Derde Helft (363)

Allereerst felicitaties voor Romke Hoogstra, de oud-directeur van Eurovoetbal. Hij heeft van de FIFA, de wereldvoetbalbond, een geweldige klus gekregen. De Groninger is namelijk aangesteld als venuemanager bij het nakende WK voetbal in Rusland. Hoogstra is als zodanog verantwoortdelijk voor de organisatorsiche gang van zaken in speelstad Nizhny Novgorod, waar vier groepswedstrijden, een achtste en een kwart finale worden afgewerkt. Hij vertrekt op 1 mei naar Rusland en keert pas half juli teurg in Stad. We wensen hem een mooie WK-tijd toe. Aan ervaring ontbreekt het hem in elk geval niet, want bij het EK van 2012 in Polen/Oekraïne was hij door de UEFA ook al aangesteld als venuemanager.

Twee voormalige WK-deelnemers, Arie Haan en Jan Mulder, zijn naar Soestdijk genood. Nee, niet naar het voormalige paleis van Juliana en Bernhard, maar het fameuze eetcafé in de stad Groningen. Daar, waar Prins Bernhard junior het horecavak leerde kennen, wordt dinsdag 24 april het boek Terug naar Finsterwolde, waarin het voetballeven van 35-voudig international Haan wordt beschreven, ten doop gehouden. Haans oud-clubgenoot (WVV) Jan Mulder neemt de presentatie van het exemplaar voor zijn rekening inclusief feestspeech.

Diezelfde dag, 24 april dus, komen er ook prominenten uit de voetbalwereld naar Leek en wel in het pand van MW Bedrijfskleding. Daar zijn er hoofdrollen weggelegd voor vader (Egbert) en zoon (Erik) Mulder, respectievelijk oud-profscheidsrechter en lid van van de Raad van Commissarissen sectie betaald voetbal van de KNVB. Beiden zullen over hun carrière worden ondervraagd door schrijver dezes, die daartoe op zijn beurt is uitgenodigd door de sponsorcommissie van Oranje Nassau. Dat gebeurt in het kader van de viering van het 100-jarig bestaan van de klassieke zaterdagclub. Deze avond wordt, net als in Soesdijk overigens, opgefleurd met lekker ruim dikkedakken.

Maar ik moet helaas ook weer mineur met u delen, overledenen die in de noordelijke sportwereld naam hebben gemaakt op diverse frornten. Allereerst was daar afgelopen week het heengaan van mijn goede collega Harry Hesseling, jarenlang chef van de sportredactie van het Nieuwsblad van het Noorden. Met zijn scherpe pen en kennis van zaken stond Harry aangeschreven als een kritische, maar gezaghebbende journalist. Zijn sportredactie werd in de jaren negentig van de vorige eeuw door het weekblad Voetbal International uitgeroepen tot de meest kritische sportredactie van Nederland. Maar Hesselings commentaren hadden altijd een constructieve ondergrond. Zo was hij de man die destijds tobbende FC Groningen - in 1996 - weerhield om het Oosterparkstadion te renoveren. Hesseling pleitte, tot ergernis van veel conservatieve supporters, voor nieuwbouw en overtuigde met zijn visie de toenmalige (duo)voorzitters Wim Everards en Henk van der Wal. Tien jaar later kreeg het voetbal in Groningen met de realisering van de Euroborg een nieuwe dimensie. Harry Hesseling mocht, na enkele jaren van gestaag afnemende gezondheid, slechts 73 jaar worden.

Vier jaar ouder (77) werd Chris Consten, net als Hesseling journalistiek bezig. Hij deed dat puur als vrijwilliger, als lid van het bevlogen team van Martini Sport, dat sportprogramma's maakte voor de Ziekenomroep. Consten was daardoor vooral op de amateurvelden in de stad bezig. Chris had na een dotterbeurt nieuw elan gekregen, maar een daarop volgende longontsteking werd hem fataal.

En dan is er ook nog een oud-topatleet naar de eeuwigheid verbannen. Dat is Carsten Kamp, die als middenafstandloper van GVAV-Rapiditas in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw tot de landelijke subtop behoorde. Indoor behaalde hij zelfs drie landstitels, op de incourante 3000 meter. Op zijn 'oude' atletiekdag schakelde hij over tot wedstrijden over de lange adem en ook daarin pakte hij regelmatig top-10 klasseringen. Carsten Kamp, die de laatste jaren fysiek verzwakte, overleed in het Drentse dorp Ekehaar. Hij werd 72 jaar.