Vele jaren behoorden ze, samen met jongens Harry Zwiers, Jan 'Alesi' Bats en Bas Lulofs, tot de sportieve attracties van Leek. Als zaalvoetballers van Leekster Eagles stalen ze menige show in het Sportcentrum aan de Auwemalaan. Ik heb het over de broers van Jeroen en Marcel Dussel, van wie Jeroen het als futsolvirtuoos zelfs tot het Nederlands team schopte. Voetballen doen ze niet meer, althans op hoog niveau, maar bouwen en verbouwen des te meer. De heren bestieren nu een bouwbedrijf en hebben daarbij ook sociale ogen. Zo geven ze Nietap, het dorp op de grens van Groningen en Drenthe, hun even markante als sfeervolle dorpskroeg aan de J.P. Santeeweg terug. Het pand was rijp voor de sloop en daarna nieuwe appartementen, maar een noodkreet op Facebook voorkwam dat. Het 'alarm' werd opgepikt door Bianca Dussel, de echtgenoot van Jeroen. Zij wilde graag in de horeca en zag kansen in het te koop staande, maar aan verpaupering onderhavige café De Waag kansen op een revival. Jeroen aarzelde niet en zei: Dat doen we gewoon. Ook Marcel en diens vrouw Ingrid vonden het een vet plan. Vanwege de coronacrisis is het van een serieuze opening nog niet gekomen. Maar in de weekends kan er al een pilsje worden gepakt. De dames en heren Dussel hebben grootse plannen, laten ze door het Dagblad van het Noorden optekenen:  "We willen wat voor de buurt en jeugd van Nietap doen. We gaan in de toekomst ook leuke avonden organiseren." Hun ultieme wens: een optreden van DJ Tiësto in Nietap. 

Aan de mond van Martin Drent geen kapjespolonaise. De voormalige cultspits van FC Groningen, BV Veendam en FC Emmen en tegenwoordig trainer van GOMOS in Norg, moet daar helemaal niks van hebben. Is er zelfs allergisch voor. Daarom is hij de laatste twee weken niet meer te horen in de Koffiecornet er, de podcast van RTV Noord over het wel en wee van FC Groningen. Niet dat hij verplicht wordt met een mondkapje op zijn bevindingen moet poneren in de microfoon, maar in de wandelgangen van RTV Noord wél. En daar past Martin dus voor. Volgens zeggen laat hij zich daarom ook niet meer verleiden tot winkelen. Hoe dan ook, zo lang de kapjesplicht duurt, komt hij niet meer meer discussiëren met RTV Noords FC-watcher Stefan Bleeker en gastheer Niiwino Geertsema. Er is inmiddels een vervanger gecontracteerd en wel Kurt Elshot, de voormalige rechtsback van FC Groningen. 

Een opmerkelijk nieuwtje uit de noordelijke wielerwereld. De organisatie van de Slag om Norg is uiteengevallen. Dit als gevolg van het aangekondigde vertrek per 1 januari van Marco Bos en Peter Groothuis uit de stichting Bolane, niet alleen de inrichter van de Slag om Norg, maar ook van fietsevenementen als de Veldslag om Norg, Drenthe 200 en Bartje 200. Dat betekent dat Johan Wekema vooralsnog deze kar in zijn eentje moet gaan trekken. In een mail lieten Bos en Groothuis weten dat de breuk is veroorzaakt door een verschil van koersinzicht richting toekomst. "Johans ambities zijn de afgelopen tijd wat groter geworden dan die van ons. Het is daarom een logische stap om Johan alle ruimte te geven met zijn plannen voor meer evenementen en versterking van de al bestaande evenementen." 

Max Bruins nam in 2014 afscheid van de Asser gemeenteraad. Namens de PvdA heeft hij zich 32 jaar met ziel en zaligheid ingezet op het pluche in de Asser raadzaal. Dat vonden alle politici van destijds ook en daarom kreeg Bruins en bijzonder en vooral ook prijzig afscheidscadeau: een wielerbaan à drie miljoen gulden. Die werd in 2016 feestelijk geopend. Passend ook bij Drenthe, dat zich meer en meer als 's lands wlelerprovincie bij uitstek profileert. Echter, het was een cadeau zonder verpakking. Ofwel zonder dak. En als je iets niet moet in deze tijd, is het een wielerbaan aanleggen zonder dak. Die is dan door de weersomstandigheden in dit land vooral onbruikbaar. Maar de dames en heren politici lieten zich destijds niet afschrikken door waarschuwende kenners, die de bouw van een onoverdekte baan onverantwoord vonden. Dat dak komt later wel een keer, was het achteloze repliek. Vijf  jaar verder is het dak er nog altijd niet en afgelopen week werd bekend dat die overkapping er voorlopig ook niet komt. Prijsopdrijving in de bouwsector zorgde ervoor dat het kostenplaatje (1.8 miljoen euro) dan met minimaal een miljoen zou worden overschreden. En dus kan het rottingsproces van deze houten piste voor onbepaalde tijd doorgaan.

En zo stoot de Asser politiek zich, gelijk een ezel, twee keer aan dezelfde steen. Want de inmiddels 82-jarige Bruins, de initiator van de vermaarde European Junior Cycling Tour, had eind vorige eeuw al plannen voor de bouw van een wielerbaan. Die werden bezegeld met de overname van de baan die door het Rotterdamse Ahoy' als onrendabel werd afgedankt. Bij gebrek aan geld belandden die houten latten echter in een opslagplaats waar de elementen van buiten ook toegang hadden. En jawel, op enig moment moest lijdzaam worden geconstateerd dat dit in staat van ontbinding verkerende hout nog slechts één bestemming kon hebben: bij het grof vuil. 

Helaas dit keer ook weer een melding van een sportvriend die ons is ontvallen en wel Rem Buiter, in de stad Groningen, maar zeker ook buiten de stadsgrenzen, een bekende naam in de wielerwereld. Dat is in 1954 begonnen met de opening van een fietsenzaak in de Oosterstraat nadat hij een aanbod van zijn vader, om in diens fietsenwinkel te komen werken, had afgeslagen. "Daar kon ik niet zo veel verdienen en toen ben ik zelf maar begonnen," aldus de man die al gauw bekend stond als de racespecialist van Stad en Ommeland. Van het een kwam en ander. Rem Buiter ontwikkelde zich via de Noordelijke Wieler Vereniging Groningen tot bestuurder annex organisator. Zo richtte hij in 1995, samen met Harry Snuk en Ger Laffra, de stichting ProwiNN op, een naam die staat voor Promoitie Wielersport Noord-Nederland. Onder deze vlag werden wielerkoersen als de Ronde van Nederland en de Ronde van Niedersachsen, als ook de klassieker Groningen-Munster georganiseerd. Het ultieme doel, de terugkeer van de Zesdaagse in MartiniPlaza, bleef echter buiten bereik. Voordat Rem Buiter zich in het cyclisme stortte, was hij een verdienstelijk atleet bij GVAV Rapiditas. Op zijn naam staan diverse noordelijke titels op de 800 en 1500 meter, als ook enkele werpnummers. Voetballen kon hij ook. Bij datzelfde GVAV bracht hij het tot het tweede elftal. Ook heeft hij na zijn actieve loopbaan de atletiekafdeling van GVAV nog voorgezeten. Rem Buiter bereikte, ondanks een gestaag afnemende gezondheid in de laatste jaren, als ridder in de orde van Oranje Nassau de gezegende leeftijd van 90 jaar.