Even over Be Quick1887.

Daarover twitterde ik afgelopen zaterdag het volgende bericht: Ik denk dat Be Quick na dit seizoen niet meer bij de noordelijke topclubs in het amateurvoetbal gekwalificeerd kan worden. De Good Old kreeg in Oldenzaal een zevenklapper om de oren (7-1 voor Quick '20) en staat inmiddels stijf onderaan in de vierde divisie. 

Dat leidde tot een reactie van Arnoud Redder, een 24 karaats Be Quicker (anno 1980) en jarenlang een stevige verdediger op het vlaggenschip van de club. Hij ziet ook dat het degradatiespook Be Quick op de korrel heeft en vroeg of ik misschien enig idee had hoe het zo ver is gekomen. Dat heb ik wel en die visie heb ik hem per mail gestuurd.  

Hier mijn antwoord.

De gang van zaken bij Be Quick wat betreft topamateurvoetbal wordt beheerst door het inmiddels eeuwige trauma van het geflopte betaald voetbal-hoofdstuk in de jaren 50/60 van de vorige eeuw. Dat slaat elke discussie over Be Quicks toekomst dood. Maar zoals het nu gaat, zakt Be Quick langzaam maar zeker weg in de anonimiteit van het amateurvoetbal. Dat heeft niets te maken met de opleiding an sich. Die is best goed, zelfs ook landelijk gezien. Zie de hoge scores in de jaarlijkse  klassementen. Maar wat brengt die opleiding Be Quick eigenlijk als elk jaar de beste spelers hun heil elders zoeken? En waarom doen die dat? Omdat ze bij andere clubs blijkbaar leuke vergoedingen c.q. privileges krijgen. Veelal geld dus, hoe marginaal ook.

Kortom, Be Quick leidt op voor andere clubs. Zoals daar zijn Harkemase Boys, ACV, HHC Hardenberg en zelfs FC Groningen. Daarom betaal ik ook niet mee aan de jeugdopleiding van Be Quick, waarvoor ik onlangs werd uitgenodigd door Harry Schuur om hiervoor 50 euro te doneren. Dan zou ik echter genoemde clubs indirect ondersteunen. Daar pas ik voor.

Op de keper beschouwd is het rendement van de jeugdopleiding te verwaarlozen, want er zijn geen opleidingskosten aan verbonden voor transfers naar semiprofessioneel geleide clubs in de tweede en derde divisie. Ik vind dat Be Quick nog altijd een zekere status van topclub behoort te hebben, die matcht met het roemrijke verleden. Maar dan moet je wel met de tijd meegaan. En dat is, jawel heren Be Quickers, ook met vergoedingen gaan werken. Breng de eerste selectie in een aparte stichting onder, zoals de aloude aartsrivaal Velocitas onlangs heeft gedaan. Daar in het Stadspark worden snode plannen gesmeed. Ze zien in de neergang van Be Quick een gerede kans om weer eens de hoogst spelende stadsclub worden. Daar spreekt de ambitie uit die ik bij de Good Old mis. Topsport bedrijven gaat nu eenmaal niet meer zonder geld, ook in de hoogste regionen van het amateurvoetbal niet. Wat er bij Be Quick aan ontbreekt is een zakelijk profiel. Als je om je heen kijkt, zie je gewoon dat je in het ‘divisievoetbal’ niet meer kan meekomen zonder contracten of andersoortige emolumenten. Clubs als AFC, Koninklijke HFC, Hercules en Kampong doen dat ook. En met succes. Ik denk dat Be Quick via een goede marketeer genoeg gelden moet kunnen genereren om in de top van het amateurvoetbal (minimaal derde divisie) mee te kunnen doen. Gaan ze op de Esserberg op deze wijze door, dan wordt het eerste klasse of nog lager. Dan zit je op het vijfde niveau. En dat met zo’n monumentaal stadion.
En écht, je kunt de tijdgeest nu eenmaal niet stilzetten. Wanneer komt van dat omdenken bij Be Quick eens wat? Of laat de clubleiding het allemaal geworden en zal ook het paradepaardje van de club, de jeugdopleiding, eens verpieteren. Want zonder een passende etalage voor die pronkkamer - minimaal vierde, maar eigenlijk de derde divisie - zal de instroom van jeugdleden op de monumentale  Esserberg gaandeweg stokken. 

Arnoud Redder reageerde kort maar krachtig op dit epistel: Helemaal mee eens. Hij wil er  een agenda- annex discussiepunt van maken voor de komende algemene ledenvergadering in december. Wordt vervolgd.