel was de RvC-voorzitter en zijn plaats wordt ingenomen door Arie Wink, jarenlang invloedrijk ambtenaar ten Stadhuize. De twee andere RvC-leden zijn Edward Wielens en Jouke Haringsma. Mr. Entzinger blijft overigens adviseur juridische zaken bij de FC.

FC Groningen heeft ook haar managementteam verder uitgebreid. Dat bestaat nu uit zes heren (wanneer volgt de eerste vrouw?), van wie Gerard Kemkers (manager topsport en talentontwikkeling) en Ron Jans (technisch manager) de nieuwkomers zijn. De andere vier zijn de directeuren Hans Nijland (algemeen) en Robbert Klaver (commercieel), Romke Hoogstra (manager operationele zaken) en Marc-Jan Oldenbrandingh (financiële zaken). Voor de goede orde: Jans vervangt Peter Jeltema, die per 1 september ontslag heeft genomen.


En ook in de kantlijn van de Trots van het Noorden is er een wisseling van de wacht te melden. Want de (officiële) supportersvereniging krijgt eveneens een nieuwe voorzitter, de 49-jarige John de Jonge. Hij volgt John Schurer op, die het na acht jaar welletjes vond. Als de leden hun akkoord geven tenminste, want de invulling van deze job gaat – in tegenstelling tot die van de RvC – volgens een democratisch proces. Als het goed is, wordt De Jonge komende dinsdag tijdens de ledenvergadering geïnstalleerd.

donderdag 20 juli 2017

Oude glorie wil grootse revival Groninger handbal

Beste volgers, dit verhaal heb ik afgelopen week voor het huis aan huisblad Groot Groningen geschreven. Mooi nieuws.



Door Dick Heuvelman 

Groningen – Handbal moet weer een topsport worden in Groningen. Die ambitie hebben enkele oud-topspeelsters van het voormalige Vlugheid & Kracht, na een fusie met Sparta opgegaan in V & S, vol overtuiging geproclameerd. Ze hebben met lede ogen aangezien hoe hun eens zo bloeiende sport in Groningen is weggekwijnd. 'Ze' zijn Sylvia Heinen en Sandra van Bergen, twee representanten van de generatie die in de jaren tachtig van de vorige eeuw nog in de eredivisie actief was.

Beide vrouwen stonden op toen V & S dit jaar ten prooi was gevallen aan een bestuurscrisis en de club, die met haar eerste vrouwenteam naar de tweede divisie is afgezakt, richting rand van de afgrond dreigde te gaan. Tot hier en niet verder, zeiden ze tegen elkaar. Heinen en Van Bergen besloten deze waggelende handbalkar uit het dal te trekken en hebben inmiddels veel steun gekregen om hun plannen gestalte te geven. Onder meer van Jans Abbing, de vader van wereldtopper Lois die tegenwoordig in Parijs (Issy) haar brood met handbal verdient.

Heinen vindt dat het handbal in Groningen weer een prominente plaats in Groningen moet krijgen. “Voetbal, basketbal, volleybal….. daar hoort handbal ook bij.” Ze refereert aan de tijden van weleer, toen Groningen zich opwierp als de bakermat van het Nederlandse handbal. Leraar lichamelijke opvoeding Joop van der Geest introduceerde deze sport vanuit Duitsland in de jaren twintig van de vorige eeuw.

Met succes, want het spel schoot razendsnel wortel in de stad. Dat leidde tot de oprichting van illustere clubs als Voorwaarts, Vlugheid & Kracht, Aspasia, Brunhilde en Olympia. Vlugheid staat in de Nederlandse handbalgeschiedenis genoteerd. Maar ook Aspasia, Brunhilde (bij de dames) en Olympia (heren) staan op de lijst van Nederlandse kampioenen. Van der Geest, die ook nog bij Nic. korfbalde, werd Groningens eerste handbalinternational.

Handbal, dat in die beginjaren alleen op het veld werd gespeeld, ontwikkelde zich snel tot de tweede sport van Groningen. Niet alleen onder de vleugels van het NHV, de landelijke bond, maar ook onder die van de ABHB, kapitalen die stonden voor Algemene Bedrijfs Handbal Bond. Die teams trokken, nadat het zaalhandbal van de grond was gekomen, doordeweeks veel toeschouwers in de Bloemenveiling.

