Derde Helft (406)

Met het recente overlijden van Rikkert La Crois (de door mij geschreven necrologie staat op de site van Sport in Stad) is van het GVAV-elftal dat in 1956 Groningen eredivisievoetbal bezorgde nu alleen Otto Roffel nog in leven. De lange, legendarische doelman met zijn dienstbrilletje, legerpet en witte trui heeft inmiddels de gezegende leeftijd van 93 jaar bereikt. Rikkert kwam tot 87 levensjaren. Het is goed om alle helden van toen nog even in deze rubriek voor het voetlicht te brengen. Dat waren naast Roffel en La Crois de volgende Groningers: Abel Alting, Klaas Buist, Siep Benninga, Jan Jeltema, Cor Hoekstra, Henk Drewes, Piet(je) de Koe, Jaap van Oosten, Johnny de Grooth, Rem Been, Ali Kruger, Eddie Bakker, Joop Koops, Henk Meulen, Henk Medema sr., Heiko Wolda, Jan de Maar en Ale Westra. Met als trainer Otto Bonsema.

De uitvaart van Rikkert La Crois werd afgesloten met een lang, door hem zelf - in 2007 - geschreven levensgedicht. Enkele passages daaruit:

Oosterpark. Het doet mij nog steeds deugd.

Als een rode draad liep het door heel mijn jeugd

Oosterpark, een naam die je direct met het stadion verbindt

Het stadion, voor eeuwig door mij bemind

Om daar met G.V.A.V. te mogen spelen was altijd een feest

Door bijna alle tegenstanders werden wij gevreesd

Oosterpark, toch veel meer dan alleen maar voetbal

Praat met de mensen en je hoort het overal

De wijk loopt over van vriendelijkheid

Dat was al zo vanaf mijn kindertijd

Velen zullen het nu voor het eerst horen

Want ik ben inderdaad in de Irislaan geboren

Daar werden de straten benoemd naar bloemen

En dus mag ik mij een echte Oosterparker noemen

Ook kraakte hij, terugblikkend op zijn voetballoopbaan, in dichtvorm ook nog even een kritische noot. Dat ging zo:

Het werd een lange carrière, ik had veel succes

Maar dat succes ook vergankelijk is, is een wijze les

Toen ik met de eeuwwisseling bij Fc Groningen las

Dat ik topscorer van de eeuw geworden was

Had ik toch wel een uitnodiging verwacht

Maar misschien heb ik even te simpel gedacht.

Er is nog een eminente GVAV'er overleden, maar dan een bestuurlijk icoon. Want dat was Harry D. Weitering zonder meer. Hij heeft zich in tal van bestuurlijke functies ingezet voor de blauwwitte club. Jarenlang was hij het (vriendelijke) gezicht van de Vereniging van Vrienden van GVAV Rapiditas, waar veel senior- en oud-leden regelmatig hun in de club opgedane contacten blijven onderhouden. Ook buiten GVAV droeg 'HDW' zijn organisatorische steentjes bij in de noordelijke sportwereld. Zo was hij bestuurslid van Eurovoetbal, hielp hij bij het EDR (Eems Dollard Regio) jeugstoernooi in Gasselte als ook het EDR-Hallenturnier in Leer en was hij ook regelmatig te vinden op het nationaal sportcentrum Papendal. Na de dood van zijn geliefde Ans vond Harry Weitering in Duitsland nieuw levensgeluk met een nieuwe levenspartner, Renate. Met haar verbleef hij de laatste jaren voornamelijk in Spremberg, een dorp in de buurt van Cottbus. Daar is hij op tachtigjarige leeftijd overleden na een jarenlange strijd tegen de alom gevreesde ziekte, die kanker heet. 

Het zou een vraag voor een pubquiz kunnen zijn: op welk Nederlands eiland vond ooit een professionele wielerkoers plaats? Het goede antwoord moet dan zijn Schiermonnikoog, dit jaar precies vijftig jaar geleden. Het was een hele happening, weet ik uit eigen ervaring. Ik was er namelijk bij. Wereldtoppers als Jan Janssen (de Tourwinnaar van 1968), Leo Duyndam en de Belgische stayer Theo Verschueren lieten zich op Lauwersoog exclusief inschepen voor een een rondje om de kerk aan de Langestreek. Volkskrantverslaggever Jurre van den Berg heeft er deze maand voor wielertijdschrift De Muur een prachtig retroverhaal over geschreven. En daarin sprak hij ook zijn hartewens wens op een reprise uit. Met een fietsminnende Groen Links-burgemeester als Ineke van Gent zou dat moeten kunnen. Mocht een profkoers te duur zijn, het noordelijke wielerpeloton met kleppers als Peter Merx, Harthijs de Vries en Tijmen Eising staan al klaar voor een oversteek, Het zou ook een mooi eerbetoon zijn aan de inmiddels overleden gebroeders Laurens en Jan Berend (JB) Bazuin, de eilanders die de door Theo Verschueren gewonnen Ronde van Schiermonnikoog op poten hebben gezet.

Krijgen we in Groningen dit jaar nog dravers te zien op de alom geroemde piste in het Stadspark? Dat is nog maar de vraag, hoewel de gemeente Groningen tot medio dit jaar de Koninklijke Harddraverij- en Renvereniging uitstel van 'wegwezen daar' heeft gegeven.  Dan gaat de eerste schop in voor de ombouw tot festivallocatie. Er zouden derhalve nog enkele koersdagen kunnen worden ingevuld, ware het niet dat de kas van de Koninklijke inmiddels schoonleeg is. Dit als gevolg van de coronacrisis waardoor er geen publieke inkomsten gegenereerd konden worden, terwijl ook de sponsoring in het slop is geraakt. Er is 25.000 euro nodig om nog enkele draverijen te kunnen organiseren. De vereniging hoopt dat bedrag nu via crowdfunding bij elkaar te krijgen. Het zou een mooi en passend eerbetoon zijn voor één van de oudste sportclubs van de stad (anno 1886) zijn als dat lukt. De club die een grote bijdrage heeft geleverd aan de sporthistorie van de stad Groningen, verdient dat trouwens ook. 

Voor meer info zie www.drafbaangroningen.nl

Tot slot dit. Attentie, attentie Ludy Bultena, nieuwbakken voorzitter van de vereniging Noorder Rondritten. Het schijnt dat het stevig gaat vriezen. Maak alvast maar een bubbel voor de heren marathonschaaters in Winsum.