Derde Helft (247)

 

Nu FC Groningen de bekerfinale heeft bereikt, komt ook de tot dusver enige Groninger winnaar, Velocitas 1897, weer tot leven. De archivarissen Chris Heuvelman en Henk Iwema zitten al klaar om met het journaille dit absolute hoogtepunt van de groenwitte club, anno 1934, uitgebreid op te rakelen. Beide heren hebben ook al een (zeer) geschikte kandidaat om de fel begeerde beker aan Eric Botteghin uit te reiken. Zij bevelen FC-directeur Hans Nijland van harte Piet(je) Fransen aan. Heuvelman legt uit: ”Om drie redenen. Ten eerste is Piet toch nog altijd het icoon van FC Groningen. Maar hij is zijn carrière bij Velo begonnen. Dat is ons tweede punt. En ten derde, Piet’s vader, Geert, behoorde tot het elftal dat de Beker won ten koste van het grote Feijenoord (ja, toen nog met een lange ij geschreven - DH). Dat zijn toch mooie aanknopingspunten. ” Bij deze dus, heer Nijland.

Jouke Faber is in mineur. De voormalige assistent-trainer van SC Veendam heeft het reuze naar zijn zin als rechterhand van Christian Neidhart, chef-trainer van de Regionalligaclub SV Meppen, net over de grens bij Zwartemeer. De club draait weer lekker en heeft zich zelfs gekwalificeerd voor het hoofdtoernooi van de DFB-Pokal. Desondanks heeft Jouke te horen gekregen dat er volgend jaar geen plaats meer voor hem is in het Emslandstadion. De loonlijst moet worden ingekrompen, is hem verteld.

Nu we toch even in Meppen zijn beland, de opvallende lezer zal het zijn opgevallen dat deze rubriek al een tijdje gesponsord wordt door Q&S Gartendeco, dat zich (ook in Noord-Nederland) krachtig profileert op de markt van tuinbenodigdheden. Het bedrijf is opgericht door twee noordelijke oud-voetbalprofs, Joost Quispel en Manfred Specken. Eerstgenoemde speelde bij FC Emmen en schreef daar historie met Lowie Piebes en Marc Zegerius. Zij vormden de kleinste aanvalslinie (4-3-3 systeem) aller tijden in ons profvoetbal. Geschatte gemiddelde lengte van dit trio: 1.65 meter. Manfred Specken behoort tot de dynastie van Veendam-legende Bennie Specken (de blonde Pijl) en heeft als prof FC Groningen, TSV Lingen en Emmen gediend.

Paul de Rook ontpopt zich in de stad Groningen als een betrokken en vooral ook ambitieuze sportwethouder. Wekelijks bezoekt hij een sportclub en traint dan ook volop mee. Maar bij Blauw Geel ’15 is men niet zo te spreken over deze bestuurder. Komende zaterdag vierde de kleine stadsclub haar 100-jarig bestaan en een van de festiviteiten is uiteraard een receptie. De invitatie richting gemeente kreeg echter een negatief antwoord. De stad heeft geen representant beschikbaar om Blauw Geel te feliciteren en een passend cadeau te overhandigen. Tot teleurstelling van voorzitter Piet Gruisen en secretaris Bé Mast. ”Blijkbaar zijn wij zo klein dat we niet meer meetellen. Dit doet ons pijn.”