FC Groningen staat stil

Nu de EK-pret al goeddeels is overgewaaid, kunnen we onze aandacht weer richten op het clubvoetbal. Dat staat op het punt te ontwaken uit haar zomerslaap. Zo is de eerste training van FC Groningen voor komende zondag (24 juni) zondag geprogrammeerd op het sportpark in Haren.

De boel in de Euroborg is flink opgeschud na het zwaar tegenvallende seizoen 2011-2012. Er is afscheid genomen van Nicklas Pedersen, Thomas Enevoldsen, Petter Andersson, Dusan Tadic, Danny Holla en Koen van de Laak, terwijl ook trainer Pieter Huistra er aan moest geloven. De lacunes zijn opgevuld door Genero Zeefuik (afkomstig van NEC), Michael de Leeuw (De Graafschap), Mitchel Schet (RKC), Filip Kostic (FC Radnicki 1923), Paco van Moorsel (FC Den Bosch), Stefano Magnasco (Universidad Catolica) en Marco Bizot (SC Cambuur). Robert Maaskant, eens de kroonprins van onze trainers, is uitverkoren om de vastgelopen Groninger voetbalkar weer op de linkerrijbaan - daar waar de prijzen worden verdeeld - te manoeuvreren.

Dat het in de Euroborg beter zal gaan dan afgelopen voetbaljaar, lijkt geen boute voorspelling. Niet dat de gehaalde spelers individueel beter zijn de afgedankte krachten, maar het zijn wel allemaal jongens waar nog rek in zit. Maar dat was ook het geval met Pedersen, Enevoldsen, Andersson en Femi, toen zij hun entree maakten in de Groninger voetbaltempel. Ofwel, niet elke transfer levert het gewenste c.q. gecalculeerde rendement op.

Maar als de huidige transferperiode iets duidelijk maakt bij FC Groningen, is het wel dat de rek er financieel al een tijdje uit is. Alle aanwinsten zijn koopjes op de voetbalmarkt, die als het goed is , vroeg of laat met winst verkocht moeten worden. Dat was met het Deense duo wel eventjes anders. Daarvoor moest flink in de buidel worden getast, zoals ook voor de Nigeriaan Femi. Transacties van dat kaliber kan FC Groningen zich (even?) niet meer permitteren.

Ik weet dan ook wel zeker dat algemeen directeur Hans Nijland ervoor waakt straks bij de seizoenpresentatie al te hoog van de toren te blazen. Dat deed hij vorig jaar, rasoptimist zoal hij is, wel en die grootspraak kreeg hij als boemerang terug op zijn bordje. De naweeen zijn nog altijd voelbaar. Het kost de club heel veel moeite de opengevallen plaatsen in de Euroborg weer op te vullen met nieuwe klanten. En ook in het zakensegment zit de klad er in als gevolg van economisch beroerde tijden.

Met de Grote Schoonmaak heeft FC Groningen te kennen gegeven snel af te willen rekenen met een waardeloos jaar. Een logisch signaal van Nijland richting de morrende achterban. Maar bij het wenkend perspectief passen zeker geen hosannagevoelens. Als ik de directeur een tip mag geven: schroef de doelstelling voor de eindsteep in 2013 niet hoger op dan het streven naar een plaats in de nacompetitie. En een cupfightersrol in de strijd om de KNVB-beker. Daar is meer eer te behalen dan doorgaans wordt gedacht bij de clubs. Zie Heracles dit jaar.

Hoe dan ook, het toontje hoger zingen dat Nijland vorig jaar aankondigde met het binnenhalen van Essent als hoofdsponsor, zit er vooralsnog niet in. Van een structurele aanval op de top 5, met in het verlengde daarvan over een jaar of vijf meestrijden om de landstitel, is een jaar nadien nog niets zichtbaar. De begroting blijft zo rond de 17 miljoen schommelen en dat is al zo sinds de FC haar intrek nam in de Euroborg. De Groene Kathedraal heeft de club in het vorige decennium een enorme boost gegeven, maar de groei is na de verhuizing tot stilstand gekomen. En stilstand is ook anno nu nog altijd achteruitgang. In dat licht bezien is de terugval naar het rechterrijtje niet eens zo heel verwonderlijk.

Weliswaar is het bij de concurrentie niet veel beter als het op groei aankomt, maar met een multinational als Essent als commercieel boegbeeld mag er toch wel twee onsjes meer worden verwacht. Nijland mag dan roepen dat FC Groningen op het exclusieve etiket van groene energie een ongelooflijk mooie toekomst wacht, vooralsnog plukt vooral Essent daar de vruchten van. Er kan geen groene activiteit in het Noorden worden ontplooid of het label van FC Groningen wordt er aan gehanden. Die pr mag wel eens beter worden betaald door Essent en haar Energy Valley-makkers. Dat moet een pur sang koopman als Hans Nijland toch ook weten.

Willen Hans Nijland en  FC Groningen ooit nog een keer met de schaal op de Grote Markt staan, dan zal machtige Essent toch eens een begin moeten maken met het injecteren van meer euro's. Je hebt er toch al gauw zo'n dikke 30 miljoen nodig om het kunstje van FC Twente, de kampioen van 2010, te flikken. Dan krijg je een loongebouw dat nodig is om een structureel sterkere selectie op de been te brengen. Vijf jaar zijn voorbij voordat je er erg in hebt. De eerste van die vijf kan inmiddels worden afgestreept.       

Maar 2020 zou trouwens ook een mooi kampioensjaar zijn. Precies een eeuw nadat Be Quick als enige noordelijke club de beste was. Van Amsterdam, van Rotterdam, van Eindhoven en noem maar op. Een majestueus standbeeld zal Nijlands deel zijn. Kom op, Hans!!!