In 1973 kwam de kentering. Het was het jaar dat Donar, net gepromoveerd naar de eredivisie, haar intrede deed in de Evenementenhal, de sportieve aanvulling van de Martinihal. Dat werd zo'n doorslaand succes dat het basketbal in een mum van tijd het stadse handbal volledig overvleugelde. Het Groninger sportpubliek werd verwend in een heuse sporttempel, terwijl de handballers het moesten doen met een betegelde Groenteveiling, waar het altijd koud en ongezellig was.

Topteams als Olympia, Vlugheid, HGC en Quick verloren steeds meer terrein en verdwenen uiteindelijk allemaal van het Groninger sporttoneel. De dames van V & K hielden het het langst vol. Met internationals als Christien Knigge, Dirkje Hartmans en Erna Balk in de gelederen hield Vlugheid tegen de verdrukking in het handbalvaandel hoog. Maar gaandeweg zochten de beste Groninger handbalsters, zoals Lois Abbingh, al op jonge leeftijd hun heil in het Emmer handbalbolwerk E en O, waar de sport wel floreerde. Het werd uiteindelijk de doodsteek voor het Groninger tophandbal.

Heinen en Van Bergen vinden dat de tijd rijp is voor de wederopstanding van het handbal in de Stad. Immers, het vrouwenhandbal is populairder dan ooit dank zijn het nationale team, dat met fris en fruitig spel tot de wereldtop is doorgedrongen. Vorig jaar stal het de harten van het vaderlandse sportvolk met een geweldig Olympisch optreden in Rio de Janeiro. Op die golf van enthousiasme denken Heinen en Van Bergen mee te kunnen liften en de sport ook in Groningen weer tot leven te wekken.

Dat moet dan gebeuren onder de vlag van V & S, de fusieclub die is gestut van de fundamenten van Vlugheid & Kracht en Sparta. Daar zit nog altijd een hoop know how voor tophandbal. Heinen en Van Bergen, ooit een 'gouden duo' van V & K vormend, gaan er vol voor. Heinen: ”Maar wij niet alleen hoor. We hebben al steun van een een flink aantal geweldig enthousiaste leden. Mede daardoor is er ook al een volledig nieuw bestuur. Kortom, we hebben een frisse start gemaakt met mooie vooruitzichten.”

Ook op technisch gebied zijn er stappen gemaakt. Haar maatje Sandra van Bergen heeft het voortouw genomen in de Technische Commissie en er is een nieuwe, ervaren trainer aangetrokken. Heinen: “Dat is Humphrey Terpstra uit Leeuwarden, een zeer gedreven man. Hij is oud-speler van clubs als Hellas '57 en Meteoor en heeft onder meer trainersopleidingen gevolgd in Servië en Zweden, twee echte handballanden. Ook is hij handbaldocent bij het NHV.”

Die trainersaanstelling heeft al effect gehad. Heinen: “Toen bekend werd dat Terpstra trainer bij ons ons zou worden, hebben zich nieuwe speelsters aangemeld en zijn er speelsters bij ons teruggekeerd. Er is ook al een compleet jongensteam bijgekomen. Er komen steeds meer vrijwilligers bij. Onze sponsorcommissie is ondertussen druk bezig om meer financiële armslag te krijgen, zodat onze talentvolle leden straks niet meer naar E & O zullen gaan.”

Heinen en Van Bergen zien het helemaal zitten. ”Handbal zoals we het vroeger hadden in de stad, dat willen we terug. Toen de tribunes bij Vlugheid & Kracht vol zaten. Wij denken dat dat weer mogelijk is, zeker met onze vrouwen. Want vrouwenhandbal leeft als nooit tevoren in Nederland. Een ideaal moment om de boel ook in Groningen weer te reanimeren.”


vrijdag 7 juli 2017

Derde Helft (350)

Meldde ik u onlangs in deze kroniek dat Bert van der Hoek het kersverse Tweede Kamerlid Antje Diertens was opgevolgd als voorzitter van de stichting die druk doende is het WK wielrennen van 2021 naar Groningen en Drenthe te halen, inmiddels de CEO van zorgverzekeraar De Friesland ook al weer afgetreden. Hij blijkt bij nader inzien dit vrijwilligerswerk niet te kunnen combineren met zijn professie, die dagelijks voor een drukke agenda zorgt. Bert van der Hoek blijft het ambitieuze project wel steunen waar mogelijk is en is beschikbaar voor advieswerk.

