Dit is een foto van Be Quick uit de beginjaren zestig van de vorige eeuw, toen de Good Old nog in het betaalde voetbal actief was. Deze elftalfoto is een eerbetoon aan Herman Mengerink (gehurkt tweede van links), die maandag 8 augustus op 80-jarige leeftijd is overleden als gevolg van alom zo gevreesde en slopende ziekte. Herman gold destijds als één van de grote talenten op de Esserberg, samen met Gerard Oosterloo (links naast hem), Johan Wieringa (rechts naast hem en Dré Woest (daar weer naast). Hij behoorde in 1960 tot tot de selectie van het kampioenselftal van de tweede divisie B. De bijbehorende promotie was de inleiding van een aanval die de stadshegemonie van GVAV moest doorbreken. Daarin bleven deze jonkies steken. Ergo, dat leidde de ondergang van de withemden in de betaalde sector in. In 1964 viel dit doek. Berooid en vele illusies armer moest het ooit zo grote Be Quick, jarenlang de vaandeldrager van het noordelijke voetbal, het professionele voetbaltoneel verlaten. Met het schaamrood op de kaken, want de degradatie ging gepaard met een schuld van bijna vier ton aan guldens. Uit deze failliete boedel werd Herman Mengerink opgepikt door het almachtige GVAV, de enige noordelijke representant in de eredivisie. Zijn meest historische wedstrijd in het Oosterpark op 15 november 1964, tegen Ajax. Niet zo zeer omdat als rechterspits stond opgesteld, maar bovenal omdat deze wedstrijd historische waarde kreeg vanwege het eredivisiedebuut van Johan Cruijff. Edoch, Herman Mengerink zat toen echter wel bij de winnende partij. Het werd 3-1 voor de thuisclub. Tot een echte doorbraak wilde het echter niet komen voor de zoon van een politieman, die niet alleen als een strenge verkeersagent te boek stond, maar met de gevreesde 'blauwe taxi' ook het kattenkwaad in de stad bestreed. Zoon Herman werd geen blijvertje in de blauwwitte garde. Al na 1 seizoen (18 wedstrijden en 4 goals) moest hij, zijnde gewogen en te licht bevonden, zijn heil elders zoeken. Dat werd Zwolle. Niet bij PEC, maar de toenmalige aartsrivaal Zwolsche Boys op sportpark De Vrolijkheid. Ook dat werd geen succesverhaal, waarna hij bij Sportclub Cambuur zijn voetbalgeluk weer een beetje terugvond. Ook al omdat hij in Leeuwarden zijn maatje Johan Wieringa weer aantrof.
De belofte die hij als jeugdige Be Quicker was, heeft hij echter nimmer in kunnen lossen. Daarvoor ontbrak het hem aan zowel mentale als fysieke kracht. Maar berustte hij op hoge leeftijd in Hoogkerk, meedoen in het betaalde voetbal was niet iedereen gegeven en dat had hij dan toch allemaal mooi meegemaakt.
Voor de volledig nog even alle namen op de foto: staand vlnr Tonny Hansems, Jan Perdok, Chris Eimers, Ab (Appie) Hansems, Bas Paauwe, Fré Mensinga en Bé Siekman. Gehukt vlnr Gerard Oosterloo, Herman Mengerink, Johan Wieringa, Dré Woest en Tinus Nijhoving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.