Derde Helft (401)

Met hart en ziel meer dan twintig jaar voor je sportieve liefde werken en dan te horen krijgen dat je overbodig bent geworden. Het overkwam Bas Kammenga onlangs. Hij is door FC Groningen ontslagen vanwege de financiële crisis in de Euroborg. Die klap kwam hard aan bij de man die toch wel als cultuurbewaker kan worden aangemerkt, als communicatiemedewerker ook wist hoe alle hazen liepen in de groenwitte organisatie. Inmiddels heeft hij zich weer opgericht, zo liet hij ons weten via Facebook. Bas: "De volgende seizoenen zal ik als vijfjaarkaarthouder onveranderd op de bovenste rij in Vak A in de Euroborg staan als supporter van de FC."

Bas is ook al weer op zoek gegaan naar nieuwe uitdagingen, het liefst waar communicatie om de hoek komt kijken en bij voorkeur in de noordelijke sportwereld. Als nestor van deze wereld kan ik de heren bestuurders van professionele sportclubs deze Bas Kammenga - hij is trouwens ook voorzitter van de supportersvereniging van Donar - van harte bij u aanbevelen. HIj is iemand die zijn vak verstaat en met intense toewijding zijn werk doet. Bas Kammenga besluit ontslagverhaaltje als volgt: "Met een brede interesse in de verhalen achter sporters en organisaties zal ik - na de zomer - ook een aantal interessante projecten opstarten. Heb je zin om aan te haken of van mijn diensten of expertise gebruik te maken, neem dan contact op via kammenga@home.nl of 06-46075578."

Waar mensen gaan, komen ze ook. Zelfs in crisistijd. Want FC Groningen heeft enkele weken, nog net voor de ontslaggolf, een nieuwe accountmanager in dienst genomen. Een oude bekende en wel Arjan Blaauw, de oud-voetballer die ook bij SC Veendam en FC Emmen op de loonlijst heeft gestaan. 'Blaauwtje' moet meteen flink aan de bak als man die sponsorgelden moet zien binnen te hengelen. Als good lookingman met goede manieren lijkt hij overigens geknipt voor dit werk. Arjan Blaauw, die als 45-jarige tegenwoordig een balletje trapt bij OZW (Oud Zwart Wit) is transfervrij overgekomen van het Canon Business Center.

Het gaat de goede kant met Henk Steenhuis die enkele weken geleden is getroffen door een herseninfarct. De voormalige topscheidsrechter in het amateurvoetbal werkt in het Beatrixoord in Haren hard aan zijn herstel en volgens zijn woordvoerder Klaas Mulder, jarenlang grensrechter van GRC Groningen, zijn er kleine stapjes voorwaarts te melden. Henk is weer op de been en wandelt = ook eindjes zonder vierpoot of wandelstok - dagelijks als training in één van de gangen in het herstellingsoord. Zijn behandelende arts heeft hem verteld dat als het zo goed blijft gaan, hij eind juli wellicht weer naar zijn huis in Bedum kan. Maar dan moet hij zich, aldus Klaas Mulder, wel voldoende zelfstandig kunnen redden. Aan de mentale kracht van Henk Steenhuis zal het niet liggen; die is groot.

Een bijzondere gebeurtenis bij Be Quick 1887 afgelopen week. Er werd vergaderd voor de tribune van het Esserbergstadion. In de openlucht dus. Dat was nodig vanwege alle coronamaatregelen. De ruim tachtig aanwezige leden mochten in de anderhalve meter-opstelling op de overdekte tribune plaatsnemen. Voorzitter Henk Berends had het niet gemakkelijk, want hij moest heel wat hete hangijzers de revue laten passeren. Met name waar het ging om geldzaken.

De nieuw aangetreden penningmeester Ruud Sunder werd gelijk voor de leeuwen geworpen, want de financiën op de Esserberg zijn verre van rooskleurig te noemen. Sunder is de aangewezen slagman om alle geldplooien weer glad te strijken. Zijn cv is er naar. De 40 jaar geleden geboren Holwierder, die vorig jaar met zijn gezin in Haren is neergestreken, is een boerenzoon van het type niet lullen, maar poetsen. Zijn hoofdactiviteit - en ook specialisme - is als interim-manager bedrijven in financieel zwaar weer bijstaan. Ook is hij een aanvullende masterstudie financial control begonnen.

Precies dus wat Be Quick zo hard nodig heeft.

Volgende week - 6 juni - is het overigens precies 100 jaar geleden dat deze zo roemrijke club Nederlands kampioen werd. Die prestatie is nog altijd niet geëvenaard door een noordelijke club en of dat ooit nog zal gebeuren lijkt, gezien de ontwikkelingen in het huidige topvoetbal, een utopie. Hoe dan ook, schrijver dezes leek het een goed idee ter herinnering aan deze Groninger landstitel de geschiedenis van de Groninger sport in al haar facetten eens op schrift te zetten. Van 1920 tot 2020. Dat is inmiddels gebeurd, in boekvorm zelfs. En al zeg ik het zelf, er mag gesproken worden van een rijke historie met een keur aan bijzondere verhalen. Verder ga ik nog niets verklappen. Het boek, getiteld 100 jaar Topsport in Stad, zou ook volgende week (6 juni) in het Groninger Forum ten doop worden gehouden. Maar de coronacrisis heeft dit feestje voor nog onbepaalde tijd uitgesteld. Ik hou u, waarde lezers van deze kroniek, op de hoogte.