Voetbaltrainer Hans van der Ploeg is weer terug van weggeweest. Hij heeft het een tijdje rustig aan moeten doen vanwege beslommeringen in de privésfeer, maar staat sinds kort weer voor een groep amateurvoetballers. En wel die van Drachtster Boys, de grote Friese zaterdagclub die is afgedaald naar de eerste klasse. Van der Ploeg, die een rijk Oranje Nassau-verleden heeft, mag proberen de Friezen weer terug te brengen naar het niveau dat ze van oudsher gewend zijn.

Maar Hans van der Ploeg fietst ook graag. Zo reed hij op de eerste zondag van juli, samen met zijn vrienden Simon en Frank van Huis, John Wind en Daniel Bies, mee aan de populaire toerrit Haren-Haren. Ofwel een retourtje van het Groninger Haren naar het Duitse Haren, achter de grens bij Zwartemeer. Van der Ploeg deed dat niet alleen, maar met een groep van een mannetje/vrouwtje of veertig ter ondersteuning van een goed doel, zijnde de Stichting Merels Wereld. Deze organisatie zet zich in om de zeldzame longkankervariant ROS1 onder de aandacht te brengen. Dat lukte, want Merels Wereld heeft er diverse sponsors aan overgehouden. Meer info op www.stichtingmerelswereld.nl

Bij korfbalclub Nic. vindt men het zo langzamerhand de hoogste tijd worden om weer terug te keren op het allerhoogste niveau. Deze kar mag Thijs Rondhuis trekken, jawel de wielerman die naam heeft gemaakt als organisator van (onder meer) Olympia's Ronde van Nederland en de internationale Healthy Agingtour voor vrouwen in Groningen. Inmiddels is het technisch apparaat van hoofdcoach Jan-Jouke Flokstra en zijn assistent Thomas Echten verrijkt met Mark Bakker en Johan van Tilburg, het trainersduo dat afgelopen seizoen Rodenburg in Leek onder zijn hoede had. Bakker is oud-speler van de hoofdmacht van Nic.

Of het nou het nationaal record clubtrouw is, weet ik niet, maar Cees Bus komt in elk geval in de buurt. Want op 1 juni stond hij niet minder dan tachtig jaar (!!!) op de ledenlijst van Velocitas 1897. Ofwel, Cees Bus meldde zich als lid van deze aloude volksclub toen de groenwitten nog in de nationale top speelden, in 1937. Drie jaar na de historische verovering van de KNVB-Beker. Hij was niet alleen voetballer, maar ook jeugdleider, secretaris van de jeugdcommissie en clubbladmedewerker. Voor al zijn verdiensten heeft hij de zilveren speld gekregen van de KNVB. De inmiddels 90-plusser werd in het zonnetje gezet door administratrice Martine Hoving, secretaris Roel Kok en webmaster Jan Schuil.

Een andere trouwe oudgediende, Fred Akhbari, heeft na een slopende ziekte op 78-jarige leeftijd het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld. Akhbari, geboren nog in het Perzië van Sjah Mohammed Reza (nu Iran), verruilde in 1979 zijn geboorteland na de Khomeini-revolutie voor Groningen, waar hij in eerste instantie naam maakte in de zwemwereld. Hij was niet alleen een bevlogen trainer van Trivia, maar leerde ook veel, heel veel kinderen zwemmen. Daarna werd hij een aangename verschijning bij Donar, waar hij zich ontwikkelde tot een stijlvolle gastheer van de BBC, de Basketbal Business Club.

Be Quick 1887 vaart wel de laatste jaren. Niet alleen op zondag maar ook op zaterdag. De zaterdagvoetballers zijn afgelopen seizoen zelfs gepromoveerd naar de derde klasse en dat betekent dat het serieuze boel wordt. Zo wordt er een speaker gevraagd, die de wedstrijden van de zaterdagse withemden op de Esserberg een passend cachet moet geven. Van de kandidaat-spreekstalmeesters wordt gevraagd dat ze kennis van zaken hebben, met een vleugje humor zijn gezegend en stressbestendig zijn. De beloning: gratis dikkedakken na elke (thuis)wedstrijd. Geïnteresseerd? Dan kunt u zich melden bij p.patje@ziggo.nl